Σώσε με.

Μέρος 1.

Χωρίς να μιλήσω, μπήκα σφαίρα στο δωματιό μου και ξέσπασα σε κλάμματα και λυγμούς καθώς γλιστρούσα γλιστρούσα σιγά σιγά απο την πόρτα στο πάτωμα. Αγκάλιασα τα γόνατά μου και σκέπασα το προσωπό μου με αυτά. "Γιατί;" ψυθήρισα στον εαυτό μου...αυτή είναι η καθημερινότητα μου πλέον. Στην Αμερική ήταν διαφορετικά. Ήμουν χαρούμενη, είχα φίλους. Μετά τον θάνατο της μητέρας μου αναγκάστηκα να ακολουθήσω τον πατέρα μου στην Ελλάδα, κάθε φορά που γυρνάω απο το σχολείο έχω ζωγραφισμένο ένα ψεύτικο χαμόγελο και δεν καταλαβαίνει τίποτα. Ερχόμουν συχνά στην Ελλάδα , τα καλοκαίρια και ξέρω να μιλάω άψογα την γλώσσα χωρίς προφορές και δυσκολίες...Το χειρότερο; Δεν μπορώ να μιλήσω σε κανέναν για το πρόβλημα μου, ο πατέρας μου έχει τα δικά του προβλήματα, ειδικά απο τότε που πέθανε η μαμά, και σε καμία περίπτωση δεν θέλω να τον ζαλίζω με τα δικά μου ακόμα κι αν είναι μεγάλο λάθος. Ο σχολικός εκφοβισμός είναι κάτι που πίστευα οτι δεν θα περάσω ποτέ όσο είμουν στην Αμερική, και τώρα τον περναώ με τον χειρότερο τρόπο. Σήκωσα το μανίκι για να δώ τις μελανιές μου, σκουρόχρωμες και σε διάφορα σημεία, το ίδιο και στα πόδια μου. "Κέιτ!" Άκουσα την φωνή του πατέρα μου από το σαλόνι, αμέσως κατέβασα το μανίκι μου, σηκώθηκα και σκούπησα τα δάκρυά μου όσο πιο γρήγορα γινόταν. "Ναι;" Φώναξα πίσω με την λεπτή μου φωνή. "Έλα να σου κάνω μια πρόταση." Ξεφύσιξα και αμέσως άλλαξα την έκφραση του προσώπου μου καθώς βγήκα απο το δωμάτιο μου.
-Σε ακούω μπαμπά.

-Ξέρω ό,τι ο θάνατος της μαμάς μας έκανε να αλλάξουμε πολύ. Αγάπη μου, το καταλαβαίνω αλλα πρέπει να μείνουμε δυνατοί όσο δύσκολο κι αν είναι..Σήμερα θα μας επισκευτούν οι νέοι γείτονες απο απέναντι, θα κάτσεις μαζί μου να τους γνωρίσεις;

-Πφφ εντάξει.

Δεν είχα καθόλου όρεξη, ανέβηκα πάνω, μπήκα στο μπάνιο και ξεκίνησα να βάφομαι. Έβαλα πούδρα, μάσκαρα και μολύβι. Δεν βάφομαι πολύ έντονα γιατί δεν μου αρέσει, πήγα στο δωμάτιο μου και άνοιξα την ντουλάπα "Τι διάολο να βάλω;" Ψυθήρισα. Μετά απο λίγα λεπτά το μάτι μου διέκρινε ένα απλό μπλε φόρεμα που έφτανε μέχρι το γόνατο, το φόρεσα και κοιτάχτηκα στο καθρέυτη..Εντυπωσιάστηκα για το πόσο ωραία κολακεύει το σώμα μου και ένα απαλό χαμόγελο εφανίστηκε στα χείλη μου. Έβαλα τις μαύρες μου μπαλαρίνες και πήγα και πάλι στο μπάνιο να συνεχίσω. Χτένισα τα καστανόξανθα μαλλιά μου και έκανα κάτι χαλαρές μπούκλες στις άκρες, πήγα λίγα βήματα πίσω μόλις τελείωσα για να δω το αποτέλεσμα...δεν ήμουν άσχημη απλά ντροπαλή..μπορεί αυτό να φταίει...ή επειδή έχω διαφορετική καταγωγή. Κατέβηκα τα σκαλιά και είδα ένα αστραφτερό χαμόγελο στα χείλη του μπαμπά μου.