Hoofdstuk 2

4.5K 165 10
                                    

Wat zal ik aantrekken. Hmm. Ik pakte een fuschia kleurige jurk met een opening van de zijkant bij mijn benen. Daaronder een doorzichtige panty en pak mijn zwarte pumps met daarbij een Chanel schoudertas. Na het aantrekken ging ik voor de spiegel zitten. Ik pakte de bovenkant van mijn haren samen en maakte ze bij elkaar vast door middel van wat haarspeldjes. Ik bracht foundation aan en maakte een wing bij mijn ogen. Nog wat mascara, blush en een roze matte mac lippenstift en klaar is kees. Ik pakte de ketting die ik laatst van Adam heb gekregen en deed het om. Nadat ik klaar was liep ik naar beneden. Mijn moeder zat in de woonkamer tv te kijken. 'MashaAllah  je ziet er prachtig uit', zei ze bewonderend. 'Shokran mama, jij bent prachtig', zei ik en ze drukte een kus op mijn wang. Ik keek op de klok. Kwart over zeven, waar is Adam? Toen werd er aangebeld. Snel holde ik naar de deur en deed hem open. Daar stond mijn prins, in een hele mooie pak. Ik kijk recht in zijn lichtbruine ogen waar ik eeuwenlang  naar kan kijken. We bleven elkaar zo aanstaren. 'Hey Sara', zei hij toen. 'Hey lieverd', zei ik verlegen. Hij pakte mijn hand vast.. 'Salam Adam', zei mijn moeder terwijl ze kwam aanlopen. 'Salam mama', antwoordde hij. Hij liep langs me heen naar mijn moeder en drukte een kus op haar hand. Ik hoorde ze  fluisteren maar wist niet wat ze zeiden. 'Wat fluisteren jullie?', vroeg ik nieuwsgierig. 'Niets', zei hij onschuldig. 'Ik vertelde haar alleen maar dat je er beeldschoon uitzag'. Hij pakte mijn hand en liet me een rondje draaien. 'Yallah, gaan jullie nou maar weg', zei mijn moeder. 'Doei mama!', riep ik.

We stapten de auto in en reden weg. 'Waar gaan we heen?', vroeg ik. 'Dat is een verassing'. 'Vertel', zei ik enthousiast. 'Tuurlijk doe ik dat niet, anders is het geen verassing meer hé'.
Hij stopte de auto. 'We zijn er, alleen moeten we een stukje lopen.' Ik keek om me heen. Ik kon nergens een café of restaurant vinden. 'Vertel nou gewoon wat we gaan doen', zei ik weer. Hij pakte een doekje. 'Mag ik dit om je hoofd binden?', vroeg hij. Ik knikte langzaam. Hij bond het om mijn hoofd, stapte uit en deed de deur voor mij open. Hij pakte mijn hand vast. 'Kom maar mee prinses', zei hij. Ik voelde dat mijn gezicht rood werd, ja ik ben het, zijn prinses. Hand in hand lopen we. 'Straks val ik', zei ik bang. 'Vertrouw je me', vroeg hij. Ik kon niets zie maar voelde toch zijn mooie ogen op mij gericht. Ik knikte verlegen. 'Nou kom dan maar', zei hij en we liepen weer verder. Na 2 minuten lopen waren we er. 'We zijn er prinsesje'. Hij maakte het doekje los. Ik kon mijn ogen niet geloven. We stonden bij een rivier waar overal kaarsjes liggen. En er is een yacht. Voor mij stond mijn naam in grote letters gemaakt van rozenbladeren. Ik sloeg mijn hand voor mijn mond en kijk Adam aan.

'Hoe..wat... Is dit voor mij?!' Adam bleef me aankijken en reageerde niet op mijn vraag. Tot er vuurwerk tevoorschijn kwam. Ik schrok en klemde me vast aan Adam, waardoor we allebei moesten lachen. Toen kwamen er ineens heel veel mensen die klapten waaronder Amira, Hany, mijn oom, mijn moeder, de moeder van Adam, zijn zus Sohaila en heel veel vrienden die een heel groot bord droegen waarop in grote letters stond: 8 maanden samen en daaronder Sara en Adam. Ik keek Adam aan. Adam pakte iets uit zijn zak en ging op zijn knieën zitten. Hij opende een bakje waarin een ring zat. Ik gaf hem mijn hand. Hij deed de ring om mijn vinger en drukte er een kus op. Adam stond op en ik knuffelde hem stevig. Iedereen klapte en joelde. Er kwamen tranen in mijn ogen, dit is zo mooi. Adam keek me aan, liet zijn mooie witte rechte tanden zien en veegde mijn tranen met zijn duimen weg. De mensen die daar stonden kwamen dichterbij. Ik vloog mijn moeder en oom om de hals. 'Gefeliciteerd', zeiden ze beide. 'Jullie wisten dit?', vroeg ik. Ze keken elkaar aan. 'Ja', antwoordden ze. Ik keekAmira aan. 'En jij wist natuurlijk alles maar deed helemaal geen moeite om iets te zeggen', zei ik lachend. 'Ja natuurlijk wist ik het, ik weet alles. Mabrouk lieverd', zei ze en knuffelde me.  Ik liep naar Adam's moeder toen en gaf haar een kus op haar voorhoofd. 'Salam mama', zei ik. 'Mabrouk benty', zei ze en drukte een kus op mijn wang. Adam pakte mijn hand. Hij gaf zijn moeder een kus op haar voorhoofd. Ik knuffelde Sohaila stevig. 'Hey schoonzusje van me. Je ziet er prachtig uit', zei ze. 'Dankjewel lieverd, jij bent veel mooier', zei ik. 'Kom mee', fluisterde Adam in mijn oor, en we lopen naar de yacht. Iedereen stapte in. Binnen is het heel mooi, iedereen kan plaats nemen om te eten. Er is muziek en er is plek om te dansen.

Adam en ik stonden op de dansvloer terwijl iedereen al plaats heeft genomen. Er is schuifelmuziek aan. 'Wanneer heb je dit allemaal geregeld?', vroeg ik terwijl we dansten. 'Nou..', begon hij. 'Ik ging vandaag niet naar werk zodat ik al dit kon regelen. Je oom en moeder hielpen me hierbij.' 'Oh en jij zei dat je tot zeven uur moest werken en oh daarom waren jij en mama aan het fluisteren', lachte ik. 'Dit is de mooiste verassing die ik ooit in mijn leven heb gehad. Ik hou van je Adam'. 'Zeg het nog een keer?', vroeg hij lachend. Zijn mooie witte tanden liet hij zien. 'Nee ik heb het al een keer gezegd, moest je maar goed luisteren', zei ik verlegen.

---

Adam deed de deur voor me open en ik stapte uit. Het is al 1 uur s'nachts. Iedereen ging om 11 uur weg, alleen Adam en ik bleven samen. We zaten aan een terrasje en hadden het heel romantisch daar. 'Ik ga je missen', zei Adam. 'Oh wat zijn zijn ogen toch zo mooi', dacht ik 'We zien elkaar toch morgen weer, kan je niet eventjes wachten?', vroeg ik lachend. 'Ik kan niet wachten tot je op een dag van mij bent. Tot we samen onder één dak wonen met onze kinderen.' Ik keek hem aan. 'Ik ook niet, ik hou zo veel van je Adam', zei ik. Hij drukt een kus op mijn lippen. 'Ik kom je morgen vroeg halen hé, zodat we de hele dag samen kunnen doorbrengen', zei hij. 'Isgoed, doei habibi', zei ik verlegen en liep snel naar binnen.

Sarah en AdamWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu