The Royal Diary [On-Going]

[TRD] 07- Gift

[TRD] 07- Gift

Early morning may schedule akong interview para sa isang sikat na talk show. As usuall, paulit ulit lang ang tinatanong. Paano daw ba kami nagkakilala ni Lyon? Paano daw ba ako niligawan? Paano ko daw sinagot? Saan daw kami unang nagdate? Kung nag-aaway raw ba kami, kung may tao ba akong pinagseselosan. Ano daw ba ang naramdaman ko nu'ng nagpropose siya sa akin. Gusto kong magmura sa mga tanong nila. Wala na ba silang maisip na itatanong puro mga nonesense! Nakaka-embyerna.

After my interview mabilis akong tumayo at tumakbo palabas ng studio kasunod ko si Aya. I don't care kung lumabas ang lungs ng direktor sa kakatawag ng pangalan ko. I need to get out of this studio. I have important to do. And since puro mga ka-stupid-an lang ang tinatanong nila mabuti pang mag-walk out na lang ako.

Pagdating ko sa labas ng building napa-nganga ako sa dami ng fans na nag-aabang sa'kin. Paano ako makakaalis nito? Tinikom ko 'yung lips ko tapos tumago doon sa gilid ng pader.

"Nakakainis kung kailan kailangan kong umalis saka pa sila e-eksena." I mumbled.

"Ano'ng gagawin mo ngayon, Miss Yasha?" Pagtatanong ni Aya habang sumisilip sa labas.

Binatukan ko siya, "Sa tingin mo kung alam ko, bakit nagtatago pa ako dito, Idiot."

Yumuko siya habang hinawakan ang ulong binatukan ko, "Sorry po."

Ang tanga! Napaka-bobo! Hindi nag-iisip.

Napataas bigla ang kilay ko ng lumabas si Lee Hyun Yoo sa elevator at kumakaway sa fans KO. How dare her. How pathetic. Why on wonder land she's claiming my fans? Bobo ba siya sa laungage at letters, at hindi niya mabasa ang pangalan ko sa hawak nilang mga banner!

Ang mahaderang babae 'yan, siya ang mahigpit kong kalaban. Actually i don't see her as a treath for my career because she is LAOS. Palaging nag-mamakaawa ang manager niya sa manager ko at sa mga direktor na isama siya sa mga movies ko. Kung wala lang akong puso hindi ko sila pagbibigyan pero naiisip ko dapat lang na isama ang laos at walang kwentang artista gaya niya para makita niyang nasa langit ako at siya naman nasa lupa. Gusto kong ipakita sa kanya na ako si Yasha Kang sikat at tinitingala samantalang siya nasa baba at tinitingala ang beauty ko.

Pinahawak ko kay Aya ang branded signature handbag ko, "Hawakan mo ang Louis Vuitton luxury handbag ko that cost $25.9 billion ayokong madikitan ng virus ni Lee Hyun Yoo at baka ang hindi ko na magamit."

"Teka, anong gagawin mo?" nag-aalalang tanong sa akin ni Aya.

"May umaagaw ng fans KO. E-eksena lang ako para magising sa pagda-daydream ang asumerang babaing 'yan!" taas-noo kong sabi.

I wear my most seductive smile. I started to walk like a model and wave my hands like a Queen. All eyes on me. They smile widely. Feeling ko nagslow-mo ang paligid ko ng magtilian at hiyawan na ang mga fans KO. 'Yung mga guards kanya kanya na silang pagpigil sa mga taong lumalapit sa'kin. Pilit inaabot ang kamay ko para mahawakan. Dahil hindi ako maramot pinagbigyan ko sila. Once in a life time na nilang dadalhin na nahawakan nila ang kamay ko. Nagflip ako ng hair sabay kinindatan sila na mas lalong kinatuwa nila.

"Saranghaeyo!" Sigaw ko at nag-form pa ako ng heart shape sa kamay ko.

"WE LOVE YOU YASHA!" Sabay sabay nilang sigaw at tinaas ang mga poster na dala.

I slowly gaze at her. I really want to brust in laughter. Her face was so funny. Para siyang toro na umuusok at ready ng sugurin ang kalaban. Nakaclost fist siya while glaring at me.

Insecure to death? Envy to death? You should feel that! Popularity? Wala ka noon. Kung ako sa'yo ilugar mo ang sarili mo. I thought.

I just gave her a mocking smile.