#1HaftaSonra
Eksiğim.Annemlere ne kadar sizin yerinizi dolduranlar var desem de değil.Herkes bilir kimsenin anne babasının yerini tutamayacağını.Biliyorum beni seven insanlar var onlar beni bırakıp gitmez annemlere karşı bu yumuşaklığım çok saçma.Off kafayı yicem ben bu evde?
Ayça:Ablaa
Nisan:Efendim
Ayça:Lunaparka gidelim mi?
Nisan:Gidelim belki kafam dağılır.
İkisi de odalarına gidip üstlerini değiştirir.
Nisan beyaz bir tulum ve beyaz spor ayakkabı tercih ederken Ayça siyah düz bir tişört siyah bir şort ve siyah converse giyer
Nisan:Ayçaaa hadii
Ayça:Abla Cansu da gelsin mi?
Nisan:Gelsin ablacım da hadi çıkalın.
#Hastane
Sinan:Okan
Okan:----
Sinan:Okan
Okan:---
Sinan bu sefer dürter
Sinan:Okan kusura bakma
Okan:Şey önemli değil dalmışım ben
Sinan:Konuşalım mı bacanak :-)
Okan:Konuşalım be bacanak :-)
Aslında biliyorsun annemle babam bi anda hayatımıza bomba gibi düşünce herşey alt üst oldu.Tamam yanlış yapmışlar her insan yapar onu geçtim,bi anda bizim çalıştığımız hastaneye hasta olarak geliyor tamam,bizden af dilediler ona da tamam ama haklıymış gibi davranmaları sinirime dokunuyor. Biz onların çocukları olabiliriz ama bize böyle davranmaları bardağı taşıran son damla. Ben onlara karşı kızgınlık,kin falan beslemiyorum ama çok kırgınım.Ayça ise çok kafası karışık.Bizim tarafımızı tutuyor ama ailesini özlediğini biliyorum.1 haftadır her gece bizim uyuduğumuzu zannedip aile fotoğraflarına bakıp ağlıyor.Neden,neden yaptınız,sizi çok özledim ama yapamam ablamla abime ihanet edemem,siz yokken onlar vardı,ablam da bırakmak istedi başta ama sonra benim yanımda oldu ve hepte olucak diyip ağlıyor.En kötüsü ne biliyor musun?Ben kardeşlerime yardımcı olamıyorum.Aslında benim korkum başka.Ben Nisan'ın o ilk zamanlarına geri dönmesini istemiyorum.Annemlere karşı ne kadar size ihtiyacımız yok,yerinizi dolduranlar var diyor ama o hep eksik.Sen onun hayatına girince acısı bir nebze azaldı ama yok olmadı.Sinan senden tek ricam Nisan'ı asla üzme ve onu yarım bırakma.
Sinan:Merak etme.Onun halinden ben anlarım.Babam 14 yıl sonra çıkageldi bize bi ablamız olduğunu söyledi.Bi anda çıktığı gibi bi anda girdi girdi hayatımıza.Şu an ölmek üzere.Biliyor musun?Ben dayımdan dayak yediğim zaman ağlamazdım babam için.O yaşta aklım ermediği için belki ağlamazsam babam geri döner diye düşündüm ama sonuç sırtımda oluşan yaralar.Ama benim kalbimde daha çok yara var.
Okan:Sinan sen benim olmayan erkek kardeşimsin.Seni Abidin'den asla ayırmam.Sen ablan konusunda bana güvendiğin kadar bende sana güveniyorum.Sizin sadece takınmıcak problemlerde ayrılıcak aşamasına gelme gibi bir probleminiz var.Yoksa sizin birbirinize olan aşkınıza,sevginize sonuna kadar inanıyorum.
Sinan:Eyvallah.Ben bi Nisan'ı arıyım.
Sinan cebinden telefonu çıkarıp,rehberinden "Sol Yanım"ı arar.4.çalışta açar telefonu
Nisan:Alo hayatım
Sinan:Alo bitanem napıyorsun nerdesin merak ettim
Nisan:Kafamız dağılsın diye Ayçayla birlikte lunaparka geldik.Bişey mi oldu?
Sinan:Senin sesini duymam için illa bişey olması mı gerekiyor?
Nisan:Tabiiki hayır.Ee sen napıyorsun?
Sinan:Okanla birlikte kantinde oturuyorduk.
Nisan:Hmm iyimiş
Sinan:Nisan iyi misin?Kendine gelebildin mi?
Nisan:Eh işte geçen günlere nazaran bugün daha iyiyim.
Sinan:Nisancım bu akşam birlikte yemeğe mi gitsek?
Nisan:Bilmem ki.Ya Sinancım ayıp olmazsa yemek yerine sahile mi gitsek?
Sinan:Ne ayıbı bitanem?Olur gideriz.Sen hazır olduğunda ararsın beni.
Nisan:Tamam canım.Abime ve diğerlerine selam söyle.Kolay gelsin
Sinan:Tamam söylerim.Size de iyi eğlenceler
Telefonu kapatır
Sinan:Ayçayla birlikte lunaparka gitmişler.Sana da selamı var.
Okan:Aleykümselam.Gitsinlerde kafa dağıtsınlar
Asu:Ee Sinan Hocam Peri sizi sorup duruyor da
Sinan:Tamam Asuman.Okan ben bi gidiyim görüşürüz sonra
Okan:Görüşürüz
#Lunapark
Ayça:Abla çarpışan arabalara binelim
Nisan:Ablacım Avm'ye gitsek?Ben acıktım hem yaz geldi bişeyler alırız
Ayça:Olur
Cansu:Ayça
Ayça:Hoşgeldin
Cansu:Nereye?
Nisan:Avm
Cansu:Gidelim o zaman
Lunaparktan çıkıp yarım saatlik yürüyüşün ardından Avm'ye gelirler
Ayça:Abla biz dolaşıcaz sen yemek ye istersen
Nisan:Aynen hadi siz dolaşın
Ayçayla Cansu gördükleri ilk mağazaya girer.Nisan ise bir kafeye oturur.
Garson:Hoşgeldiniz efendim
Nisan:Hoşbuldum
Garson:Ne alırdınız?
Nisan:Kahve
Garson:Hemen getiriyorum
Garson gider.Nisan da telefonuyla uğraşıyordur.O sırada oturduğu masanın sandalyesi çekilir.Ruhsuz bakışlarla bakıyordur karşısındakine
Nisan:Gene nerden çıktın?Bizi mi takip ediyorsun?
Rümeysa:Evet ediyorum
Nisan:Niye?
Rümeysa:Sizi merak ediyorum
Nisan mutluluktan uzak kahkaha atar.Etraftaki insanların bakışı ona döner
Nisan:Öyle mi?Ah ne güzel aylar önce bana öldüğünü söyledin sonra karşıma çıkıyorsun ve af diliyorsun.Noldu vicdanın mı sızladı bize karşı?Pardon sen duygusuzun tekiydin demi?Biz sizin yüzünüzden yıkıldık.Toparlanamadık ama çalıştık.Küçükken diyordun ya hayat sana zor gelirse git bi uçurumun başında otur diye ben ilk defa siz öldüğünüz zaman gittim.Ben sizin halt yemeniz yüzünden katil diye bilindim.Bana herkes sırt çevirdi peki niye?Kocaman bir hiç.Hani beraberiz demiştim ya belki de değilizdir.Bak sana yalvarıyorum benden kardeşlerimden sevdiklerimden uzak durun.Ben sevdiklerimle herşeyi atlattım sizin açtığınız yaraları onlar kapattı şimdi tekrardan kanatmayın.
Rümeysa:Nisan kendine gel karşında annen var
Nisan:Anne mi?Ne annesi ya ne annesi?O zaman annemiz değil miydin?Ve bir daha asla bana bağırma.Sen hangi yüzle geliyorsun ki zaten?Seni son kez burada görmek istiyorum.Bir daha karşıma çıkma.Bak ben seni babamı asla affetmicem Ayça yada Okan seni affederse sözüm yok sonuçta onlar benim yanımdaydı kararlarına saygı duymalıyım ama öyle bişey olmazsa seni bir daha görmek istemiyorum diye bağırıyordur.
Rümeysa:Bana bak senin dilin fazla uzamış.Anladık sinirlisin ama abarttın iyice.Unutma ki ben hala senin annenim diyip o da bağırıyordur.
Nisan:Keşke olmasaydın keşke o gün gerçekten ölseydin de ben seni beni hep seven annem olarak hatırlasaydım.Keşke öls-
Nisan daha lafını bitiremeden annesi tokat atar.
Rümeysa:Düzgün konuş benimle.Ben sana büyüklere karşı saygılı davranman gerektiğini öğretemedim mi?Sen benim kızımsın bunu bilmen gerekiyor
Nisan:Ben artık kimsenin kızı değilim.Ben Nisan Akyürekli olucağım şimdilik Deniz'i kullandığımı unutma
Ayça:Abla abla iyi misin?Sen ne yaptığını zannediyorsun he?Bana bak Rümeysa Deniz yaptıklarınızdan sonra bize gelip annelik babalık taslaymazsınız.Sizin artık bizim hayatımızda yeriniz yok.Sana karşı kızgınlığım yoktu seni gördüğümde koşup boynuna atlamak kokunu içime çekmek istedim ama şimdi senin yüzünü görmek istemiyorum.Ve bir daha ablama bağırma.Sen hangi hakla ablama vuruyorsun?4 ay önce nasıl bırakıp gittiysen şimdi de git.
Rümeysa:Ama Ay-
Ayça:Sen hala burda mısın?Siktir git lan şurdan
Rümeysa:Terbiyeni takın Ayça
Ayça:Takınmazsam napıcan?Bana da mı vurucan?Şimdi buradan defol git.
Rümeysa hızlıca kafeden çıkar.
Nisan:V-ver-diğim rahatsızlık için ç-çok öz-ür dil-diler-im.
Müşteri:Kızım bizi düşünme.Biz önemsemedik bile gürültüyü.Sıkma canını sen güzel kızım.Bak kardeşin var yanında sarıl ona ve mutlu olacağın yere git.
Nisan:Size bir kere sarılabilir miyim?
Müşteri:Tabii gel kızım
Nisan kadına sarılır.Kadın Nisan'ı evladı,Nisan da kadını annesi gibi sarılır.
Müşteri:Üzme canını değmez.Hadi git kardeşine.Sen annen gibi olup kardeşini üzme sarıl onu bırakma.
Nisan kadına bi kez daha sarılır.Bir kez de öper ve Ayça'nın yanına gidip sarılır.
Cansu:Nisan Abla ben gidiyim artık.Annem bekliyor.Kendine iyi bak
Nisan:Sende Cansucum.
Nisanla Cansu da sarılır.
Ayça:Görüşürüz canım
Cansu:Görüşürüz bitanem
Cansu gider.
Ayça:Abla hastaneye mi gitsek?
Nisan:İyi olur.Belki Sinanı görünce mutlu olurum.
#Hastane
Peri:Baba annem nerde?
Sinan:Pericim annenin şu an işi var.Ama söz sonra gelicek tamam mı?
Peri:Tamam.Babacım bana hikaye anlatır mısın?
Sinan:Anlatırım prenses.Kitabın var mı?
Peri:Kitaptan okuma sen anlat.
Sinan:Hmm.Sana annenle olan anılarımı anlatıyım mı?
Peri:Olur.
Sinan:Biz annenle ortaokuldayken aynı sınıftaydık.O okulda ilk gün olay çıkarmıştı.
#FlashBack
Abidin:Sinan
Sinan:Kanka bi dur ya.
Sinan ve Abidin çok yakın arkadaşlardır.Ve şu anda bankta oturup kızlara bakıyorlardır.
Sinan:Ohaa kıza bak.Kezbanın teki.
Nisan:Bana mı bakıyorsun sen?
Sinan:Evet kezban
Nisan:Bana mı dedin sen?
Sinan:Evet
Nisan:Hmm peki niye kezban dediğini öğrenebilir miyim?
Sinan:Aynaya bak görürsün hahhhhaaaaa
Abidin:Sinan o benim arkadaşım Nisan.
Sinan:Adın Nisan mı?İsmi güzel olup bu tiple gezen tek sensindir.
Nisan:Sen kendi tipine baktın mı?
Sinan:Her zaman bakıyorum.
Nisan:O zaman her zaman tuvalettesin hahhhaaaa.
Sinan sinirlenir,oturduğu banktan kalkar.
Sinan:Ne dedin sen?
Nisan:Ne demişim?
Sinan:Sen kimsin de benimle böyle konuşuyorsun?
Nisan:Ben Nisan.Abidin dedi ya demin.Yoksa hatırlamıyor musun?Yazık bu yaşta bunama.Çok erken ya.
Herkes pür dikkat onlara bakıyordur.
Sinan:Ama sen fazla oldun.
Nisan:Sana fazla gelmişimdir.
Sinan:Bence de.Bu kiloyla zaten fazlalıksın.
Nisan:Sen ne ima ediyorsun?
Sinan:İma etmiyorum,direk söylüyorum.Ama senin anlamaman normal kafan basmıyor.
Nisan sinirlenip Sinan'a tekme atar.
Nisan:Benle uğraşmıcaktın.
#FlashBackSon
Sinan:İşte böyle
Peri:Baba annemi çok seviyorsun demi?
Sinan:Hemde çok.O benim ailem oldu
Peri:Peki o ailenin içinde benim yerim var mı?
Sinan:Var tabii babacım.Sen benim biricik kızımsın.
Peri:Baba
Sinan:Efendim kızım
Peri:Benim uykum geldi.Birlikte uyuyalım mı?
Sinan:Sen nasıl istersen prenses.
Sinan ve Peri yatağa yatar.Sinan Peri'nin üstünü örter.
Sinan:İyi uykular
Peri:Sanada
#Serkan
Serkan:Ramazan ben size dedim dimi?Bak şim halinize.Çocuklarınız sizden nefret ediyor.Rümeysa hani sen onların nefretine bile razıydın.Şimdi noldu da karşımda ağlıyorsun?
Rümeysa:Okanla Ayça bizi affetmek için can atıyor ama Nisan.Nisan ölse affetmicek.Hele bugünden sonra asla
Ramazan:Noldu bugün?
Rümeysa:Tokat attım
Ramazan:Ne demek tokat attım?Biz onlara kendimizi affettirmeye ç.alışalım sen git bütün işleri sarpa saptır.
Serkan:Ama ben size dedim dimi?Bakın bana ben yıllar sonra karşılarına çıktım noldu?Herşeyi daha da mahvettim.Ama şimdi gidicem onlardan helallik alıcam ve buradan gidicem
Ramazan:Nereye?
Serkan:Yurtdışına
Ramazan:Ne zaman?
Serkan:Yarın akşam.Neyse ben gidiyorum
#Hastane
Asu:Nisan Hocam
Nisan:Ben de seni arıyordum.Sinan nerede?
Asu:En son Peri'nin yanına gitti
Nisan:Tamam sağol
Nisan asansöre doğru ilerler.
Alaz:Nisan
Nisan:Efendim
Alaz:Ben şey sorcaktım.
Nisan:İyiyim merak etme.Hem benim kötü olmam için bir sebep yok.Sonuçta onların yüzünü gördüm ve bu iyi oldu.Neyse daha fazla konuşmayalım bu konuyu.Ee bir haftadır ne var ne yok?
Alaz:Valla hep aynı sıkıcılık.Bide Sinan var.Bir haftadır etrafa ateş saçıyor.
Nisan:Niye?
Alaz:Şef gitti ya bütün işler aksadı.İmzalanması gereken dosyalar var biliyorsun bidd yakında tıp bayramı var.Onun organizasyonu var.
Nisan:Tamam canım sorun yok.Sonuçta Murat Hoca yarın dosyalar için gelicek.O sırada hallederiz bunları.
Alaz:Orası öyle de Sinan seni üzgün gördükçe deliriyor elimden bişey gelmiyor ne yapıcağım bilmiyorum diyip daha da sinirleniyor
Nisan:Ben artık hayatımda yer almıcak kişiler için sevdiklerimizi üzmicem.Alaz kusua bakmazsan ben Sinan'ın yanına gidiyim
Alaz:Git tabi ne kusuru.Şey Nisan bu dosyayı ona verir misin?
Nisan:Veririm
Alaz danışmaya gider.Nisan da asansöre biner.O sırada dosyaya bakıyordur.Nisan'ın gözleri yavaş yavaş dolmaya başlar.
Nisan:Hayır ya hayır.Ölemez daha çok küçük o.
O sırada asansör durur.Nisan koşar adımlarla Peri'nin odasına gider.
Ve o muhteşem manzara vardır.Birbirine sarılı baba-kız.
Nisan:Siz ne güzelsiniz.
Nisan yavaşça yatağın oraya gider.İlk önce Sinan'ı öper alnından daha sonra da Peri'nin.
Sinan:Nisan
Nisan:Efendim
Sinan:Gel
Sinan yavaşça yatakta yana kayar.Nisan da oraya yatar.
Nisan:Sizi seviyorum
Sinan:Bizde seni seviyoruz.Ama biraz daha uyuyalım
Nisan:Olur
#BükSel
Selin:Bükre Berrayla Yiğit evleniyormuş
Bükre:Yuh ya.Onlar da evleniyor biz hala sevgili sevgili takılalım
Selin:Nisanla Sinan'ın düğününü bu yaz yaparız.Biz daha nişanlı bile değiliz.
Bükre:Selin hayalindeki teklifi anlatsana
Selin:Ben hiç hayal etmedim.Aslında bana gelip "evlenek biz"dese kabulüm.Yüzükte olmasa olur bir tanecik papatyayla gelsin yeter.Peki ya senin?
Bükre:Aslında benimde hayalim yok.Hatta ben gelinlikte istemiyorum.Sade bir beyaz elbise bide taç.Teklifte istemiyorum direk nikah masasına oturtsa noluyor demem
AbiOk:Öyle mi?
Kızların ödü kopar.
Selin:Siz nerden çıktınız be?
Okan:Hayatım bunu bilmen lazım
Selin:Okan pislik yapma.Ayrıca siz bizi mi dinliyorsunuz?
Abidin:Valla evet.Bu arada ben sizin bizimle bu kadar evlenmek istediğnizi bilmiyorduk
Bükre:Tabiiki de istiyoruz.Şimdi göz var nizam var yakışıklısınız etrafınızdaki yellozlar mümkün olsa ağızlarınızın içine düşecek evlenelim ki anlasınlar.Ayrıca sevdiğimiz adamlarla evlemme hayali kuruyoruz istiyoruz suç mu?
Abidin:Suç değil tabiiki.Ayrıca bizde evlenmek istiyoruz sevdiğimiz kadınlarla.
Okan:Önce hayatımızı tam yoluna koyalım,herşey otursun yerine ilk Nisanla Sinan sonra biz evleniriz.
Abidin:Aynen.
O sırada yanlarına Nisan gelir

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayat Başlar
FanficYaramın ilacı, mutluluğumun gülümsemesi, mutsuzluğumun gözyaşı ol.Ama hayal kırıklığımın kırığı olma beni onla yaralama.Olur mu?