AWKWARD part2

817 10 5
                                    


SETH's POV

We are on our way na to Batangas.

Ang tahimik.
Walang may gustong magsalita.

AWKWARD!!

"Lian.." hindi ako nakatiis, I want to hear her voice.

"Seth?" sagot niya.

"Kamusta ka na?"

Yeah right, talking to her like catching up with a long lost friend.

"Okay naman, eto photographer na." simpleng sagot niya.

"Wow ang galing, hilig mo talaga yan noh?" Yeah, I know yun talaga ang gusto niya maging proffession eversince.

She stares at me.

"Oo, kaya nung natapos ako ng course ko sa college nag-aral ako ng photography."

"Ah i see. Bakit nga pala sa Pearl Mansions ka na nakatira?"

"Mga 5 years na din ako dun. Ayoko magstay sa New York kasama nila mommy at daddy. "

"Huh? So you're living here alone?" napatingin ako sa kanya, she's sleepy. namumungay na ang mata niya.

"Yeah, sanay naman na ako." napahikab siya.

"Sorry.. napagod kasi ako. Umattend pa kasi ako ng magazine launch kanina ng friend ko." She lean her back and close her eyes.

When she open it again, our eyes met.

My heartbeats fast..

Una siyang nagbawi ng tingin. She just stare outside the car.

Kinuha ko yung travel pillow ko sa backseat.

"Hey Lian, go and take a nap muna. Mahaba pa naman ang byahe. Gamitin mo na itong unan ko." iniayos ko pa sa likuran niya yung unan.

This is the first time na I get closer to her.

She didn't move.

"Thank you." sabi niya in a low voice.

"Welcome." I smile back. Pero ang totoo sobra ang kaba ko.

And there she is, sleeping like a baby.

How I miss staring at her sleeping..

I miss her so much...

Haaay nako Seth, ano ka ba?

Green light.

Go na.

Habang nasa byahe binuksan ko yung stereo.

(I WAS MADE FOR LOVING YOU)

A dangerous plan, just this time
A stranger's hand clutched in mine
I'll take this chance, so call me blind
I've been waiting all my life
Please don't scar this young heart
Just take my hand

(this is my song for her way back 6years ago.. the time we we're official together.)

I was made for loving you
Even though we may be hopeless hearts just passing through
Every bone screaming I don't know what we should do
All I know is, darling, I was made for loving you

(sobra ko siyang namiss.. she still look simple and innocent.. how i miss being close to her...)

Hold me close through the night
Don't let me go, we'll be alright
Touch my soul and hold it tight
I've been waiting all my life
I won't scar your young heart
Just take my hand

(kamusta kaya siya 6years ago..?)

Cause I was made for loving you
Even though we may be hopeless hearts just passing through
Every bone screaming I don't know what we should do
All I know is, darling, I was made for loving you

Please don't go, I've been waiting so long
Oh, you don't even know me at all
But I was made for loving you

I was made for loving you
Even though we may be hopeless hearts just passing through
Every bone screaming I don't know what we should do
All I know is, darling, I was made for loving you..

I look at her, parang gusto ko haplusin yung pisngi niya.. pero syempre pinigil ko yung sarili ko.

pero teka? is she crying?..

nakapikit siya pero nakita ko may tumulong luha sa pisngi niya...bakit?!

LIAN's POV

Kaba..

kaba..

hindi ko matagalan yung katahimikan.

nagulat ako nung nagsalita siya...

"Lian.." nagulat ako pero hindi ako nagpahalata.

"Seth?" sagot ko..

"K-kamusta ka na?" sabi niya

Ano nga ba ang tamang sagot sa tanong?

"eto, kinakabahan kasi nagkita ulit tayo..sobrang namiss kita.." oopps syempre sa isip ko lang yun.

"Okay naman, eto photographer na." yun na lang nasagot ko.

"Wow ang galing, hilig mo talaga yan noh?" infairness alam pa din niya.

I stared at him.

"oo, kaya nung natapos ako ng course ko sa college nag-aral ako ng photography."sabi ko.

"ah i see.. bakit nga pala sa Pearl Mansions ka na nakatira?"

"Mga 5years na din ako dun. Ayoko magstay sa New York kasama nila mommy at daddy. "

"Huh? So you're living here alone?"

Inaantok na ako pero,

Nagulat ako sa reaction niya.

"Yeah, sanay naman na ako." napahikab na ako talaga. di ko na kaya.

"Sorry.. napagod kasi ako. Umattend pa kasi ako ng magazine launch kanina ng friend ko." Sumandal muna ako saka pumikit.. ang sakit na ng mata ko.

When I open my eyes, I saw him staring at me.

Di ko kinaya kaya binawi ko yung tingin ko. I just look outside, kinabahan ako dun.

Nagulat na lang ako nung lumapit siya saken... oh no!!! (@_@!)

"Hey Lian, go and take a nap muna. Mahaba pa naman ang byahe. Gamitin mo na itong pillow." nilagay niya yung unan sa likod ko, para akong naistatwa..

"T-thank you.." parang hindi ko na narinig yung boses ko ah..
"Welcome..." he smile.

Awkward...

Makatulog na lang nga...
nag go na naramdaman ko umandar na kami.

Then I heard a familiar song...
His Song for me way back 6years..

memories from the past rush in..

Pinili kong ipikit lang ang mga mata ko..ramdam ko any moment babagsak ang luha ko...

Bakit ganito? okay na ko eh... dapat okay na ako.. Dapat hindi na ako apektado..

Pero hindi nagpaawat yung mga mata ko, Ayun.. tumulo na yung luha ko.....

!

(still editing..)
..
black_tulip1987

SAYANG, SANA TAYO PA DINTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon