Chapter 4
Trixia's POV
" Oh.. Yeah.. uhmm..
I wait on you forever
anyday hand and foot
Your world is my world
Yeah. Ain't no way you ever
gonna get any last thing you should "
" umphfjddjscyd. 5 minutes pa.. " -___-
" Coz baby, you smile, I smile..
Ohh.. You Smile, I Smile.
Hey Hey Hey.. "
" 10 seconds na lang.." -___-
" HOY TRIXIA! BUMANGON KA NA! LATE KA NA NAMAN! "
Nagulat ako sa sigaw ni kuya Walter na nasa kwarto ko na pala kaya nahulog ako sa kama ko. Assaaaar!!
" Waaaaa! Kuya!? What the heck you think you're doing?! "
" Ginigising ka. Obvious ba? "
" And how the hell on earth did you get here?! "
" Pumasok sa pinto."
" Don't you know how to knock?! "
" Alam ko. Kanina ko pa ginagawa yun pero waepek."
" Ows? "
" TEKA NGA MUNA! KANINA KA PA AH? SINO BA MAS MATANDA SA ATIN HA? KUNG MAKASIGAW KA WAGAS! "
" Eh kasi na-
" At bakit hindi naka-lock ang pinto dito sa kwarto mo ha?! Sa usunod maglock ka! Para saan pa at may lock 'yang pinto mo kung hindi mo naman pinapakinabangan! "
Ay grabe! Ang agang masungit ng kuya ko no? Ang aga rin tuloyy ng ermon ko. Tsk! =________=
" Kuya naman oh! Ang aga naman mag-time in ng pagsuungit mo. Relax ka lang okay? Just relax.. Close your eyes.. and feel the air.." with pikit eyes pa. :D
*SPANK*
" ARAY! Brain cells ko! " >__<
" Maligo ka na nga! Tingnan mo yang sarili mo oh. Para kang wicked witch. "
Pagkasabi non lumabas na sya sa kwarto ko. Ako naman, tiningnan ko muna pagmumukha ko sa salamin. And,
" MYGAAAS! Sadako! Ikaw ba yan?! " Doon ko napagtanto na tama si kuya. Yikes! =____=
Pagkatapos ko magready for school ay bumaba na ko. Nakita ko naman sina mama at kuya Walter na nagba-breakfast na.
" O Trixia, halika na at kumain ka muna bago ka pumasok."
"hHindi na po Ma, sa school na lang po ako kakain. Late na po ako eh. " Pagtanggi ko kay Mama.
" Ayan. Puyat ka na naman dahil sa kakabasa ng pocketbooks. Naku Ma, pagsabihan nyo nga yan." singit ni kuya. Pshh.
" Pocketbook na naman? Trixia, sa halip na pocket book nag basahin mo, bakit hindi na lang mga libro nyo ang basahin mo? " sermon ni Mama. >.<
" Sige po Ma, mamaya gagawin ko yan. Bye! " Exit na ko. Ayokoo pa magsimba sa bahay namin 'no.
Pagdating ko sa school nakasalubong ko na agad sina Roan At Jenn.
" Yow! Kumusta! Anbalita?" unang bati ko.
" Kumusta? Wag mo na itanong! Hindi ako Okay! " sarcastic na sagot ni Jenn.
" Oh napano to? " tanong ko kay Roan.
BINABASA MO ANG
Under The Rain
RomanceThis story was all about two people who met under the burst of rain which is a very romantic way. But that romantic moment supposed to be turned out into a disaster. Is it true that the more you hate that person, the more you love? Let's find ou...