Sinan:Baba sen
Can:Baba derken
Sinan:Can bu babamız Serkan
Serkan:Sinan,Can.
Can:Babamız mı?Annemin ölümünden seni suçlu tutan,bizi hiç düşünmeden çekip giden,annemin mezarını sadece 1 defa gelen mi babamız?
Serkan:Oğlum ben bi hata yap-
Can:Oğlum deme bana.Ben senin oğlun falan değilim.Benim babam annemin öldüğü gün öldü.14 yıldır sadece abim var.
Sinan:Can sakin olur musun?
Serkan:Sinan boşver oğlum.
Sinan:Hepinizden çok özür diliyorum ama partimiz burada bitti.Daha sonra telafi ederiz.Abidin,Okan kızları çıkartın.
Abidin:Nisan Ayça hadi.
Herkes tek tek evden çıkar.Nisan Sinan'a,Ayça Can'a sarılır ve giderler.
Sinan:Otursana.
Hepsi koltuğa oturur.
Serkan:Sinan ben ben özür dilerim.Anneniz öldüğünde seni suçladım ama asıl suçlu bendim.Seni ve Can'ı düşünmeden terk ettiğim için çok özür dilerim.
Can:Herşeyi geçtim gerçekten herşeyi geçtim.Peki 14 yıldır nerdesin ya?Bizim ne yaptığımızı hiç merak etmedin mi ya?Benim aklım almıyor.Bunu bana bize nasıl yaptın?
Serkan:Ben korktum.
Sinan:Neyden korktun ya?28 yaşındaydın.Ya biz,birimiz 16 diğerimiz 10 yaşındaydı.Kimse bize yardım etmedi,ne senin ailen ne de annemin tarafı bize sahip çıkmadı.Ben hem okudum,öğleden sonra çalıştım,zar zor ödevlerimi tamamladım,derslerden geri kalmamak için 6 saatlik uykuyla okula gidiyordum ayrıca hem Can'ı okula götürüyordum,onun ödevlerini yaptırıyordum,onu doyuruyordum.Kısacası senin yapman gerekenleri ben yaptım.Geceleri korktuğumuzda birbirimize sarılıp uyurduk.
Can:Şimdi söylesene niye korktun?
Serkan:Size yeterince babalıktan yapamayacağımdan.
Sinan:Komik olma.Sen bizim yanımızda olsaydın biz herşeyi hallederdik ama sen korktun ve kaçtın.14 yıldır ne yaptık hiç merak ettin mi?
Serkan:Aklımdan bi saniye çıktınız mı ki?
Sinan:Tamam tek bi sorum var.14 yıl içinde annemi görmeye gittin mi?
Serkan:Her gece gittim ama bi tek gece gidemedim utancımdan.
Can:Hangi geceymiş o?
Serkan:Ablanız 18.doğum gününün olduğu gece.Utandım ve gidemedim.
Sinan:Biliyor musun?Bugün benim doğum günüm.
Serkan;Özür dilerim.
Can:Bi dakika.Ne ablası?Sen annemi aldattın mı?Ya sen bunu anneme nasıl yaptın?Hani siz birbirinize aşıktınız.
Serkan:Annenizi aldatmadım.O sizin öz kardeşiniz.Sinan'dan 2 yaş büyük.Ablanız doğduğunda ona öldü dedim.Ama mecburdum.
Sinan:Niye mecburdun?
Serkan:Borcum vardı ben de ablanızı verdim.
Can:Aşağılık herif.
Sinan:Serkan Bey evimden çıkın.
Serkan:Oğlum yapma böyle.
Sinan:Bize oğlum deme.Sen annemi aldatmışsın.Senden nefret ediyorum.Bizi bıraktığında kızgındım ama asla nefret etmedim.Şimdi senin yüzünü bile görmek istemiyorum.Şimdi hayatımıza giremezsin.Sen bizim babamızsın eyvallah ama o kadar.Bize gelipte eski günlerdeki gibi olmamızı bekleme.
Can:Hayatımızın içine ettin zaten bunca yıl sonra gelipte sana baba dememizi bekleme.Hele benden asla.
Serkan:Bakın zaten ölüyorum hastayım.Ama sizden tek bi ricam var.
Sinan:Neymiş o?
Serkan:Ablanız o da sizin gibi tek başına.Ona sahip çıkın.
Can:Ablamız mı?O bizim ablamız değil.Biz iki erkek kardeşiz.
Sinan:Adı ne?
Serkan:Selin
Sinan:Can bak Selin'nın suçu yok.O da istemezdi herhalde ama unutma ki o da bizim kanımızı taşıyor.Her ne olursa olsun o bizim ablamız.
Can:Peki abi.Sen öyle diyorsan öyle olsun.Ama sana asla baba demicem.
Serkan:Merak etme ben buraya sadece Selin'i bilmenizi istedim bir daha asla karşınıza çıkmıcam.
Serkan,oğullarına son bi kez bakar.
Sinan:Ablamızın numarasını ver,onla tanışmak istiyorum.
Serkan:Bu kağıtta onla ilgili herşey var.
Sinan kağıdı alır.
Serkan:Ablanıza iyi bakın.
Serkan gider.
Can:İnanamıyorum gerçekten.Bizi terk edip giden babamız 14 yıl sonra çıkıp geliyor ve sadece bize yıllardır bizim bilmediğimiz bir ablamız olduğunu söylüyor.
Sinan:Ca-n.Arayıp o kadını çağıralım.
Can:Bu saatte mi?
Sinan:Haklısın yarın sabah ararız.Neyse sen yat ben buralara toplıyım.
Can:Beraber toplarız.
Sinan ve Can ortalığı bi güzel temizler.
Sinan:İyi geceler
Can:İyi geceler.
İkiside yatmaya gider.
#NisanAyça
Nisan:Noldu acaba?
İçSes:Mesaj atsam mı?Atmıyım ya bir duygusal sahneyi bozarsam//Atıyım ya yoksa meraktan ölücem.Ay acaba atsam mı?Atıyım atıyım.
Kime:Kısık Gözlüm
Mesaj:Herşey yolunda mı diye merak ettim.Şu an moralin yerinde değildir diye aramıyorum ama seni merak ediyorum hemde çok fazla merak ediyorum.Kafanı topladığın zaman lütfen ara.
Gönder.
Nisan mesajı gönderir.
Ayça:Abla acaba naptılar?
Nisan:Hiçbir fikrim yok.
O sırada Sinan Nisan'ı arar.
Nisan:Alo hayatım iyi misin?
Sinan:İyiyim hayatım.Senden bişey isticem.
Nisan:Söyle canım.
Sinan:Ayça'yı da alıp bize gelir misin?Şu an size çok ihtiyacımız var.
Nisan:Ta-tabi.
Sinan telefonu kapatır.
Abidin:Nisan noldu?
Nisan:Abidin bizi hemen Sinanlara götür.
Abidin:İyi hadi hazırlanın.
Nisan ve Ayça hırkalarını alıp çıkarlar.
#Sinan
Can:Abi
Sinan:Can gelsene.
Can:Abi bak sakın o adam hakkında konuşmayalım.
Sinan:Konuşmıcaz da Selin hakkında konuşalım.
Can:Bi de o var dimi?Ya ben küçükken hep babam gibi olucam derdim.İyiki öyle olmamışım.
Sinan:Can o adam yüzünden ablamıza sırt çeviremeyiz.Yıllardır onun yüzünden ayrı kaldık ablamızla.Şimdi sen,ben ve o aynı evde yaşıyacağız.
Can:Abi benim sizden başka kimsem yok ki.Şu kağıdı verde bi bakıyım.
Sinan kağıdı verir.
Selin Akyürekli,32 yaşında,doktor,Etfalya Hastanesi'nde çalışıyor,yıllardır öz bildiği ailesinin üvey olduğunu daha 2 ay önce öğrenmiş.Bir de fotoğrafı var.
Can:Yuh artık ya.Ablamızı bizden bunca yıl saklamışlar.
Zil çalar.
Sinan:Ben bakarım.
Sinan gidip kapıya bakar.Nisan hemen Sinan'a sarılır,Ayça da gidip Can'a sarılır.
Nisan:Hayatım noldu anlatın.
Can:14 yıl sonra ortaya çıkan bir babamız,öz ama annemin öldüğü bildiği bir ablamız ve olanlarla aklı karışan bi abim var.
Nis&Ay:Abla mı?
Sinan ve Can herşeyi anlatır.
Nisan:Kıyamam ben size ya.Eğer sakıncası yoksa şu kağıda bakabilir miyim?
Can kağıdı Nisan'a verir.
Nisan:Ablanız çok güzelmiş.
Ayça:Peki ne zaman görüşüceksiniz?
Sinan:Yarın sabah arıcaz.
Can:Ve konuşucaz.
Nisan:Umarım herşey iyi gider.Yanlış anlamazsanız bi soru sorucam.
Sinan:Hayatım bizim hayatımız yanlış sen sor sorcağını.
Nisan:Selinle aranız umarım iyi olur ama babanıza nolucak?
Can:Bişey olmıcak.Biz kardeşler olarak hayata devam edicez o da 14 yıldır nasıl yaşıyorsa öyle yaşıyacak.Hasta olması inanın umrumda değil.
Ayça:Sizin hayatınız sonuçta biz karışamayız.
Can:O ne demek?Bize kimse inanmazken siz inandınız herkes gelip geçici ama siz bizim için kalıcısınız.
Sinan:Can haklı.Herşey geçici ama siz kalıcısınız.Benim için sizden daha değerli kimse yok.
Sinan Nisan'a,Can Ayça'ya sarılır ve uyukalırlar koltukta.
#Sabah
Sinan:Günaydın.
Nisan:Günaydın.
Nisan Sinan'ın bu uykulu haline gülüp,yanağına öpücük kondurur.
Nisan:Sinan
Sinan:Efendim
Nisan:Selin'i kahvaltıya çağırsana.
Sinan:Hazır mıyım bilmiyorum.
Nisan:Ben her zaman yanındayım.
Sinan:Tamam.
Ayça:Günaydın
Sinan:Günaydın.Ben arıyım.
Sinan kağıdı çıkarıp telefonuna kaybeder.Ve arar.
Sinan:Çalıyor.
Selin:Alo
Sinan:A-alo
Selin:Buyrun
Sinan:Siz Selin Akyürekli misiniz?
Selin:Evette siz kimsiniz?
Sinan:Kardeşin Sinan.
Selin:Si-sinan mı?
Sinan:Evet.
Selin:Niye aradın?
Sinan:Tanışmak için.
SelinPeki.Adresi mesaj atarsın.
Selin Sinan'ın suratına kaptır.
Sinan:Sanırım asla iyi anlaşamıcaz.
Nisan:Hayatım alışmanız çok zor.Zaman geçsin aranızdan su sızmaz.
Can:Abi sen ablamı mı aradın?
Sinan:Evet abicim ama başka çarem yok.
Ne garip değil mi?Canın,kanın,herşeyin olan insanı tanımıyorsun bile.Ya bi insan kardeşleri niye ayırır ki?Babasını adam gibi adam zanneden bir çocuğun hayallerini bir anda nasıl yıkabilir?Bunca yıl sonra huyunu suyunu bilmediği ama canı,kanı olan birine "abla" demek..Keşke herşey masallardaki gibi olsa.İyiler belli,kötüler belli olsa.Ve iyilik hep kazansa.Ama işte gerçekler can yıkar,kurdığumuz hayalleri başımıza yıkarlar bide yetmezmiş gibi kırılan parçaları tek tek onları bize batarırlar.Şimdi bi düşünün bi baba en fazla çocuklarına,karısına ne kadar yalan söyleyebilir.Ama bizim babamız bizim hayatımızı yalanların üstüne kurmamızı sağladı.
Nisan:Aşkım sen iyi misin?
Sinan:İyiyim aşkım.Ben adresi mesaj atıyım.
Sinan mesaj atar.Ve hep birlikte masayı hazırlar.
Sinan:Murat'tan öğlene kadar izin isteyelim.
Nisan:Ben hallederim.
#45DakikaSonra
Zil çalar.
Sinan:Ben bakarım.
Sinan kapıya bakar.Ve Dünya'nın hem en güzeli hem de en iç parçalayıcısı.Ayla'nın gözleri kıpkırmızıdır.
Selin:Kardeşim
Sinan:Abla
Ayla ve Sinan birbirine sıkıca sarılır.İkisi de ağlamaya başlar.
Can:Abi abla
Selin:Gel buraya ufaklık.
Selin ağlayarak Can'a sarılır.
Can:Ablam.
Nisan ve Ayça da bu sahneye ağlayarak bakıyordur.
Nisan:Hadi içeri geçelim.
Hep birlikte içeri geçerler.
Sinan:Abla bunca yıl naptın?
Selin herşeyi anlatır,hiçbir detayı atlamadan.
Selin:Ee siz neler yaptınız?
Sinan 16 yaşından beri olanları anlattı.Nisanla nasıl tanıştığını,aşık olduğunu herşeyi anlattı.
Selin:Vayy be.Can sen naptın peki?
Can:Abimin yanında yaşıyorum.Hayatımın 3 gerçeğinden biri.
Selin:3 gerçek?
Can:Abimin yanımda oluşu.Nisan Abla'nın ve Ayça'nın asla beni bırakmayacağı.Ve senin benim ablam oluşun.
Nisan:Ee Selin ne doktorusun?
Selin:Psikiyatri.
Nisan:Çok güzel ya.
Böyle laf lafı açar ve çok koyu bir muhabbet ortamı oluşur.Selin ve diğerleri halinden gayet memnundur.O sırada zil çalar.
Ayça:Ben bakarım.
Gidip kapıya bakar.
Ayça:Hoşgeldin abi gel gir içeri.
Okan içeri girer.
Okan:Size tatlı get-.Selin
Selin:Okan
------------------BÖLÜM SONU-----------

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayat Başlar
FanfikceYaramın ilacı, mutluluğumun gülümsemesi, mutsuzluğumun gözyaşı ol.Ama hayal kırıklığımın kırığı olma beni onla yaralama.Olur mu?