KAPI KOMŞUM (alsel)

İYİLİĞİN İÇİN

Selam gencler. Sona bir kala.
Bolumu okuyunca yazının randomsuzlugunu anlarsınız. Suskunların bir sahnesini izleyip ardından yazılan bir bolum. Kısalıgı için uzgunum ama diger bolum icin burda bitmeliydi.
Neyse cok uzatmicam. Aksama yeni bolum gelir. Hemde suprizle. Suprızı begeniceginize eminim.
İyi okumalar.

" SELİN! "

Kalp atışlarım oldukça hızlanmıştı. Korkarak başımı Ali'ye çevirecektim ki çenemdeki el buna izin vermedi.
Hızlı hareketlerle bana yaklaştığında birşey yapamadan Ali'nin sesini duydum.

" Çek lan elini. "

Anıl hızla elini çenemden çektiğinde artık sesimi çıkarma vaktiydi.
Hızla Anıl'a sert bi tokat atıp Ali'ye koştum.

" Ali cidden sandığın gibi bişey yok. Yemin ederim Ali. Aniden kendisi yakınlaşınc--

" İlk günden mi? " dedi güçsüz sesiyle.

" Alii. " diyebildim sadece.

Şuanda konuşmam, kendimi anlatmam, savunmam gerekiyo. Ama ağzımdan hiçbir şey çıkmıyo.
Ali şaun bağırıp çağırmalı, gidip Anıl'ı dövmeli. Ama yapmıyo. Öylece durmuş dolu gözleriyle bana bakıyo.

" Herşeyini kabullenmiştim. "

--- ALİ ---

Kahretsin! Bunu söylememeliydim. Bu. Bu kadar da ileri gitmemeliydim.
Bu kadar adileşemezdim.
Napıcağımı şasırmıştım.
Selin'e baktığımda dolu gözlerini artık tutmuyordu.

Boğazım düğümlenmiş, sesim çıkmıyordu.

Sanırım artık gitmem gerekiyordu.

Onu burda böylece, darmadağın bırakıp gitmem gerekiyordu.

Son kez. Son kez ona doğru biraz yaklaştım. O ise napmaya çalıştığımı anlamaya çalışıyordu.

Ona doğru biraz daha yaklaştım. İyice yaklaştığımda durdum.

Ya şimdi, ya hiç.
Eğilip alt dudağını iki dudağımla öptüm. Kendimi bulduğum geri çekildim. Son bir nefes dudaklarına doğru konuştum.

" Buraya kadarmış koca gözlü kız, affet beni. "

Yüzüne bakmadan arkamı dönüp gittim. Baksam, baksam gidemezdim ki. Koca gözleri gözlerimdeyken nasıl sırtımı sönüp giderdim ona?

Arabama doğru yürürken duyduğum tek şey Selin'di.

" Alii! Alii! Ali nereye gidiyosun? Bırakma beni Ali. Ali nolur dur. Gitme. ALİİİ! "

--- SELİN ---

" Herşeni kabullenmiştim. "

Bunları Ali mi söylüyordu sahiden?
Peki yalan mıydı? Degildi. En çok da canımı yakan bu değil mi zaten?
Haklıydı. Herseyimle kabullenmişti beni. Ama o. O bunu yüzüme vurmazdı ki. Vuramazdı. Beni nasıl yıkacağını bile bile yüzüme vurmazdı bunları.

Sonrasında bana yaklaştığında pişman oldu sandım. Özür dileyecekti sözleri için, beni dinlemediği için.
O sadece bana doğru yaklaşmaya devam etti. Alt dudağımı son kez öpercesine, öyle nazik öptü ki. Peki bu yanağıma değen ıslaklıklar. Bunlarda neydi böyle? Ne için ağlamıştı ki şimdi? Başkasıyla yakın görünce dayanamayacak kadar mı seviyordu beni? Bense geçmiş karşısında özür bekliyorum.
Tam ağzımı açıp özür dileyecekken kalp atışlarımı durduran o sözleri söyledi.

" Buraya kadarmış koca gözlü kız, affet beni. "

Ne için affefecektim onu? Beni bırakıp gittiği için mi? Terk ettiği için mi? Hem de böylesine suçsuzken..

Yüzüme bakmadan bana arkasını döndüğünde haykırışlarıma engel olamadım.

" Alii! Alii! Ali nereye gidiyosun? Bırakma beni Ali. Ali nolur dur. Gitme.

Ardından gelen sert fren sesi ve gözlerimin önünde yere serilen mavi.

"ALİİİ! "

Hızla koşarak yanına gittim.

Ağzından gelen kanlar her yerine yayılmıştı.

Allah'ım çıldırmak üzereyim, nasıl bir görüntü bu?

" Alii. Nolur dayan Ali. Sensiz yapamam ben. Ali beni bırakma. Nolur Ali. Nolur. " konuşurken ağlamanın da etkisiyle git gide sesim kısılmıştı.

Nasıl bir histir bu? Gözlerinin önünde, kollarında sevdiğin adamın hayata son bakışlarını atıp, son nefesini vermesi?

" İyiliğin. İçin. Sevgilim. " dedi Ali. Zar zor konuşuyordu. Neydi iyiliğim için olan?

Tam konuşacağım sırada Ali'nin yumduğu gözlerini gördüm.

" ALİİİİİİİ! "