Mów mi Suzanne

ROZDZIAŁ 6

Zamurowalo go. Długo się zastanawiał zanim coś powiedział.
- Czyli jednak nie pamiętasz.. - powiedział ze zrezygnowaniem. Podał mi szklankę wody z cytryną - Więc.. Co chcesz wiedzieć?
- Kim jest dziewczyna, z którą się kłóciłam i kto to jest Blue Eyes.
- Blue Eyes? - był zdezorientowany - Nic mi to nie mówi. A kłóciłas się z byłą dziewczyną dja Heartbeat. Mówiłas coś, że jest Twój i takie tam.
Myślałam, że spale się ze wstydu. Niestety musiałam przez to przejść. Im szybciej tym lepiej.
- Okay.. A kto mnie odwiózł do domu?
- Ja ciebie odwiozlem - powiedział jakiś głos za mną. Odwróciłam się i moim oczom ukazał się wysoki brunet o pięknym niebieskim spojrzeniu. Nie mogłam oderwać od niego wzroku. Niezdarnie poprawiłam włosy. Chciałam coś powiedzieć, ale nie potrafiłam.
- Więc.. No ten.. Jestem..
- Ania, tak wiem - Chyba zauważył jak bardzo się denerwowałam. - Jestem Heartbeat, Blue Eyes i Matt w jednym, ale możesz mówić do mnie Matt - puścił do mnie oko. Susi uspokoj się i weź w garść.
- Może i mam na imię Ania, ale mów mi Susanne. To imię bardziej mi odpowiada.
- No dobrze Ania to znaczy Susanne - Powiedział rozbawiony. Co go tak bawi? Pewnie przypomniał sobie jak to pijana mówiłam, że jest mój. Muszę jak najszybciej stąd wyjść
- Miło było cię poznać i dziękuje za wszystko co dla mnie zrobiłes, ale..- nie zdążyłam dokończyć bo Matt mi przerwał.
- Nie masz dość po wczorajszej nocy? - Wskazał dłonią szklankę z wodą. Co za idiota.
- Radze kupić okulary. W szklance jest woda z cytryną.
- Lepiej nie bo nie będziesz mogła podziwiać moich pięknych błękitnych oczu - jego sniezno bialy uśmiech sprawia, że nie mogę się na niego długo gniewac.
- Wal się - udalam obrażoną - Wiesz muszę już iść do domu - Wstałam, wzięłam torebkę i kiedy szłam w stronę drzwi Matt złapał mnie za ramię a przez moje ciało przeszedł przyjemny dreszcz.
- Odprowadze cię - wziął mnie pod ramię. Nawet nie zdążyłam zaprotestować bo już razem wyszlismy na ulicę.