The Vampire Princess

Epilogue

(Kyle's POV)

8 years had passed since the great war happened, marami ang nawalan ng mahal sa buhay but still life must go on.

"Dad, are we already there?"

That is my son. Shuriken Fletcher is the name.

"Yes"

Nang makarating na kami sa burial park, inilapag na ni ken ( nickname of Shuriken) ang dala dala naming bulaklak at hinawi ang mga dahon na nakapatong sa puntod.

"I miss her dad, even if I didn't see her. Since I was born" Ken

"Bakit ganon dad? Ang daya daya niya iniwan niya tayo. Hindi ko man lang siya nasilayan" Ken

I know it hurts a lot, kung mawalan ka ng mahal sa buhay. If only I can saved her sana nandito parin sya.

"Don't worry. Nandito pa naman ako, ang clan at ang mom mo & she will always be in our heart" i said to lighten up the mood

"Hey!"

Napalingon naman kami ni Ken sa tumawag sa amin. Kahit nawala siya patuloy pa rin kaming nabubuhay ng matiwasay at sinisikap na ibaon lahat sa limot ang bangungot na nangyari noon.

Nang makalapit na siya sa amin agad niya akong hinalikan sa labi. Napangiti nalang ako sa ginawa niya. Binaling naman niya ang atensyon niya kay Ken at umupo para mapantayan niya ito.

"Baby Ken, wag kanang umiyak. Nandito kami lahat para sayo"

"Pero mas gusto ko pa din na nandito siya" napabuntong hininga nalang siya sa sinagot ni Ken

"Wag ka nang malungkot. Alam mo bang magiging malungkot din siya kapag malungkot ka? Di ba ayaw mong maging malungkot siya?" Ken just nod at her.

"Wag ka ng malungkot. Pinky Promise?"

"Pinky promise" ken

"Halika, magsindi na tayo ng kandila"

Kaya nagsindi na kami ng kandila.

"Your always at our heart.

Katana" Ken said & finally ngumiti na siya.

"Teka lang. Bakit ang tagal mong nakasunod sa amin Kier?" I said to her

Oo tama ang nabasa niyo. Buhay si Kier, miracles do happen & then we got married.

At lalong naging masaya ng malaman naming kambal ang magiging anak namin. Pero napawi ang saya na yun, nang sa oras na manganganak na si Kier. Kailangang magsakripisyo ang isa sa kanila dahil nagkaroon ng problema.

We don't have any choice labag man sa kalooban ko isinakripisyo namin si Katana..

"May inayos lang sa palasyo, at oo nga pala may kasalanan kapa sa akin" Kier

Oh, aww! Lagot na! Namisplace ko kasi ang wonder fan niya.

"Anong kasalanan?" Deny ko naman habang humahakbang patalikod

"Hindi mo talaga alam?"

Sabi naman niya, habang siya ay palapit ako naman todo atras. Magdedeny pa sana ako ng mag labas siya ng kapangyarihan. Kaya tumakbo na ako. Mahal kopa ang buhay ko.

At hindi pa siya na kuntento tinawag niya si Shuriken. Kaya silang dalawa na ang humahabol sa akin.

"Lagot ka! Kapag nahuli ka namin dad" Ken

"Tama naa- -" i said pero patuloy parin sa pagtakbo at ilag sa mga kapangyarihan nila.

Marami man ang pagsubok na dumating sa buhay. Kung ipaglalaban niyo talaga 100% sure malalampasan niyo talaga. Hindi hadlang ang pagkakaiba niyo ng standard sa buhay kung kayo ay nagmamahalan.

Just prove to them that nothing can stop you & nothing can tear you apart.

THE END~

[A/N: weew, salamat po sa lahat ng nagbabasa nito from the beginning up to the end. Maraming salamat po talaga dahil sinamahan niyo kami hanggang sa huli. Maraming maraming salamat po talaga]

Also read my other Story:

The ANTAGONIST will be the PROTAGONIST?? (Short story)