Μέρος 5 2/2 (το πάρτυ)

66 6 0
                                    

Δυνατή μουσική αντιχούσε στα αυτιά μόλις μπήκαμε μέσα στο κτήριο. Ο άλεξ πήγε στο μικρό μπαράκι που υπήρχε που ήταν οι φίλοι του. Σύντομα τον έχασα από τα μάτια μου.
-Παω να χαιερτήσω.
Είπε η Έβελιν και την έχασα από τα μάτια μου και αυτήν. Όταν ξέφυγα από τον κόσμο πήγα στο μπαράκι αλλά πιο μακριά από τον Άλεξ και άρχιζα να κατεβάζω σφινάκια. Η καυτή γεύση της βότκας με έκανε να ξεχνάω τα προβλήματα μου για λίγο. Ο Άλεξ κρατούσε το ποτό του και με κοίταζε όσο έπινα. 
[...]
Είχα μεθύσει τελείως..έφυγα απ'το μπαράκι και ανέβηκα σε ένα τραπέζι και άρχιζα να χορεύω, δεν ήξερα τι έκανα, όλα γύριζαν. Μετά απο λίγο ενιωσα δύο χέρια να με κατεβάζουν.

-Πόσο ήπιες; 

Αναγνώρισα την φωνή του Άλεξ. Άρχισα να γελάω νευρικά, με πήγε μέχρι το μπαρ. Πήρα το τσιγάρο του και το κάπνισα. 
-Άστο κάτω. 
-Όχι! 
Πήγα να φύγω αλλά με τράβηξε από το χέρι.
-Που με πας; Με βιάζουν! 
Μου έκλεισε το στόμα με το χέρι του και άρχισα να γελάω. Είχαμε πλέον απομακρυνθεί και ένιωσα να με βάζει σε ένα στενό χώρο.
-Που είμαστε; 
-Μέσα σε μια από τις τουαλέτες.. ψυθίρησε.

-Γιατί με έφερες εδώ;
Δεν απάντησε...μονάχα εβαλε τα χέρια του στο πρόσωπό και με κοίταζε στα πλέον κόκκινα μάτια μου.
-Πόσο έχεις πιεί; 
-Αρκετά..

Απάντησα σιγά και ρούφηξα πάλι το τσιγάρο που είχα στο χέρι μου..πριν το ξεφυσίξω κόλλησα τα χείλη μου στα δικά του. Ανταποκρίθηκε αμέσως..έβαλε τα χέρια του στην μέση μου και κόλλησε το σώμα μου με το δικό του, τύλιξα τα δικά μου χέρια στο λαιμό του και άρχισα να το φιλάω γρηγορότρα δαγκώνοντας έλαφρα τα χείλη του, ένιωθα την βότκα να με διαρεει...μετά όλα μαύρα...

Σώσε με.Donde viven las historias. Descúbrelo ahora