" Better try different possible ways you can do, than keep scaping from trials."
" Hija, aalis ka parin ba?"
Tanong sakin ni Tita Elise, nararamdaman ko ang habag, pero ,pano naman ang sarili ko, masyado na kong nasasaktan sa ginagawa nya sakin..
" A Tita, nakakahiy--
" Pumayag na sya Mom, dito muna sya, and I say sorry, for treating her so bad.."
Nahihiyang sabi ni Enrique, parang natutuwa ang puso ko sa inasal nya.. totoo na ba ito?
Totoo kaya yung sinabi nya nung isang gabi?
"I'll win you.."
Pero,, paano? May kompetensya ba? Wala naman e.
" Really Hijo? Nakipag-ayos kana kay Franc--
" I warn you Mom."
Singit nung isa Si Enrico.
" Ah. He he. Im about to say Francine."
" So is that true Enrique na ok na kayo? "
Parang may ibang meaning yung pagsabi nya sa pangalan ng kapatid nya.. iba..
" Just ask Ranci ."
Ako ba yung tinawag nya? Ano ba nangyayari may kaniya-kaniya silang tawag sakin.
" A.. E.."
Pagputol ko ng tensyon sa pagitan nila.
" Ano?" Sabay sabay nilang sabi pati si Tita Elise.
" Ah opo bati na kami, peace na kami.." para namang nalungkot si Enrico sa sinabi ko.. Ewan ko ba.. Nakikita ko sa ekspresyon nya.
Pero kay Enrique. Pag-asa at kasiyahan ang nakita ko sa kanya..
" Oh I see." Sabi ni Enrico
" That's great hija. Ano naman nakain mo dear son." sabi naman ni Tita Elise.
" Wala naman po, I just Realized something. " at saka ngumiti sakin si Enrique, nakakapanibago, pero kahit ganon bakit ang saya ko.. di kaya... di kaya....
( Phone rang )
" Ay wait ang mga anak." Sabi ni Tita Elise.
" France, san tayo pupunta ngayon? Wala ka na gagawin oh,tapos mo na kagabi pa."
Pagputol ni Enrico sa titig sakin ni Enrique.
" Ah e. K-Kayo po bahala."
" What if kung sumama ako sa inyo?" Paningit naman ni Enrique.
" Ah. Diba may gagawin ka pa sa Company?"
" Tinapos ko na kuya.."
" Nabasa mo na pm's sayo ni Georgia? Your Girlfriend? "
Parang natigilan naman ako.
May girlfriend na pala sya. B-Bakit aasa pako?
Direktang pumunit sa puso ko yun.. totoo kaya yun?
" Nabasa ko na.. And she's not my Girlfriend. "
Talaga? Totoo kaya? Paano kung di sila kasi marami pang iba?
Ano nga ba ko sa kanya kung totoo man yun.wag mo isipin yun mapa-praning ka lang.
" uhhh, kala ko sya na e. Ang sweet nyo kasi."
" Haha no. Nakakatampo na kayo, ayaw nyo ba ko isama?" Tila nagpaawa naman sa kuya nya.
" Stop that dude! Nababakla ka na naman!!"
Natawa naman ako..
Hindi rin nagtagal kasi tinitigan nila ko, gulat din ang ekspresyon nila.
" a e, sorry nakakatuwa po kasi kayo.."
Napayuko nalang ako.. ano bang pakiramdam na kasama mo ang mga taong pinagmulan mo? Mga taong alam mong talagang kapamilya mo.. paano ba magkaroon ng kapatid? Ina? Paano ba? Lola namimiss na kita.
Nalaman ko nalang na lumuluha ako.
" What happen Ranci/France? "
" Nako wala po. Naalala ko lng po yung lola ko."
" Hush Down Ranci."
" Do you want anything? "
" Haha. Wala po. Akyat po muna ko sa taas."
Hindi ko mapigilan ang pagluha,masyado na kong pinapatay ng mga tanong at nakaraan ko.
Nang mapadpad ako sa aking kwarto agad kong tinungo ang balkonahe nito, tanaw ko ang mga bituin. Di alintana ang di pagkasabay-sabay ng kanilang pagkinang pero ramdam kong iisa sila, sama-sama, kikinang sa ritmong nakasanayan.
Pero minsan naiisip ko, habang buhay nalang ba kong ganito? Makakaalala ,iiyak, masasaktan?
Masyado kong sabik sa pagmamahal ng aking mga pinagmulan, na hanggang ngayon di ko parin maranas-ranasan.
Pero tuloy lang ang buhay,
' Life Is A Big Mess . Just Find Ways To Mess With It Too.'
Para makalaya ako, kailangan kong umpisahan sa pagtanggap.
" Ill pay a million just to know what's bothering you."
Nasa likod ko na pala si Enrique nang di nya namamalayan?!
" Ay, sir!" Paghuhurumentado kong sabi.
" I want you to call me in my name,ranci."
----
Hi:) happy new year chos ! Wow ! Pataba kayo.
