Eve geldiğimde çok yorulmuştum. Hemen yatağa attım kendimi. Aklıma Lee Shin geldi. Her şeyi mükemmeldi resmen ya. Yattığım yerden doğruldum ve pencerenin perdesini açtım.
"Ne?!" diye bağırdım istemsizce. Çünkü Lee Shinle evlerimiz yan yana olduğu için onun odasının penceresi benim odama bakıyordu. Lee Shin de pencerenin önünde sırıtıyordu. Hemen perdemi çektim. Neyse ki perdem koyu renkliydi.
"Of of!" diye kısa süreli bağırmalarımdan sonra üzerimi değiştirdim. Perdemi açtım ve aşağıya indim. Bir şeyler atıştırdıktan sonra dinlenmek için tam koltuğa oturuyordum ki kapı çaldı. Koşarak kapıyı açtım.
"Senin burada ne işin var?"
"Ben komşunum senin komşun." dedi umursamaz gibi görünmeye çalışarak.
"İçeri almayacak mısın?"
"Geç."
İçeri geçmesi için geri çekildim. Koltuğa oturdu.
"Ne istiyorsun?"dedim.
"Birazcık kibar ol." dedi sırıtarak.
Evime hiç tanımadığım sadece bir kaç kere inatlaştığım çocuğu evime almıştım. Salağım ben.
''Ne istiyorsun?'' dedim düşmüş yüzümle.
''Açım''
''Yemek ye o zaman. Hadi yemek yemeye git.'' dedim ve onu tutarak kapıya doğru sürükledim. Onu dışarı attım ve en iğrenç kahkahamı attım. Kapıya vurmaya başladı. Hemen ciddi oldum ve kapıyı açıp ifadesizce yüzüne bakındım.
''Ne yapmamı bekliyorsun?'' dedim kısık sesle.
Oda kısık sesle konuşmaya başladı. Delircem şimdi.
''Yalnız yemek yemeyi sevmiyorum. Beraber yiyelim. ''
Bana ukalalık yapan çocuk şimdi yemek yiyelim diyor. Nesin sen olum?
Onunla gitmeli miydim?
Oflayıp pufladım. Tam ikimizde susmuştuk ki karnımın guruldaması her şeyi bitirdi. Yemeğe gidiyordum.
''Burda bekle üzerimi giyip geliyorum tamam mı ?''
''Gerek yok sen böylede güzelsin.'' dedi ve kolumdan tutup beni çekti. Kapıyı kapattı. Kolumu tuttu ve koşmaya başladık. Deli çocuk.
''Lee Shiiiiiinn''
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÜNEY KORE MASALI
Novela JuvenilGüvendiği çocuğun onu bırakıp gitmesiyle başlar herşey. Güvendiği çocuğun diğer yüzünü de görünce ona iyice bağlanmaya başlayan bir kız. Aşık olup çekip giden bir adam. HEPSİ BU.
