Enemy or Mate? - #Netties2016

Hfst 24 'gemengde gevoelens...'

Hfst 24 'gemengde gevoelens...'

Pov Heaven

"Kom" zeg ik, samen met Jay loop ik naar mijn tuin. Ik duw de deur open en kom in mijn tuin, een lekkere bloemen geur komt me tegemoet, "het is mooi hier" zegt Jay terwijl hij om zich heen kijkt. "Hier kom ik vaak als ik ergens mee zit" zeg ik glimlachend, samen lopen we door mijn bloemen tuin. Opeens haakt hij zijn hand in mijn hand, ik kijk hem aan en hij kijkt mij glimlachend aan. "Welke roedel kom jij eigenlijk?" Vraag ik, "de roedel waar ik geboren ben heet shadow maker" ik grinnik zachtjes om de naam. "Ik weet het, de domste naam die ze ooit bedacht hebben" zegt hij lachend "mwa valt wel mee hoor" zeg ik lachend.

"Waar kom je weg?, want ik heb nog nooit van jullie roedel gehoord" vraag ik twijfelent. "Dicht bij belgië" zegt hij, mijn mond valt open. Niet letterlijk natuurlijk dat zo echt beschamend zijn maar wel figuurlijk. "Wat doe jij dan helemaal in het noorden van nederland?" vraag ik verbaasd. "Tja, mijn vader heeft me gedwongen mijn mate te gaan zoeken" zucht hij terwijl hij een hamd door zijn rossige blonde haar haalt. "Hoe lang ben je al onderweg?" "nu ongeveer... Een jaar?" zegt hij, hij krapt bedenkelijk aan zijn nek. "Ja een jaar" zegt hij weer ter bevestiging.

"Zo lang al" roep ik verontwaardigt uit, "jup" zegt hij en hij laat de 'p' ploppen terwijl hij dat zei. "Ik moet ben ik bang zo weer verder met mijn werk" mompel ik, "ow, maakt niet dan zal ik een andere keer weer komen" ik knik. Zijn blik richt zich heel even op mijn lippen en daarna weer naar mijn ogen. Voordat ik goed door heb wat hij aan het doen is liggen zijn lippen al op de mijne.

Na een korte kus onderbreekt hij hem, "doei babe, ik kom morgen weer" zegt hij glimlachend. Niet wetend van wat er zonet is gebeurt kijk ik hem na. Ik heb gewoon met hem gezoend, ben ik nu niet een soort van vreemd gegaan... "Nee, je hebt toch niks met Damon. Jay kan trouwens super zoenen" zegt difa op een dromerige toon als een verliefde tiener. Zij bestaat dus ook nog, ik was al even bang dat ze dood was denk ik sarcasties in mezelf. "Wij zijn nog een tiener dus niet zo zeuren en ik ga pas dood als jij ook dood gaat" zegt ze op een betweeterige toon. "Hou je stil, als ik je nodig heb ben je er niet en als ik je niet nodig heb ben je er opeens weer te irritant doen." zeg ik tegen difa. Geen reactie... Zie je dat bedoel ik nou. "Wat bedoel je?" vraagt difa, een geërgerd kreetje verlaat mijn mond.

Slofend loop ik mijn kantoor binnen, ik ga aan mijn bureau zitten. Ik blader wat door mijn papieren, "luna" ik kijk op en zie Ian daar staan. "Ian, waar was je?" vraag ik terwijl ik opsta. "Ik uh i-" "laat maar ik hief niet alles te weten. Ik ben blij dat je er weer bent" zeg ik terwijl ik hem een knuffel geef. "Zal ik je helpen met de papieren?" vraagt hij glimlachend, "ja graag" zucht ik. Het is niet normaal veel werk en ook nog eens super saai.

*tringg tringg* zuchtend leg ik mijn pen neer. "Ian neem jij op?" hij knikt en loopt naar de telefoon. "Met Ian" hoor ik hen zeggen, het blijft even stil. "Luna ene dave wilt met u spreken, het klonk erg dringend" zegt hij terwijl hij de telefoon voor mij neer legt. Dave? Dave is toch de beta van Damon. "Met Heaven Alvort" zeg ik, "Heaven, u moet nu meteen komen" roept hij hysterisch. "Waarom?" vraag ik verbaast, "Damon, h-hij spacet hem" zegt hij. Ik zucht, "ik wil niks met hem te maken hebben" zeg ik vastberaden. Op de achtergrond hoor ik veel kabaal, ook veel gevloek. "Alsjeblieft, hij reageert zijn woede af op zijn gevangenen. Ook heeft hij het de hele tijd over een Jay, dat Jay jou van hem heeft af gepakt. Hij wil die Jay zijn kop af rukken, jij bent onze enigste hoop. Heaven, kom alsjeblieft." hoor ik hem hopeloos zeggen. Geschrokken kijk ik Ian aan, "I-ik weet niet" mompel im. "Plies" mompeld hij, dat was het laatste voordat hij had opgehangen.

"Luna? Gaat het wel?" vraagt Ian, gefrustreerd wrijf ik met mijn handen over mijn gezicht. "Luna?" vraagt hij weer, "ik weet niet wat ik moet doen" fluister ik. "Wat doen?" "Damon doet raar, Dave zei dat ik hun laatste hoop ben om hem rustig te krijgen" mompel ik. "Waar wacht u dan nog op?" zegt hij ter bemoediging. Ik zucht, "ik wil wel met u mee als u het goed vind" zegt hij. Ik knik, "graag" zeg ik glimlachend.

Ik adem diep in en uit voordat ik aan de deur klop. "Gelukig u bent het" zie ik Dave opgelucht zeggen, "en u bent?" vraagt hij aan Ian. "Ik ben Ian, haar rechterhand. Haar beta" zegt hij, "aangenaam Ian, ik ben de beta van mijn Alpha. Dave" stelt hij zich voor. "Kom maar snel mee" zegt Dave terwijl hij gehaast weg loopt. Twijfelent blijf ik staan, "je kunt het wel" zegt Ian naar mij terwijl hij bemoedigend knikt. Zuchtend loop ik het huis binnen.

"Hier is hij" fluisterd Dave, ik knik. Dave loopt snel weg. Ik blijf voor zijn deur staan, ik druk mijn oor tegen de deur. Opeens hoor ik glas breken, geschrokken haal ik mijn oor van de deur af. Voorzichtig klop ik op de deur, "Dave rot op". Ik schrik van zijn stem, zo gebroken. "I-ik ben het" zeg ik, ik bijt van de zenuwen in mijn wang. "Heaven" zeg ik er achteraan.

Het is even stil... Voorzichtig word de deur open gemaakt. Daar staat hij dan, rode ogen erge wallen onder zijn ogen. "Damon" fluister ik

***        ***             ***          ***

Hey,

Hier een extra hoofdstuk omdat het kerst is.

Vote??
Comment??
Follow = follow back

(Iedereen prettige kerst dagen toe gewenst :) )

Xx anna