ÜVEY KARDEŞ

KONSER

Saat akşam 7'ye falan geliyordu,ben duştan yeni çıkmış saçlarımı kurutuyordum.O an tuvaletin kapısı çaldı.

"Müsait misin?"

Bu ses anneme aitti.

"Evet"dedim saç kurutma makinesini kapatıp.
Annem kapıyı açtı ve içeri girdi.

Annem yanımda durdu.Ellerini arkasındaki lavaboya yaslayarak konuşmaya başladı"Kızım şu konser işini düşünüyordum,it var kopuk var gitmesen mi?"

"Ya anne bir şey olmaz ben başımın çaresine bakarım"

"Kızım ama-"

"Gideceğim!"dedim sözünü keserek.Annem derin bir iç çekti.

"Peki"dedi ve kapıya doğru ilerledi.Tam çıkacakken;

"Saçını iyi kurut"dedi ve kapıyı kapattı.Gözlerimi devirdim ve saç kurutma makinesini tekrar açıp saçımı kurutmaya devam ettim.

İyice kuruduğuna emin olduktan sonra kurutma makinesini düzgünce çekmeceye koydum ve aynaya baktım.Saçımı ellerimle düzelttikten sonra tam kapıyı açtığımda Poyrazla çarpıştık.

"Önüne bakmayı düşündün mü hiç?"dedim hafif sinirle.

"Özür dilerim"dedi kısaca ve yanımdan omzuma çarparak geçti.

"Egoist."diye mırıldanıp odama doğru yol almaya başladım.Odamın kapısına koskoca Teen Wolf posteri astığımdan kendi odam olduğunu artık anlayabiliyordum.Bir kaç koridor geçtikten sonra odama ulaştım ve kapıyı açtığım an içerde Kerem'i gördüm.

Çığlığı basacaktım ki yanıma koşup elini ağzıma koydu.

"Bağırmayacaksan açacağım"dedi.

Kafamı çaresizlikle salladım.Çocuk benim 2 katımdı ve şansım yoktu sonuçta.Ağzımı yavaşça açtı.Arkama gidip kapıyı kapattı ve tekrar karşıma geçti.

"Ben sadece bugün için özür dilemek istedim"dedi.

"Hadi ama bunu yutacağımı sanmadın değil mi?İkimizde bunun için gelmediğini biliyoruz"dedim kısık bir sesle.

"Ben ciddiyim beni yanlış tanımanı istemiyorum,sabah sabah biraz tekila içmiştim o kafa yaptı herhalde."

Ona tuhaf tuhaf bakışlar attım.

"Midesiz ve tuhafsın şimdi buraya nasıl girdiysen öyle çık"dedim.

Pencereye doğru yürümeye başladı.

"Ciddi olamazsın"dedim.

"Yüksek değil"dedi yüzünü buruşturarak.

Gözlerimi devirdim ve onun peşinden yürüdüm.O camı açtığında aynı anda kapım da açıldı.İşte yanmıştık!Yavaş yavaş arkamı döndüm.Umarım annem değildir,umarımm!

Kapıda Poyraz'ı görünce derin bir oh çektim.

"Bir an annem sandım"dedim.

"Kerem,sen neden buradasın"diye içeri daldı Poyraz ve kapıyı da arkasından kapattı.Al işte yine başlıyoruz!

"Aa bende senin yanına geliyordum konsere birlikte gideceğiz ya sizin evden çıkarız diye düşündüm"dedi Kerem kolunu Poyraz'ın omzuna atıp.O kadar iyi kıvırıyordu ki,dansözlükten teklif gelebilirdi.

Poyraz ona inanmayan bakışlar atsada;

"Peki,sen benle bir gelsene"dedi ve Kerem'i de alıp odamdan çıktılar.Allahım ya!Bunlar ne işler çeviriyor?
Neyse banane.Kapımı kilitledim ve dolabıma doğru ilerledim.Kapıyı kilitlemek lazım dimi maazallah üstümü değiştiricem yani.