Loving the Great Pretender

Part 11

Hana's POV

Kakauwi ko lang ng bahay, at ayto ako ngayon, nakatingin sa ceiling ng kuwarto ko. Bakit? Lahat ba ng bagay kailangan, may dahilan? Ganito naman ang lagi kong ginagawa. Pagkatapos sa school, kung walang gagawin, hihiga nalang ako. Hindi ako yug tipo ng taong gadgets agad ang kuha. Hindi din ako yung nerd na pagkauwi, aral agad, aral lahat, aral FOREVER!

Biglang tumunog ang phone ko. Pagtingin ko, unregistered number siya. Stalker ko kaya to? Hindi ko na sinagot dahil di naman ako sumasagot ng phone pag unregistered yung number. Hintayin ko nalang magtext. Kaso ilang minutes na ang lumipas, hindi parin tumitigil. Kung tumigil man, magcacall ulit. sinilent ko na lahat lahat, nagvavibrate parin kaya ginawa ko pinatay ko nalang. Kaso baka naman importante yun? Kaso bat hindi nalang nagtext?

After ilang minutes, binuksan ko na ang phone ko. Siguro naman tumigil na no? Pagkopen ko, nakita kong may text. Dun sa unregistered number. 

'yo! This is Xavier. Answer the phone. Gusto kang kausapin ni lola.'

ayoko nga. Baka anu pang sabihin nun saakin. Hindi ko na rineplyan. kungwari nalang wala akong load. Kaso bigla nanamang magtext.

'Pag hindi ka nagreply, pupuntahin ka namin dyan. Ayaw mo naman sigurong malaman ng family mo ano? Magcacall ulit ako, this time sagutin mo.'

Sasapakin ko na ba tong lalaking to! Ang galing magblackmail ah! Baka nakakalimutan nya, may utang pa sya sakin. As expected, nagcall nga siya.

"Lola wants to talk to you personal." hindi man lang nag HI? Wala talagang modo to. Hay mga mayayaman talaga.

"So? busy ako, dito nalang sa phone."

"She want t ask your forgiveness."

"no need. Naiintindihan ko naman siya eh."

"No, she's insisting. She's asking if you can join us in our dinner."

"No thanks, Dinner date niyo yan so I don't wanna."

"I told you she's insisting. Gusto niya talagang magsorry and gusto nyang personal. That's just a simple request. Dali na." wala naman sigurong problema kung pumayag ako right?

"fine. Sunduin mo ako dahil ayokong maglakad. What time?"

"right now. Asa baba na ako." WHAT?!?! 

"Kanina ka pa ba dyan?"

"yes, since ng sinimulan kitang tawagan." What the hell? Ang tagal ng pasensya nito ah?

"Fine, magbibihis lang ako."

"k. Don't take your time. And dress formal wear!"whatever. Pinatay ko na ang call niya at mabagal na nagbihis.

Bahala siya, wala naman akong paki sakanya eh. Ano kayang susuot ko? Alin sa mga dress na to? Ito kayang blue? Kaso masyadong maiksi, baka sabihin nya, mukha akong pokpok, how about this dirty white na longsleeves? Baka sabihin nya manong ako. It kayang Gold? Baka sabihin nya masyado kong binonggahan at pinaghandaan? AYYYT! Bakit ba iniisip ko yung sasabihin nya? Hindi naman ito date ah? Atsaka kasama naman namin yung lola nya?

Sa huli, isang cream white na tube dress ang sinuot ko, with ruffles sa baba. Teka lang, hindi ba to bonga?Bahala na.

Nakita kong nakaparada ang kotse ni isayoy sa veranda. Hindi pala sya bumaba ng sasakyan. Buti naman. Baka papasukin pa siya nila kuya. Well, kasalanan niya yan. Bumaba na ako angd OPPPPPPPSSSSSSSS! Nakalimutan ko palang magpaalam kari kuya at ate specialy kay papa! And kamalasmalasan, lahat sila asa baba, nakatingin saakin! Nakapangdate pa man din ako ng gabi. At lahat sila nakataas ang kilay saakin! Shit! Shit talaga! At 9:00 na ng gabi!

"where are you going?" tanong ni daddy, patay. Hindi ako nakasagot.

"in a formal wear?" dagdag naman ng baklita kong kuya.

"a-ah-uhm..." tumingin ako kay ate sarrah,please please.

"She's coming with me, hindi mo man lang ako sinabihan na magpalit na ng damit. I forget, father, brothers, lalabas kasi kami ni hana para bumili ng pangregalo nyo sa christmas kaya late kami lumabas dahil baka-" hindi na natapos ni ate ng biglang may kumatok sa pintuan. Tae baka si isayoy! Patay! Patay! Si kuya drake naman, tumingin saakin. Halata ba ang tensyon ko? Pagbukas niya, hindi ko inaasahan ang kumatok. Yung lola ni isayoy! Napatingin siya saakin at sinundan naman ng tingin nila papa, ang nangyari? Nakatingin silang lahat saakin. 

"Im here para ipagpaalam ang anak nyo." napatingin ulit sila kay lola celine. 

"why?"tanong naman ni kuya james. Wala talagang galang!

"I did something miserable to her and I want to ask her forgiveness kaya pwede ko a syang isama sa labas?"

"Hindi siya nagpaalam saamin." Sabat naman ni kuya drake.

"And nagsinungaling pa si sarrah, pwede naman niyang sabihin saamin ang totoo."

"kinakabahan siya kaya wala siya sa pagiisip niya." banat naman ni lola celine. Napatingin ako kay papa.

"OK" sagot lang ni daddy at umalis. 

"what?" Sabat naman ni kuya drake at kuya james." I smell something fishy! bakit ganun? Magkakilala ba sila? Anong problema ni daddy? Sinundan naman siya nila kuya. Si ate pinuntahan ako.

"umuwi ka agad ah? Wag kang magpapalate."

"napano si daddy?"

"magkaibigan sila ni daddy, nang bata ako, laging bumibisita si lola celine dito."

"kilala mo pala siya?"

"kilala namin siyang lahat."

"eh bakit hindi ko siya kilala?"

"ni minsan kase, hindi kayo nagkausap."

"bakit naman?"

"ewan. Alis kana, wag mo ng paghintayin si lola celine." Pagkatapos nun ay tumingin siya kay lola celine at nagsmile. Kaya siguro pinayagan ako ni daddy.

"let's go?" sabi naman ni lola. Tumango nalang ako.