SAHTE SİYAH

2.bölüm

MEDYA: Açelya

  2 AY SONRA

  Okulun ilk günü. Bu okulda 4. yılım olacak ama nedense sevmeyi bir türlü beceremedim! Burada okuyan insanların karakterleri bana çok uzak geliyor. Herkes birbirinin açığını yakalayıp yüzüne vurma derdinde oysa ki insanları kendileri yapan kusurları değil midir? Bizi biz yapan şeylerden uzaklaşıp mükemmel olma çabasında olmak çok saçma. En azından okuldakilerin aksine ben bu şekilde düşünüyorum.
  saate baktığımda daha 07.30 çok vaktim var diye düşünerek her zaman ki tembel tavırlarımla yataktan kalkıp lavaboya yöneldim aynadan baktım her zaman ki ruh Arya! İşim bittiğinde tekrar odama gittim ve giymek için birşeyler aramaya başladım sonunda siyah bir tişört ve kırmızı bir etek giymeye karar verdim saçlarımıda dağınık bir topuz yaptım ve işte hazırım! Aceleyle evden çıktım sanırım bu şekilde uyuz hareket etmek doğru bir seçim değildi çünkü şuan geç kalmak üzereydim!
Okula vardığımda herkesin gelmiş olduğunu gördüm. Ve işte orda Tanrım bu kızı parçalayasım var! Açelya. Bu kızla okula ilk geldiğimiz günden beri birbirimize kılız ama elimi kana bulamak istemediğim için ben hep uzak durdum o ise bana sataşmaktan başka birşey yapmıyor. Ben de intikam için okulun son gününü beklemeye karar verdim çünkü okul idaresiyle başımı derde sokmak istemiyorum.
etrafı daha fazla incelemeden sınıfa gitmeye karar verdim hızlı adımlarla yürüyordum ki birden önüme Açelya çıktı
-Vayy sonunda Arya hanımlar da gelmeye karar vermişler!
-Çekil önümden Açelya senden daha önemli işlerim var tatlım hatta aslında bakarsan işsiz olmak bile senden daha önemli
Açelya biraz affalladı amacıma ulaşmıştım zaferle yürürken saçımda bir yanma hissettim, ne! Açelya saçımı mı çekiyor! saçımı kurtarmak için döndüğümde suratıma bir yumruk yedim ve yumruğun etkisiyle yere yığıldım. Kendime gelmeye başladığımda etraftakilerin gülme sesleri geliyordu gücümü toplayıp ayağa kalktım ve Açelyaya seslendim "bebeğim ben bunun için son günü bekleyecektim ama madem kaşındın!" Açelya cevap vermek için ağzını açmıştı ki saçından tutup kafasını eğdim ve dizimle suratına vurdum o etkiyle yere düştü burnundan kan geliyordu daha sonrasında ise hatırladığım tek şey "yoo hayır güzelim şimdi pes edemezsin" diyerek saçından tutarak kaldırıp dövmeye devam ettiğim ve etraftan gelen çığlık sesleriydi.

Vee ilk günden başını belaya soktun Arya tebrikler! Odasının önünde müdürü beklerken o an olanları hatırlamaya çalışıyordum ama sanki biri zihnimden herşeyi silmiş gibiydi. Çok geçmeden müdür geldi yüz ifadesinden sinirini anlamaya çalıştım ama pek belli etmiyordu.
-Senden beklerdim ama bunun ilk gün ve bu derece şiddetli olmasına şaşırdım Arya!
-Neden sadece benim suçum görülüyor? Oysa ki o başlatmıştı efendim!
-Merak etme Arya ikiniz de aynı derecede ceza alacaksınız.
-Ne! Ceza mı!
-Evet böyle birşeyden uyarıyla kurtulmayı beklemiyordun herhalde. Şimdilik uzaklaştırma,cezanın devamını kurul ile düşüneceğiz çıkabilirsin.
En hızlı adımlarımla okul çıkışına yöneldim ve eve koşarak gittim eve girdiğimde annem ve babam bana bakıyordu "hiç birşey sormayın!" diye bağırdım ve odama çıktım

1 HAFTA SONRA
sonunda okula çağırmışlardı. müdürün yanına gittiğimde yüzü bu durumdan pek memnun değil gibi konuşmaya başladı
-Çok üzgünüm Arya böyle olmasını istemezdim ama kurul ikinizinde okuldan atılmanıza karar verdi.
kimseye yalvarmayı sevmem ben bu yüzden ısrar etmedim ve "peki efendim 4 yıl boyunca sizi tanımak güzeldi" demekle yetinerek odadan çıktım. Aslında bu okuldan kurtulduğuma da seviniyordum. Çıktığımda meraklı gözlerle karşılaştım ama hiçbiriyle vedalaşmak istemiyordum kimseye birşey söylemeden evin yolunu tuttum.