Rain 7- Part 2

26 0 1
                                    

Sa wakas dumating na rin ang dalawang lukaret , at napansin agad ang sambakol na mukha ni Kennethchi. XD

" Halloween na ba?" Roan asked.

" Oh napano ka?" Jenn also asked.

" Gusto nyong sabay-sabay na kayong hindi sikatan ng araw?" Sagot naman ni Kenneth.

" Sungit mo. Meron ka?" Sagot naman niJenn.

" Kaimbyerna ka. Pektusan kita?" -Kenneth

" Tumahimik nga kayo! Kotongan ko kayo eh. " Awat naman ni Roan sa kanila.

" Suntukan! Suntukan! Suntukan! ^/\^"  *claps claps*

(-______________________-) --> Silang tatlo yan.

\(^O^)/ ---> o_O ----> Ako yan.

Habang masayang masaya akong nagchi-cheer sa kanila, sabay-sabay silang tumingin sa akin. Then all of a sudden, THEY LEFT. HEll yeah. Sabay- sabay silang tatlo na iniwan ako. Bastusen! >o<

"  HOOOOOOOY! HUWAG NYO AKONG IWANAN DITO MGA PANGAHAS KAYOOO! " >O< 

Ay grabe, parang mga walang narinig? Tuloy-tuloy lang sa paglalakad. G-R-R-R-R. Spell ALONE. -___- 

" WAHAHAHAHAHAHAHAHA! " Potek masaya ang hudas.

 Bigla na lang may wagas makatawa sa likuran ko. Syempre nagulat ako kaya napatingin ako sa likuran ko para tingnan  kung sino ang walang pusong mamamatay na sa kakatawa. At sino pa ba ang aasahan nyo? Syempre yung lalaking yun. Si Vince! Tssss. -____-

" Oh tinatawa-tawa mo?" Asar kong tanong sa kanya. *deadly stare

" HAHAHAHA!" Wow ha. 

" Takas ka ba sa mental? YUNG TOTOO. Wagas kang tumawa ha! "

" Haha! PAra sa kaalaman mo, hindi ako takas sa mental 'no. Sa GWAPO 'kong ito? Nah-uh. At bakit, may batas na bang nagbabawal sa pagtawa? " Sagot naman niya.

" Pinaglihi ka siguro ng nanay mo sa electricfan. Lakas rin ng hangin mo eh 'no? Tss. -__-" 

" Masama na bang magsabi ng totoo ngayon? I'm just stating the obvious here." *grinns*

"HA-HA. Funny. " I laughed sarcastically.

" In fairness ha, ang waley mo. HAHA! XD " He said.

" In fairness ha, ang epal mo. >o<" I replied.

" Thank you. " Then he grinned again.

" Ewan ko sa'yo. Maghanap ka nga ng kausap mo." At tinalikuran ko na sya. Bahala sya dun. -___-

" HIndi ko na kailangan pang maghanap  ng kausap. Kusa na silang lumalapit sa akin eh. And you know what? They can do better than that. " * Evil Smile*

" Eh di ikaw na! The best ka eh! " Humarap ulit ako sa kanya.

" Yeah I know."

Nahipan ba ng hangin ang nilalang na ito? Hindi na nabura yung evil smile sa gwapo nyang mukha eh. What the hell? What did I just say? EEEW. -____-

" Wag mo akong titigan. Matunaw ako nyan. " At doon ako natauhan sa sinabi nya. Kapal 'no? -__-

" Ayos nga yun eh. Para naman mabawasan ang mga mahahangin sa mundong ibabaw. Tsss. " I told him sarcastically.

Then he came closer to me. Habang nagsasalita sya, palapit rin ng palapit yung mukha nya. Syempre umaatras ako. Kayo kaya?! 

" Alam mo ba na maraming nagkakandarapa at nahuhumaling sa taong kaharap mo ngayon? At nakakaawa naman sila kung mawawala ako nang dahil lang sa kagustuhan mo. " *grinns*

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Jun 30, 2013 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Under The RainTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon