28 april 2014

12 0 0
                                    

Hier is een dagboek, schrijf erin. Dat was de opdracht. Dan kun je je gevoelens kwijt, dat helpt bij het verwerkingsproces. Dat werd mij zojuist verteld door iemand, die ervoor gestudeerd schijnt te hebben. Ze gaf het boekje en zei: Gebruik het, dan zie ik je over een paar dagen weer. En dan doe je wat je gevraagd wordt. Tja je ligt in een ziekenhuisbed, wat moet je anders doen. Schrijf al je problemen van je af, ze kon het zo leuk zeggen.

Lekker makkelijk als je 1 of 2 dingetjes hebt. Niet zoveel problemen als ik heb. Waar moet je beginnen als je net wakker bent geworden in een ziekenhuis. Je bent opeens moeder. Je dochtertje ligt in een couveuse en ze heeft nog niet eens een naam. Je hebt haar zelfs ( als je de verpleegkundigen moet geloven) pas één keer gezien en dat kun je je niet meer herinneren.



Het dagboekje dat het leven veranderdeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu