Hayat Başlar

Vazgeçmek

Nisan:Sinan ben
Tam o sırada asansör çalışır.
Sinan:Ne sen?
Nisan:Ben yarından itibaren burada çalışmıcam.Eski çalıştığım hastaneye dönicem.Eğer olmazsa başka bi hastaneye tayinimi isticem.
Sinan:Nisan saç-
Asansör durur ve Nisan iner.
Nisan:Ben kararımı verdim.
Nisan gider,Sinan da öylece bakar.
Hayat ne garip demi?Yıllarca hep mutlu olduğumuzu zannederiz ama biri girer hayatınıza önceden yaşadıklarınız silinir gider aklınızdan.3 günlük dünyada mutlu olmak varken hep acı çekiyoruz.
#Nisan
Nisan:Alo Ayça noldu?
Ayça:Abla Abidin Abi geldi.
Nisan:Abidin mi geldi?Sen nerden biliyon?
Abidin:Alo kanki.Nerelerdesin sen?Hastaneye gittim yoksun.
Nisan:Abidin siz nerdesiniz şuan?
Abidin:Kanki Ayça beni eve getirdi valla.
Nisan:Iı tamam o zaman siz evde kalın ben geliyorum.
Abidin:Tamam kanki de yiyecek bişeyler de al.Bu ne ya?Ev tam takır kuru bakır.
Nisan:Tamam Abidin tamam.
Nisan telefonu kapatır.
Peri:Nisan Abla.
Nisan:Pericim nasılsın bakalım?
Peri:Gayet iyiyim.Nisan Abla sana bi şey sorabilir miyim?
Nisan:Tabii sor.
Peri:Acaba bize kitap okur musun?
Nisan:Bi şartla
Peri:Neymiş o?
Nisan:Bana bi kere kocaman sarılıp ve beni öpmen lazım.
Peri Nisan'a sarılıp,yanağından kocaman öper.
Nisan:Hadi gel bakalım.
Nisan Peri'nin elini tutar ve öteki çocukların yanına gider.
Çocuklar:Nisan Ablaaaaaaa derler bir ağızdan.
Hepsi Nisan'a sarılır.
Nisan:Durun çocuklar düşücez şimdi.Bu sefer hangi kitabı okumamı istersiniz?
Peri:Pamuk Prenses ve 7 cüceler
Ali:Parmak çocuk
Kızlar:Pamuk Prenses
Erkekler:Parmak çocuk
Kızlar ve erkekler tartışmaya başlar.
Nisan:Ee tamam.İkisini de okuyalım.
İpek:Önce hangisini okuyacaksın?
Nisan:Bilmem.
Kızlar ve erkekler gene tartışmaya başlar.
Ali:Sinan Abi
Sinan:Naber ufaklık?Ee noluyor burda?
Ali:Nisan Abla kitap okuyacaktı ama hangi kitabı okuyacağını bilmiyor.Kızlar Pamuk Prenses istiyor,erkekler Parmak Çocuk istiyor.
Sinan:Tamam.Herkes toplansın etrafıma.
Herkes NisSin'in etrafına toplanır.
Sinan:Bakın çocuklar yani erkekler size bi şey söyliyim.Erkekler hayatları boyunca kızları beklemek zorundadır.Ama bazı durumlarda ikisi de eşit haklara sahiplerdir.Ama şimdi her iki tarafın dediği de olmayacak ben hikaye anlatıcam.
Nisan:Ne anlatıcaksınız?
Sinan:Bir prensesle bir prensin hikayesini.
Nisan ve Sinan birbirlerine bakarlar.
Ali:Sinan Abi hadi.
Sinan:Bir varmış bir yokmuş.Evvel zaman içinde kalbur saman içinde çok uzak diyarlardan bir prenses varmış.Bu prenses bir gün şapşal bir prensle tanışmış.Gel zaman git zaman prens prensese,prenses prense aşık olmuş.Ama bir gün prensesi üzen bir adam gelmiş.Prensesi prensinden ayırmak istemiş.Prenses ağlayarak ölümününe gitmek istemiş.Ama prens izin vermemiş.Prens o adamdan kurtulmaya çalışırken kendini yaralamış.Prenses sürekli kendini suçlamış.Aptal prenste prensesi suçlamış ve prenses buna çok üzülmüş.Ve ikiside çaresizce kalmış.
Nisan ve Sinan birbirlerine bakıyordur.
Peri:Bu kadar mıydı?
Sinan:Bilmiyorum.Nisan Hanım sence bu kadar mı?
Nisan:Ben size devamını anlatıyım.Bu çaresiz iki insan hayatlarına devam etmeye çalışmış.Prenses prensin onu affetmesini istemiş.Ama sonra prenses anlamış ki boşuna uğraşıyor.Hem suçlu olup özür dilemek saçma gelmiş.Ve vazgeçmiş.
Sinan:Vazgeçmiş mi?Neyden vazgeçmiş?
Nisan:Hayatından,aşkından,nefes almaktan daha önemlisi yaşamaktan.
Nisan bunları Sinan'ın gözlerinin içine bakarak söylemiştir.
Peri:Masalları bitti mi?
Ali:Ne var kızım?Her masal güzel bitecek değil ya.
Peri:Ama bu masal bitmeliydi.
Ali:Off Peri.
Nisan:Boşverin çocuklar.Şimdi napalım?
O sırada Nisan'ın telefonu çalar.
Nisan:Pardon
Nisan odadan çıkar.
Nisan:Alo
Abidin:Alo kanki nerde kaldın?
Nisan:Noldu Abidin?
Abidin:Kanki biz hastaneye geldik.
Nisan:N-nerdesiniz?
Abidin:Kızım bu cümlenin nesini anlamıyorsun ki?Biz görüşmeyeli uzun zaman oldu de mi?Kesin sen aşık olmuşsun.Yoksa seni bu kadar salak hale getircek bi şey yok.
Nisan:Abidin telefonu Ayça'ya verir misin?
Abidin:Şşitt kraker ablan seni istiyor.
Ayça:Efendim abla
Nisan:Ablacım baş belası kankimizi niye buraya getirdin?Bunu tanımıyon sanki.Neyse siz kantine geçin beni bekleyin.Abidin'e söyle aç gözlülük yapmasın.
Abidin:Duyuyorum ayıp oluyor ama kanki.Hem çabuk gel çok önemli bi konu var.
Nisan:Acaba bu çok önemli konu seninle ilgili mi?
Abidin:Hem evet hem hayır.
Nisan:Tamam geliyorum.
Nisan telefonu kapatıp,odaya gider.Gitmesiyle o huzurlu tabloyu görür.
Asu:Nisan Hocam emin misiniz?
Nisan:Eminim.
Sinan yere oturmuş çocuklarla oynuyordur.O kadar tatlılar ki...
Nisan:Eee Sinan Hocam
Sinan:Efendim
Nisan:Benim misafirim geldi.
Sinan:Misafiriniz?Kim ki o?
Nisan:Tanımazsınız.der imalı şekilde.
Sinan:Tamam Nisan Hanım.
Nisan:Pericim ve Ali sürekli kavga etmeyin tamam mı?Birbirinizi kaybettiğinizde çok üzülürsünüz.der Sinan'a bakarak.
Peri:Prensesle prenste o yüzden mi ayrılmış?
Nisan ve Sinan bu soruyu beklemiyordu.
Nisan:Hayır Pericim.Birbirlerine olan aşklarına güvenmedikleri için.
Peri:Keşke prenses vazgeçmeseydi.
Nisan:Tamam Pericim.Ben şimdi gidiyorum sonra görüşürüz.
Peri:Görüşürüz.
Nisan odadan çıkar,kantine gider.
Abidin:Hele şükür Nisan ya.Ağaç oldum burda kızım.Sen küçükken de böyleydin sürekli okula geç kalırdık.Yani Nisan artık kime süsleniyordun o zaman Allah bilir.
Nisan:Abidin sadade gel.
Abidin:Kanki ilk konumuz ben.Biliyorsun Almanya'da kimi kimsem yok.Bi garip anneannem var.
Nisan:Sen de burada iş buldun ama hem kalıcak yerin yok hem de Almanya'da Nesrin Teyzem orda yalnız kaldı diye endişeleniyorsun.Ve ben de kalmak istiyorsunuz.
Abidin:Oha lan!!!Nisan görüşmeyeli bayaa zeki biri olmuşsun.
Nisan:Ben hep zekiydim.
Abidin:Neyse ney-vaayyy Sinan
Sinan:Abidin
Nisan:Sinan
Abidin:Nisan
Sinan:Nisan
Ayça:Noluyoz?
NisSin:Siz tanışıyor musunuz?
Abidin:Vayy iki kankimde tanışmış.
NisSin:Tanışmış?
Abidin:Gel Sinan kankim otur şuraya.
Abidin hariç hepsi şaşkındır.
Sinan:Anlat bakalım.
Abidin:Lan siz daha yeni mi tanıştığınızı zannediyonuz?
Nisan:O ne demek olum.Başka nerden tanışcaz?
Abidin:Valla bu ikisi nasıl doktor olmuş anlamadım ki.
Sinan:Abidin anlatcan mı bu sene?
Abidin:Siz desem ortaokuldayken sürekli kavga ediyordunuz desem.
NisSin:Ne?
#FlashBack
Abidin:Sinan
Sinan:Kanka bi dur ya.
Sinan ve Abidin çok yakın arkadaşlardır.Ve şu anda bankta oturup kızlara bakıyorlardır.
Sinan:Ohaa kıza bak.Kezbanın teki.
Nisan:Bana mı bakıyorsun sen?
Sinan:Evet kezban
Nisan:Bana mı dedin sen?
Sinan:Evet
Nisan:Hmm peki niye kezban dediğini öğrenebilir miyim?
Sinan:Aynaya bak görürsün hahhhhaaaaa
Abidin:Sinan o benim arkadaşım Nisan.
Sinan:Adın Nisan mı?İsmi güzel olup bu tiple gezen tek sensindir.
Nisan:Sen kendi tipine baktın mı?
Sinan:Her zaman bakıyorum.
Nisan:O zaman her zaman tuvalettesin hahhhaaaa.
Sinan sinirlenir,oturduğu banktan kalkar.
Sinan:Ne dedin sen?
Nisan:Ne demişim?
Sinan:Sen kimsin de benimle böyle konuşuyorsun?
Nisan:Ben Nisan.Abidin dedi ya demin.Yoksa hatırlamıyor musun?Yazık bu yaşta bunama.Çok erken ya.
Herkes pür dikkat onlara bakıyordur.
Sinan:Ama sen fazla oldun.
Nisan:Sana fazla gelmişimdir.
Sinan:Bence de.Bu kiloyla zaten fazlalıksın.
Nisan:Sen ne ima ediyorsun?
Sinan:İma etmiyorum,direk söylüyorum.Ama senin anlamaman normal kafan basmıyor.
Nisan sinirlenip Sinan'a tekme atar.
Nisan:Benle uğraşmıcaktın.
#FlashBackSon
Ay&Ab:Hahhaaaaa.
Abidim:Tipe bak.Hhaaaaaa.
Nisan:Yuh artık
Sinan:Bencede yuh artık.
Abidin:Bunlar var ya bütün yıl kavga etti.Disiplinlik oldular yalancıktan ateşkes imzaladılar.
Ayça:Ohaaaaahhhaaaa.
Asu:Hocalarım bölüyorum ama acile hasta getiriyorlarmış.
NisSin:Tamam Asuman.
Abidin ve Ayça hala gülüyordhr.
Nisan:Abidin öteki mevzu neydi?
Abidin bunu söylemek istemez ama mecburdur.
Nisan:Abidin
Abidin:He yok bişey kanki ya.Sonra konuşuruz.
Nisan:Tamam.
Nisan ve Sinan gider.
Abidin:Şşşt kraker bana bak.Var mı sevgilin?
Ayça:Var.
Abidin:Şuna bak ya.Allah'ım ben küçükken çok mu suç işledim?Ee kimmiş bu?
Ayça:Can.Sinan Abi'nin kardeşi.
Abidin:Ney?Oha?Was?Lan bu Can,Sinan'ın Can.Oo kapmışın kaslı çocuğu.
Ayça:Sinan Abi kaslı değil mi yani?
Abidin:Tabii kas-.Ne demek lan o?Yoksa Nisanla Sinan.Allah'ım bana da sevgili yolla.
Ayça:Abidin Abi hadi gel biz eve gidelim.Sinema keyfi yapalım mı?
Abidin:Ama ilk önce
Ayça:Tamam ya markete uğracağız.
#Nisan
Sinan:Nisan
Nisan:Sinan
Nisan:Sinan ben istifa dilekçemi verdim.
Sinan:Ne?Nisan ama
Nisan:Bak Sinan bizim yaşadığımız şey çok başkaydı,herşeyden daha gerçekti.Ama bitti.Bu sefer prensle prenses için mutlu son değil.
Sinan:Mutlu sonumuz olabilir ama şu an ikimizde gururumuz yüzünden hiçbişey yapmıyoruz.
Nisan koltuğa oturur.
Nisan:Herşey buraya kadarmış Sinan.İkimiz için en iyisi bu.
Sinan:Bu mu en iyisi?İstemiyorum ben böyle iyiliği.
Nisan:Sinan bağırma.
Sinan:Git Nisan.İkimizi bizsizliğe mahkum et,ve bizfen vazgeç.Git o zaman Nisan.
Nisan ağlayarak odadan çıkar.Ve koşar adımlarla danışmanın oraya gider.
Nisan:Malik beni nöbetten sil.Çünkü artık buradan çalışmıyorum.
Sinan:Nisan
Nisan:--------
Sinan:Vazgeçme bizden.
Nisan:Bizden vazgeçen ilk sendin,bana da eyvallah diyip gitmek kaldı.
Sinan:Ben sana güveniyorum zaten.Eğer şu an ayrıysak sana olan güvenimin yada aşkımın bitmesinden değil,benim gururum yüzünden.
Nisan ağlayarak hastaneden çıkar.
Vazgeçmek.Ne garip bir duygu demi?Üzmek istemediğimiz insanları yüzüstü bırakıp gitmek.Herşeyi herkesi arkanda bırakmak.Kendimiz olanları umutup gitsek bile,arkamızda kalanlar yaşananları belki bir şarkı da,belki bir resimde,belki bir yerde aklına gelir.
Sinan:Bu sefer vazgeçmek yok.
---------------BÖLÜM SONU--------------