VARLIĞIMDA Kİ YOKLUK

SONSUZ KAHRAMANLAR

Off yaa her şey de beni mi bulurdu ki ?
Kesinlikle kötü şeyleri üzerime çekme gibi bir özel gücüm vardı ve kimse daha fazla şımarmayayım diye bana söylememişti.

Bu da ne demekti şimdi. Saçmalığın bu kadarı. Ama bu çok fazla , gerçekten çok fazla. Ne mi oldu ? Olan şu , içeriye girdiğim de babam başka bir kadınla sarmaş dolaş bir şekilde oturuyordu. Bu çok saçmaydı çünkü babamın böyle bir ilişkisi varsa bile bu iğrenç şeyi gelip tam da beni zorla yolladıkları şehirde yapmamalıydı.

Yanlış gördüğümü düşünerek tekrar kafenin kapısını açtım ve oturdukları yöne baktım. Gerçekten babamdı. Ne yapacağımı ne kadar anlık bir şekilde bulmuşsam uygulamalı olarak yapmayı da o kadar aceleye getirdim. Tabii ki de babamı aradım ve
izlemeye devam ettim.

" Nasılsın kızım "

"İyiyim babacım , sen nasılsın ? "

"Bende iyiyim kızım , çıktın mı okuldan " bide utanmadan iyiyim diyo. O kadının yanında kötü olma şansı varmış gibi. Kadın o kadar güzel ki ben bile yanında iyi hissedebilirim.

"Çıktım , sen nerdesin "

"Seni ziyarete geldim canım kızım " kimi ziyarete geldiğin gayet belli oluyo babacım hiç merak etme

"Nerdesin tam olarak , bende yanına geliyim "

"Hayır , hayır gelmene gerek yok. Benim biraz işlerim var onları halledebilirsem yanınada gelirim yani senin yorulmanı istemiyorum biricik kızım "

Aa niye telaş yaptın ki bu kadar. En fazla sevgilin olduğunu falan öğrenirim. Birde bu içimden söylediklerimi yüzüne söyleyebilseydim daha iyi olabilirdi ama doğal olarak söyleyemedim.

"Sen bilirsin bende ilk önce okulun yanında ki kafeye uğrarım sonra da eve geçerim. Sen zaten evi biliyorsun gelirsin " İşte böyle sıkıştırırlar adamı şimdi çık işin içinden çıkabilirsen. Tamam babamı böyle telaşa sokmam hoş değildi belki ama onun yaptığı daha iğrençti bu yüzden kendime bugünlüğüne izin verdim.

" Sakın ha ! "

"Neden bu kadar tepki gösteriyorsun ki , kafeye gideceğim dedim Berktuğ ' ların evinde ki partiye gidiyorum demedim. " Çok fenayım ya. Ne yapabilirim babam da böyle saçma işlere kalkışmasaymış.

"Ben öyle demek istemedim. Tabii ki gidebilirsin , gidersin gitmesinede ben işlerimi bitirdim eve geliyorum sende ben gelene kadar evde ol diye öyle söyledim "

Babamın kızarmış suratını ve başından aşağı akan terleri görmemiş olmak için kör olmak gerekiyordu. Babama acıdığım için eve gitmeye karar verdim ama bu olay burada kalmayacak evde hesabı bir bir sorulacaktı.

"Peki " deyip kapattım ve babam çıkmadan hızlıca oradan uzaklaştım. Evim yakındı ama babam arabayla geleceği için benimde babamla aynı sürede evde olmam gerekiyordu. Ya da bir daha düşündüm de varsın kapının önünde dakikalarca beklesindi banane. Yavaş yavaş yürümeye başladım.

Yolda , bu gördüklerimi anneme söylesem mi diye düşündüm ve bu düşüncelerimin sonunda söylememeye karar verdim. Bu babamın aptallığıydı ve annemi kırmadan bu olayı bitirmem gerekiyordu.
Eve ulaştığımda babam sıkıntıdan kapıyı kemirmeye başlayacak gibiydi.

"Nerde kaldın kızım kapının önünde kök saldım "

"Senin bu kadar erken geleceğini tahmin edemediğim için yavaş yavaş yürüyordum "

"Kapıyı açmayı düşünüyor musun yoksa burada daha çok bekler miyiz ? "

" Pardon ya unuttum , ev biraz dağınık olabilir şimdiden haber vereyim de kalp krizi falan geçirme "