Hayata dönüş Sondur..!(Ara Verildi.)

H☆D 4.Aptal.

"Hey kalk ayağaa..Kalksana kızım!" diye bağırıyordu bir ses tam kulağımın dibinde...

"Noluyoo bee??Napıyorsun oğlum?Böyle insanmı uyandırılır??"dedim uykulu ve sinirli sesimle...

"Benim ! silahım ! nerdeee??!!" Diye bağırdı...

Silah mı?Ne silahından bahs ediyordu bu bee???
Hah doğru ya
unutmuşdum.Dün o uyuduktan sonra ceketini alıp sandalyenin başına asmak istemişdim ama ceketi elime aldığımda silah cebinden yere düşmüştü, elime alıp incelemiştim sahicimi? sahtemi? falan diye...

Ama anlamadığım tek bir şey vardıı...

Dün gece neden dövülmek yerine silahı ile adamları korkutup kaçırmıyordu ki??Kim bilir belki bir bildiği vardır?Yoksa insan bu kadar aptal olamaz herhaldee..?

"Bağırma bana aptal!Çekmeceye bak oraya bırakmıştımm..!Hem sen neden dün o salakları korkutup kaçırmak yerine dövmeyi ve bıçaklanmayı seçtin haa??Salakmısın oğlum sen?!" Dedim yüksek ve bağıran sesimle..

Aniden beni itti sırtım kapıya öğle bir değdi kii,bütün kaburgalarımın kırıldığını sandım...Bir inleme sesi döküldü dudaklarımın arasından.Öğle korktum ki o an...

Diyorlar yaa iyilik yap denize at diye...Keşke denize atsaydım da bu iyiliyin bedelini böyle ödemeseydim...

Ben ne diyordum yaa??O da bana iyilik yapmıştı ama, benim için kendinisini tehlikeye atmışdı ve bıçaklanmışdı...
Unutmuşdum bunları...
Tamam tamam unutmamışdım, dün gece olan birşeyi nasıl unuta bilirdim ki???Sadece bana iyilik yapmış gibi kabul etmek istemiyordum,ona borçlu kalmak istemiyordum..!

Elini boğazıma götürdü, boğacakdı sanki...
Sanki ne bee boğuyordu basbayaa...
Nefesim gidiyordu...
Ben canımla cebelleşirken bana yaklaştı dudağını kulağıma dayadıı...
Nefesini kulağımda hiss ediyordum o an...
"Sakın bir dahaa bana bağırma!!!Bu 1...
Bana seni ilgilendirmeyecek sorular sorma!!Bu 2...
Ve sakın bende silahın olduğunu kimseye söylemeye kalkışma yoksaa bu silahın içinde tek bir kurşun bırakırım onunla da seni öldürürüm haberin olsun..!"dedi ve hiç nefes almadan "Anladınmıı beniii???!!!" diye bağırdı...

Çok korktum yeminle öğle bir korktum ki, ayaklarım yerden kesildi...
İstemsizce başımı aşağı yukarı salladım...
Bedenim titriyordu...
Ellerim,ayaklarım,yani, bütün bedenim uyuşmuştu sanki...

Elini boğazımdan çekti ve benim boylu boyunca halsiz düşen bütün bedenimi gözleriyle süzdü ve ekledi..."Haa eğer bu kadar çok merak ediyorsan söyleyeyim...Senin önünde birisini öldürmeyi ne sen istersin ne de ben buna eminim...Vee ben silahla birilerini korkutup kaçırmak yerine erkek gibi bıçaklanmayı daha üstün tutarım..."dedi ve göz kırptı...

Az kalsın öldürüyordu beni,şimdi de kalkmış göz kırpıyor dengesiz herif..!

Kendime geldim 1-2 dakika falan sonra sakin ve korkak sesimle "Lütfen evimden çıkarmısın???"dedim ve yine ekledim "Tamam peki dün gece için teşekkür ederim,sen olmazsan kim bilir şimdi ne haldeydim...Ama gitmelisin, kendi evine gitmelisin...Burada kalamazsın ben burda sana bakamam...Anlata biliyormuyum???"