Psikopat Sadist çocuk

9.bölüm

Başımdaki keskin ağrıyla uyanmıştım. Son olanları düşünmekten kafayı yiyecektim. Birini öldürmüştüm ben. Üzerime baktığımda hala kan izleri vardı haykırarak
yırtıp çıkarmaya başladım. içimdeki çığlak atma isteğini durduramıyordum kendime vuruyordum etrafımda ne varsa yıkıp yok ediyordum. katildim katil katil ....
Biri yüzümü avuçlarının içine aldı birşeyler söylüyordu ama beynimin içindeki seslerden onu anlayamıyordum. Sonunda dayanacak gücüm kalmadığında kendimi karanlığa teslim ettim .

Ushan'dan

Elif'in çığlıklarını duyduktan sonra koşarak odaya girdim. Kendine vurup etrafında ne var ne yoksa parçalayıp fırlatıyordu.Onu bu kadar etkileyeceğini düşünmemiştim bu olayın aptaldım ben .
Hızlıca yanına gidip yüzünü avuçlarımın içine aldım. Kokusu yayıldı burnuma ağlıyordu hala
"Elif kendine gel sen birşey yapmadın sakinleş sakinleş güzelim. " beni duymuyor gibiydi sonunda kendini bırakınca onu hemen tutup yatağa yatırdım. Yorgun düşmüştü. Hemen korumalarımdan birini arayıp doktor getirmesini istedim .
Doktor geldiğinde elifin bi travma geçirdiğini ve bu yüzden kendini çok yıprattığını psikolojik bir destek görmesi gerektiğini söyledi. Onu başımla onaylayıp gönderdim. Sonra sessizce Elifin yanına uzanıp onu izlemeye başladım .

Ne yağtığıma anlam veremiyordum. Kendimi hiç bu kadar saçmalarken görmemiştim. Elife yaptığım çok adiyceydi ama ona fiziksel zarar vermektense ruhsal vermiştim ve bu onu daha cok yıpratmıştı.Onu kendime nasıl aşık edebilirdim bilmiyordum. Hiç bi kızı kendime aşık etmeye çalışmamıştım. Bunları düşünürken elifin kokusuyla uyuya kalmışım.

Elif'ten

Başımda hissettiğim felaket bir ağrıyla uyandım. kalkmaya çalıştığımda poyrazın yanımda uyuduğunu farkettim beni katil yapan adam yanımda uyuyordu. İçime dolan anlık sinirler çığlık atıp yanımda ittim .Başta ne olduğunu anlamayıp hızlıca ayağa kalktı ve etrafa baktı. Sonra bana bakıp ''ne oldu ?'' diye sordu. Daha ne olabilirdi ki bana yaptıkları yetmemiş miydi. Cevap vermedim hızlıca ayağa kalkıp kapıya doğru ilerlemeye başladım. Bir anda kolumdan tutulup duvara doğru savruldum. '' Nereye gittiğini sanıyorsun sen ! '' dedi. '' sen bana bunu ne hakla sorarsın nereye istersem oraya giderim uzak dur benden anladın mı uzak dur lanet olası adam uzak durr !! '' diye bağırdım. Sustu sadece gözlerime baktı sakileştiğimi anladığında ''O adamı sen öldürmedin elif ben öldürdüm kendini suçlamayı bırak '' dedi sakin bir ses tonuyla sakinleşmeye çalışsamda olmuyordu ben öldürmesem bile bir adamı öldürmüştü ve karşımda böyle rahat konuşabiliyordu. Aklımı kaçırmak üzereydim ne iğrenç adamdı bu ağladığımın yeni farkına varıyordum. Yavaşça duvara yaslanıp yere çöktüm. Ağlamalarım sessiz bi hal alırken o da başımda öylece bekliyordu . Kendine geldiğinde diz çöküp bir anda beklemediğim birsey yapıp bana sarıldı.saçlarımı okşuyordu. Ve birşeyler mırıldanıyordu.Tepkisiz kaldım ne kadar süre öyle kaldık bilmiyorum. Gözlerim artık ağlamaktan kıpkırmızı olmuştu ve gözlerim resmen batıyordu. Benden uzaklaşması için kolumu kıpırtacak halim kalmamıştı.

Ushan'

Neden böyle davrandığım hakkında en ufak fikrim yoktu. Neden ona sarılmak gibi bir saçmalık yapmıştım. İçimdeki tüm iyi yanlarımı kaybettim zannederken neden bu kızın üzülmesi beni de üzmüştü. İçimde bir yerlerde yarım kalmış duygu kırıntılarımı ona aktarıyordum resmen, ağlaması dinmiş iç çekmelere dönmüştü vücudunu farkında olmasada yavas yavas bana yaslıyordu. Ağlamaktan gücü kalmamıştı. Yatağa yatıp dinlenmesi için koltuk atlarından tutup kucağıma aldım başta direnecek sandım ama halinin olmadığının o da farkındaydı üst kattaki odalardan birine götürdüm. Yavaşça yatağa yatırdığımda cenin pozisyonu alarak gözlerini kapattı. Üzerine pike ile örttükten sonra yaptığım hayvanlığı düşünerek odadan çıktım. Babam kızı kendine aşık et demişti nefret ettir değil . Yine başarmıştım yine birinin kalbine nefret tohumlarını ekmiştim...