3 2 1!

200 48 27
                                    

...
Galiba hayal gücüm bu sefer kendini aşmıştı. Burası bir lavabodan fazlasıydı. Lavabo ne alakaydı ki? Başka yer mi yoktu?
Üzerine kahve dökülen pijamam ile bir süre içeriye dik dik baktım..
Burası Yeni Yıl için özel hazırlanmış bir yer gibiydi. Kapıdan girdiğim anda resmen farklı bir dünyaya açıldım. Düş gibiydi. Tanımadığım milyonlarca insan buradaydı. Burası benim lavabom olamayacak kadar mükemmel ve harika bir donanıma sahip bir yerdi. Aslında bakarsak burası lavabom değildi farklı bir dünyaydı, ama beni ilgilendiren kısmı bu değildi.
*
Burası Yeni yıl için hediyeler hazırlanan bir yerdi..
Fazlasıyla büyük. Her tarafta Yılbaşı Ağaçları, Kar Küreleri, Tavandan Sarkan Noel Babalar ve elbette Yapay Karlar olan bir yerdi.
Çocukken izlediğim Yeni yıl filmleri gibiydi. Tek eksik cüce cinlerdi.
Biraz dolaşmaya karar verdim. Hep lavabomda gezerdim ama bu hale gelebileceği aklımın ucundan dahi geçmezdi. Tabi hala aklım almıyor ama burdaydım işte. Burası vardı. Gerçek olamayacak kadar ilginçti.
Bir anlık kendimi cimcikledim. Hani hayal olup olmadığını anlamak için. Sonuç olarak hala burdaydım.
Görünmez gibiydim. Kimse bana aldırış etmeden işlerine devam ediyorlardı..
*
Sağ tarafta kapı dolu uzun bir yol, sol taraftaysa hediye paketleriyle donatılmış odalar vardı.
Sağ taraftan ilerledim. O yolu yürürken üzerimde ışıltılar hissediyor gibiydim. Sanki podyumdaymışım gibi süzüle süzüle yürüyordum.
"Yaramazlar" yazılı kapıyı açtım. Burası bile o kadar muhteşemdi ki !
Kapıyı açar açmaz bir Noel şarkısı büyüledi kulaklarımı. Kırmızı ve Beyaz renk cümbüşüyle boyanmıştı oda. Küçük Tahtlar, Silahşörler, Oyuncak Askerler, Tüfekler, Dövüş Cd'leri ve daha neler neler. Burası yaramaz çocuklar için ayrılmış bir odaydı. Kim bilir daha nasıl odalar vardı.
Buradan çıkıp başka kapılara ilerlemek üzere yola koyulmuştum ki arkamdan biri "Ece!" diye seslendi..
Adımı da nereden biliyordu bu?!
Korkarak ve şaşırarak arkamı döndüm.
Daha önce yüzünü dahi görmediğim 9-10 yaşlarında küçük bir çocuktu bu.
"Efendim Küçük Bey."
Gülümsedi. Küçük Bey lafı hoşuna gitmiş olmalıydı.
"Lavabonu kullandığımız için kızmamışsındır umarım. Beni takip et seni bir yere götüreceğim."
Bu velet kimdi ve ben neden onu takip edecektim bilmiyorum fakat ayaklarım benden bağımsız bir şekilde onu takip ediyorlardı. Biraz önce "Yaramazlar" adlı girdiğim kapının çaprazındaki bir kapıdan geçtik. Burası küçücük bir odaydı. Hala adını bilmediğim velet, odada ilginç sözler söyledi ve başka bir kapı daha açıldı.
Bu kadar şoku kaldıramazdım.
Burası benim hayal dünyamdı.
"Düşümdeki Düş". Tam olarak buydu...
En başından beri her Noel dilediğim o muhteşem şeylerin hepsi buradaydı ve o istediklerimi hiçbir zaman elde edememiştim.
Acaba üzerime kahve dökmeseydim bunları görebilecek miydim?
Burası ruhumu besleyen bir yerdi. Kanımı ne kadar dondurursa dondursun, benim hayallerimdi.
Hep isteklerim istek olarak kalmıştı.
Biz insanlar böyleyiz. İstediklerimizi elde edince değeri gözümüzde asla eskisi gibi olmaz.
Ama bu sefer başkaydı. Bu sefer çok daha başkaydı.
4.sınıfta istediğim Tom ve Jerry'de ki Tom bile buradaydı. Evet Tom.
"Adın ne senin Küçük Bey?"
"Ne demek istersen diyebilirsin."
Egoist bir veletti bir de. Bak sen şuna.
"Seni biriyle tanıştıracağım. Yola onunla devam edeceksin Ece."
Daha kimler vardı merak ediyordum.
*
Uzun boylu bir çocuk içeri girdi.
Tam anlamıyla kusursuz biriydi. Laf olsun diye demiyorum. Gerçekten öyleydi.
"Benimle gel Ece."
Patavazsıza bak. Ne kadar Yakışıklı olursan ol önce bir selam ver bari.
Burada daha ne kadar dönüp duracaktım acaba. Bir kaç Noel Hediyesi alıp buradan çıkmak istiyordum. Yakışıklıyla beraber, ilk geldiğim o büyük alana geçtik.
"Bana burada yardım edeceksin."
Bir de emir veriyor.
"Erkek olmasan bilirdim ben sana yapacağımı da erkeksin diye birşey demiyorum."
Yandan bir gülüş attı. Galiba Yeni Yıl hediyem bu gülüş olacaktı.
*
Birkaç hediyeyi paketledikten sonra yakışıklıya sıkıldığımı söyledim. Buradakilerin adı yok muydu?!
Göz kırptı.
O çocuğu tanıyordum.
Evet o yandan gülüşü asla unutmamalıydım.
"Ama sen..Sen gitmiştin.."
"Buradayım Ece. Bir daha da gitmeyeceğim."
Çocukluk aşkım. Hiç unutmadığım ve asla unutmayacağım tek aşkım...
*
Lavabomdan beraber çıktık.
Bu çok ilginçti ve yanımdaydı. Onu 10 yıldır görmemiştim. O çocuk gülüşü ondan asla ayrılmayacak en güzel parçaydı. Ailem hala eve gelmemiş olmalıydı...
Takvime baktım. Yeni Yıl tam olarak bugündü. Üzerime birşeyler alıp yakışıklımla dışarıya çıktık. Sokaklar bomboştu. Bir park'a oturduk. Kar taneleri o kadar muazzamdı ki. Hepsinin birbirinden farklı olması onları daha bir değerli kılıyordu...
Ona sımsıkı sarıldım. Onu hiç bırakmak istemiyordum. Onu bir kere kaybetmiştim. Bir kere daha kaybetmeyi düşünmek dahi istemiyordum.
"Neden dışarıda hiç insan yok? Bugün Noel. Sokaklar insanlarla dolup taşmalıydı."
"Bugün senin ve benim Ece.
Sadece senin ve benim."
Çocuk gülüşlüm...
*
Bir kaç saat sonra titremeye başlamıştım. Yakışıklı soğuktan etkilenmiyordu bile.
"Kalkalım mı?"
"Bence daha fazla kalmak istersin. Fakat üşüyorsun Ece. Kalkalım."
Eve doğru yola koyulduk. Kapıyı açmadan ona bir kez daha sarıldım.
"Ne güzel yeşeriyor kalbimin doruk noktasındaki ormanlar bayım sizi görünce. Cıvıl cıvıl oluyor hislerim. Dalgalanıyor çocuk sevinçlerim. Hüzün doluyor aklımın en kuytu köşesindeki geçmiş ümitlerim."
"Seni seviyorum Ece..."
Sımsıkı sarıldık. Sanki bir daha göremeyecekmişim gibi hissettim.
*
Başım dönmeye başladı.
Gözüm kararıyordu sanki. Ya da gözlerim açılıyordu.
Annemin "Uyan artık Ece." demesiyle gözlerimi açtım. Kapalı balkonumda uyuyakalmışım. Tüm yaşadıklarım gerçek olamayacak kadar güzeldi. Demek ki bunca zamandır uyuyordum... Üzerimde hala kahve dökülmüş pijamamla oturuyordum. Belki lavaboya girip baksam tekrar o anları yaşarım dedim.
Ne kırmızı ışık, ne de o devasa yer...
Sadece lavaboydu, hepsi bu...
Herşeye rağmen;
"Kazandığım en değerli Yeni Yıl hediyesisin sen."
Bay Yakışıklı...

**
BU ARADA HEPİNİZİNİN YENİ YILINI ŞİMDİDEN KUTLUYORUM. HERŞEY DİLEDİĞİNİZ GİBİ OLSUN. BOL AŞKLI, BOL BAŞARILI, BOL PARALI, BOL SAĞLIKLI VE EN ÖNEMLİSİ BOL ŞANSLI BİR YIL DİLİYORUM ! ^,^

DÜŞÜMDEKİ DÜŞ  #WattyTR2016 ■Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin