Gencler meraba. Oncelikle 12 gunun ardindan gelen yb icin uzgunum. Beklettigim icin ozur dilerim. Ama bunu da suan sinavlara calismayi birakip yazdim ve acikcasi pek icime sinmedi. Ama daha cok geciksin istemedim. Bi sonraki bolumde telafi ederim jsjdkdkks bu arada multimedya tamda Ali ve Selin'in aklimdaki yuruyusu abi ya djnskdk
Ayrica 8.42K olmusuz ayy ne guzel. Insallah desteklerinizle en kisa zamanda 10K oluruz. Voteler ve yorumlar unutulmasiiin. Seviliyosunuz canimlar. Hepinize iyi okumalar :**
" Benden baska kimse... "
Kalp atislarim hizlanmis, nefes alis verisim sıklasmıstı.
Ali benim ilkdim degildi. Isteyerek veya istemeyerek her konuda...
En azindan en ozelimin onun olmasini isterdim. Sadece hicbir zaman ona ozel olamiyacak olmanin acisi bile yetiyordu bazen saatlerce aglamama. Ben kendimden bu denli tiksinirken, o beni nasil sevebiliyordu boyle? Bana kurdugu cumleler, ses tonun tinisi, bakisi, dokunusu, opusu...
Hepsiyle bambaskaydi bu adam.
Zaman gectikce kendimi ona kaptirdigimi farkettim bir kez daha.
Bunca kisa surede o kadar cok degismis ve yenilenmisti ki hayatim,suphesiz en guzeli Ali'ydi.
Kurdugu cumleden fazlasiyla etkilenip anin buyusune iyice kapilmistim. Bu sefer gomleginin yakasindan tutup dudaklarina yapisan ben oldum. Ama benimki tamamen masumen kucuk bir dokunus misaliydi. O kadar masum, o kadar guzel ve bi o kadar ozel.
Uzerimden hala kalmamisken konustu Ali:
" Seni seviyorum koca gozlu kiz. "
" Bende seni seviyorum Mavi. "
Ali tekrar dudaklarima dogru yeltenecegi sirada omuzlarindan onu hafifce ittirip ikimizinde dogrulmasini sagladim. Anlamsiz gozlerle bana baktiginda gozlerimi kistim ve gulerek konustum.
"Ee bu kadari yeter ama demi Mavis."
" Sana doyum olmuyo guzelim. "
Dedi Ali. Sag kolunu omzuma atarken.
Eve dogru yurumeye baslamistik.
" Hadi ya dedim. " gulerek. O sirada da sol kolumu beline dolamistim.
Eve girdigimizde ikili koltuga oturduk. Ali'ye baktigimda gozlerini kapatmis oylece duruyodu. Benimse icimi kurcalayan tonlarca soru vardi. Icimdeki kucuk kizi durduramadigimi onceden soylemis olmaliyim. Sonunda dayanamayip sordum.
"Ali? "
"Hi" dedi hala gozleri kapaliyken.
" Elif. Sabah naptiniz beraber? "
Kafasini basimin uzerinden kaldirip dogruldu.
" Selin suan cidden Elif'i mi konusucaz? "
" Ali merak ediyorum. Haksiz miyim soylesene? Daha iki gun oncesinde bana o kiz hakkinda neler diyodun dun neler dedin. Noluyo, ne degisti? "
" Sirasi degil Selin! "
" Sirasi ne zaman Ali? "
" Suan degil Selin! "
Sinirlenmistim. Cok sinirlenmistim. Bu adam.. Onun hakkindaki dusuncelerimin saniyesinde degismesine neden oluyodu. Duygularimsa ayniydi. Ona karsi hep bir sevgi.
Sinirle ayaga kalktim. Benden birseyler saklayarak benimle olamazdi. Ben bu sekilde fedakârlik yaparken,o kendini benden boyle gizlerse bu iliski olamazdi.
" Eve gitmek istiyorum! "
" Selin sacmalama gel suraya. " dedi Ali kolumdan tutarak.
Cevap vermedim. Kollarimi onumde capraz sekilde baglayip gozlerimi tavana diktim. Suratimdaysa tam anlamiyla komik bir ifade bariniyordu.
" Hee anladim. Sen devamini istiyosun. " dedi Ali muzipce siritarak.
Anlamayarak ona cevirdim bakislarimi.
Ani bir hareketle one dogru gelip belimden beni kendine dogru cekti. Neredeyse kucagindaydim.
" N-napiyo--
Sozumu kesen yine dudaklari olmustu. Opusunden tabiki etkileniyordum. Ancak olmadik anlarda aklima olmadik seyler ( ne oldugunu anladiginizi umuyorum ) geliyordu. Ve bu durum benim icin hayli zordu.
Artik tamamen unutmak istiyodum. Ne mumkun!
Ama herseye ragmen onun tarafindan opulmek guzel hissettiriyodu.
Yine de saniyesinde kendimi geri cektim. Hala ayaklanmamisken gozlerinin icine bakip bakislarimi dudaklarina cevirdim ve yakinlastim. Daha yakinladip dudaklarina dogru konustum.
" Yemezler Alicim! "
Sonrasinda ayaklandim.
Hersey oyle kolay degildi Ali bey!
" Ah hadi ama yapma Sel--
Calan telefonuyla bu sefer lafi bolunen Ali olmustu.
Telefonu cebinden cikartti. Ekrana baktiginda kaslarini catip telefonu acti.
Ah itiraf etmeliyim ki kaslarini cattiginda inanilmaz cekici oluyordu.
Kimin aradigini merak etmistim. Ama Ali konusmak icin uzaklastigindan duyamiyordum. Her kim ve ne soyluyorsa iyi birsey olmadigi kesindi.
Bir kac saniye sonunda Ali bir hisimla yanima geldi. Gayet ciddi bir ses tonuyla kaslarinin catikligini hic bozmadan konustu.
"Gidiyoruz. " ve evden cikip arabaya dogru ilerledi. Pesinden sessizce onu takip ettim.
Evet. Tum yasananlara ragmen yine sessiz bir araba yolculugu klasigi...
Son telefon konusmasi olmasa boyle olmazdi aslinda. Aslinda son telefon konusmasi olmazsa burda boyle olmazdik. Belkide suan op.. her neyse.
Bir saate yakin bir surede eve varmistik. Ali istifini hic bozmadan arabadan indi ve evlerine dogru yoneldi. Bende hemen arabadan indim. Ve Ali'yi takip ettim. Bahceye girdigimizde karsimda gorduklerimde beynimden vurulmustum.
Oyle ki kalp atislarim her zamanin aksina yavaslamis, yok oluyordu. Kan beynime sicramisti sanki. Donmustum. Oylece. Agzim bir karis acik. Gozlerimin doldugunu hissettim. Kalbime bicak saplaniyordu sanki. Yine mi huzun? Yine mi keder?
Ali'nin annesi soze basladi.
" Evet cocuklar biz Se--
Sozunu kestim hemen.
" Baba? "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAPI KOMŞUM (alsel)
Fanfic"Kimse beni kafasina gore opemez" diye bagirmaya basladim. Ali'nin gozleri fal tasi gibi acildi. - Ne dedin sen? diye kukredi. Hic bozuntuya vermedim ve devam ettim. "Kimse beni kafasina gore opemez" birden ali bana hizla yaklasti tek eliyle belim...
