The Royal Diary [On-Going]

[TRD] 16- Three Condition

[TRD] 16- Three Condition

Yasha's POV

Napahawak ako sa sintido ko. I slowly open my both eyes. Shit. Why my head hurts? What did i do last night? Did i drunk? I am trying to remember what happened but i failed. I didn't know how i get here. Did Ace carry me? Ang mga naalala ko yung tumakbo ako palabas ng bahay ng kaibigan niya pagkatapos nun wala na akong maalala. That was so dire.

Narinig ko ang mahihinang katok sa pinto. "Who is it?" pagtatanong.

I'm still dizzy.

"Ako 'to!" boses ni Ace.

Ano naman ba kailangan niya?

"What do you want?" Masungit kong tanong.

"Dinalhan kita ng kape pangpatanggal hang over." sagot niya. Tamad na tamad akong tumayo at binuksan ang pinto. May hawak hawak siyang isang tasa sa kanang kamay habang malaliwas ang ngiti.

"What kind of coffee is that?" by the looks of that coffee mukhang pangmahirap.

"3in1." matipid niyang sagot.

3in1? Ano yon? I don't care actually. Nakakadiri talaga ang itsura ng kape.

Kinuha ko yung tasa tapos naglakad ako papunta sa may bintana at binuhos ang kape sarcastic kong binalik ang tasa sa kamay niya.

"Thank you. Umalis kana." i said, annoyed.

"Bakit mo tinapon?!" his face become tigerish.

"Whats the big deal? Do you know, my coffee made in London? It means imported tapos paiinomin mo ako ng kapeng nabibili lang sa tindahan. Anong tingin mo talaga sa'kin cheap girl?* galit na galit kong sabi.

" matanong nga kita nasaan ka ngayon?" I glare on him.

"Why would i answer that?"

"Basta sagotin mo na lang! At wag mo akong tatanungin ng isa pang tanong!" he said with a hint of annoyance.

"Nasa bahay mo." i pout.

"Iyon naman pala eh. Nakikitira ka sa bahay namin kung ano ang ibibigay sa'yo pwedeng wag kang chossy. Matuto kang makisama sa mga tao rito. Hindi sa lahat ng oras ikaw ang nasusunod." Naiinis niyang sabi. Pakiramdam ko isang malakas na sampal ang dumapo sa mukha ko sa sinabing yon ni Ace. Nanliliit ako sa sarili ko. May gusto ba siyang ipamukha sakin? I was about to cry. Bigla siyang nataranta. Napapansin kong tuwing iiyak ako lumalambot kagaad ang mukha niya kahit sobrang galit na siya sakin.

"I'm trying to be like you! I'm trying not to be maarte and chossy! I'm trying not to be arrogant! I'm trying to be mabait but i can't! I grow up with a gold spoon in my mouth i get what ever i want! I don't know what pakikisama is! Don't expect me to change just like that?! If you're tired of my kaartehan just tell me i am willing to leave this house now! Hindi ko kailangan ipagsiksikan ang sarili ko sa taong ayaw sakin!"

Mix emotion ang nararamdaman ko. Pinunasan ko ang luha ko at tinignan siya nang sobrang sama. Napahawak siya sa ilong niya. Kumurap kurap ng ilang beses tapos ngumiti na parang tanga.

"Ang dami mong sinabi. Ang ibig ko lang naman sabihin, sana hindi mo tinapon yung kape sayang eh saka pwede ko pang inomin yun." Pinapacute niya.

Yung boses niya. Yung tipong pilit niyang ginagawa boses bata ang boses niya. His trying to be more adorable but he end up like stupid.

Ano 'to sinasadya niyang magmukhang abnormal para matawa ako? Did he think na matatawa ako sa reaksyon niya? In his dreams. Palagi siyang ganyan tuwing may sasabihin siyang hindi maganda tapos maiiyak ako bigla bigla siyang e-ivolve like pokemon.