Psikopat Sadist çocuk

7.bölüm

Ayakta duracak halim kalmamıştı. Lucas denilen adamın kanları her yerime sıçramıştı dayanamıyordum artık başım dönmeye başladığında daha fazla dayanamadım ve kendimi karanlığa teslim ettim.

USHAN'dan

Elif tam yere düşecekken onu tuttum bayılmıştı.Baygın olmasına rağmen hala titriyordu.ellerimi dizlerinin altından geçirdikten sonra kucağıma aldım ve arabaya doğru ilerledim.Beni çok sinirlendirmişti.Bunu ona yapmam yanlıştı ama bunu yapmasaydım ona zarar verecektim. Arabaya geldiğimizde adamlarımdan biri ön kapıyı açtı ve Elifi dikkatlice koltuğa bıraktım kapıyı kapattık ta sonra kendi tarafıma geçtim ve evime doğru sürmeye başladım. Yol boyu elif baygın kalmıştı sanırım çok korkmuştu ama bunu hak etmişti yarım saat süren yolculuktan sonra evime gelmiştik Elif hala baygındı arabadan inip eliften tarafa geçtim ve kapısını açıp elifi aldım .sonrada arabanın kapısını ayağımla kapatarak evin girişine doğru ilerledim.Kapıda en güvendiğim adamlarımdan biri olan Burak vardı beni görünce sorgulamadan evin kapısını açtı.İçeri geçtiğimde salondaki koltuklardan birine Elifi bıraktım ve üzerine ince bir pike örttüm daha sonrada lucasın mezarı için Burakla konuşmaya dışarı çıktım.

Nerde olduğumu bilmiyordum sadece kocaman bir karanlık vardı çok korkuyordum kelimenin tam anlamıyla bedenimi yitirmiştim sanki ruhum vardı önümü görmeden ilerliyordum sonunda aralık bir kapıdan ışık gördüm ve oraya doğru ilerledim.kapıyı sonuna kadar açtıgımda arkadaşlarım ,ailem ,Ushan ve birçok insan vardı ben ilerledikçe yana doğru açıldılar ve ortada kanlar içinde yatan o adamı gösterdiler bir süre sonra elimde soğuk metali hissettiğimde elimde tabanca olduğunun farkına vardım.ne kadar bırakmaya çalışsamda olmuyordu insanlar üzerime doğru gelmeye başlamışlardı hepsi katil diye bağırıyorlardı annem ve babam bile geri geri gitmek istediğimde belimi saran kolları hissettim .Kafamı yavaşca arkaya çevirdiğimde bunun Ushan olduğunu gördüm kulağıma yaklaşıp hep aynı cümleleri söylüyordu "katilsin sen Katil kaçamayacaksın "diye bağırıyordu. Herkes etrafıma toplanmıştın hepsi durmadan bağırıyordu "katil katil katil"diye benim bi suçum yoktu ki. Hepsini ushan yapmıştı Ushana döndüğümde sırıtıyordu.Elimdeki silaha uzandı ve aileme karşı tutmamı sağladı ellerim titriyordu korkuyordum.yine aynısı oldu ben daha ne olduğunu anlamadan bi silah sesi ve acı bir feryat Anne!!!!

"Anne!! "Diye bağırarak uyandığında onu hemen kollarıma aldım o kadar korkmuştu ki titriyordu. Rüyasında sürekli sayıklıyordu onu çok sarsmıştım farkındaydım ama olan olmuştu o tetiğe benim basmama rağmen hala kendini suçluyordu.Kollarımı ona daha sıkı sardığımda daha çok ağlamaya başladı "ben yapmadım anne ben vurmadım "diye sayıklıyordu. Şuan kollarımda ağlayan babama kafa tutan kız gitmiş yerine ağlayan bir bebek gelmişti onu bu kadar sarsmış ve yaralamıştım.bi süre böyle durduktan sonra ağlaması durdu düzenli nefes alışverişlerini duyduğumda uyuduğunu anladım.

"Giderek bana mahkûm oluyorsun Elif giderek sana mahkûm oluyorum "

Dudaklarımdan benden istemsiz çıkan sözlere engel olmadım ben bu yıkılmaz duvarlı olan kızın hayatını nasıl alttüs edecektim
Ben aslında farkında olmadan kokusuna muhtaç olduğum bir kızı nasıl öldürecektim..

Biliyorum bölümler geç geliyor ama şu iki haftadan sonra düzenli bir şekilde bölüm yayınlayacağım Desteğinize ihtiyacım var sizi seviyorum 😘