KAPI KOMŞUM (alsel)

MAVILER

Hepinize iyi okumalar :)) Birazcik karisik ama uzunca bi bolum oldu. Ben yazarken begendim insallah sizde begenirsiniz
Voteler yorumlar unutulmasiin
Iyi okumalar
Multimedya : Yigit

Kerem cocugun uzerine dogru atildi.

" Ne isin var lan senin burda? "

Hakliydim. Tanidik bu cocuk. Ama kimdi? Ben hala zihnimde bogusurken, Kerem cocuga yumrugu gecirdi. Gecirdigi gibi cocuk yere savruldu. Sonrasinda herkes ayaklandi. Bunun uzerine bende ayaga kalktim. Zeynep, Nazli, Sebnem, ve Selim Kerem'i sakinlestirmeye calisiyordu. Ali ve Savas'sa cocugun yaninda ona yardimci oluyolardi.

" Birakin. Geberticem o iti. Sen hangi yuzle buraya gelirsin amina..

Kerem sozlerini tamamlayamadan cocuk araya daldi;

" Kerem tamam! Haklisin. Sonuna kadar haklisin. Ama dayanamiyorum. B-ben cok ozledim. C-cok pismanim. "

" Lan sikerim senin pismanligi. Yuru git. "

Diye kukredi Kerem. Onu bu kadar sinirli hic gormemistim. Napmisti bu cocuk? Zeynep'in bile sakinlestiremedigi kadar Kerem'i sinirlendirecek napmisti? En sonunda kendi beynimde savasmaktan kurtulup Kerem'in yanina gittim.

Kolunun birini Zeynep digerini Selim tutarken Nazli ve Sebnem ise onunde gecemesin diye dikiliyolardi. Ben gelince ikisi Kerem'in onunden cekildi.

" Kerem tamam sakin ol, sakin ol.. "
Kerem kolunu tutan ellerden de kurtulup kollarini bana doladi. Sıkıca bana sarilirken yutkundu. Sacimi oksamaya basladi.

" Ben yanindayim, biz yanindayiz. Korkma sakin tamam mi? "

Guc bela konusmustu Kerem. Bir kelime daha ciksa agzindan aglicakti sanki. Sorular sormak istiyodum ama onu zorlamak istemiyodum. Yanimda olduklari biliyodum zaten. Ama neden korkmicaktim? Sonunda dayanamayip sordum. Neler oldugunu ogrenmeliydim.

" Kerem noluyo? Kim bu? Neden korkmiyim? "

Sesimin siddeti umdugumdan fazla cikinca, Kerem kollarini benden cekti. O sirada arkadan birisi sıkıca kolumu kavrayip beni kendine dogru cevirdi. Goz goze geldigimizde o cocuktu.
Agzini acmasina firsat kalmadan Kerem kolumu onun elinden kurtarip bagirmaya basladi.

" Dokunma onaa! Bir daha asla dokunma! "

Kafayi yemek uzereydim. Beynim allak bullakti. O adamin yuzunu her gordugumde kesik kesik bir seyler beliriyordu hafizamda. Bana bisey yapmisti. Ama ne?

" Gercekten beni hatirlamiyo musun?"

Boguk cikan sesiyle konustu. Hatirlamiyodum. Hatta tanimiyodum bile.

" Hatirlamali miyim? "

" Hayir degilsin. Hadi Yigit artik git sende. Sana gelmemeni soylemistik iste. Her seyi berbat etmeden git. "

Diye bagirdi Sebnem.
Yigit.. Demek adi Yigit. Lanet olsun bu cok tuhaf ama bu isim ayni gozleri gibi cok tanidik.
Bana neler oluyordu boyle. Yigit'i neden hatirlamiyodum. Gozlerim dolarken kendimi daha fazla tutamayacagimi hissettim. Yaslar gozumden suzulup boynumu islattigi sirada hickiriklarima da engel olamiyordum.
Cikarttigim sesle tum gozler bana cevrildi ve birden ayaklarim yerden kesildi. Kafamu cevirdigimde mavileriyle bana bakiyordu. Cok tanidik gelen bu maviler, hepsinden guzledi.

" Ben hallederim. Siz ilgilenin. "
Dedi Ali Yigit'i gostererek. Hic birisi ne kadar emin olamasa da beni Ali'yle gonderdiler. Yanlarindan uzaklastigimiz anda bagiris sesleri yukselmeye basladi. Basim agridqn catlamak uzereyken konusmak istedin. Yanlarina gidip herseyi ogrenmek istedim. Konustum da.. Ama sesim cikmiyordu. Icimdeb destanlar yazarken disardan tek kelimem duyulnuyordu. Daha fazla kendimi zorlamanin bi alemi yoktu.