Απαγορεύεται...

Πάντα υπάρχουν και χειρότερα.(1)

"Ναι σίγουρα είναι σωστή" σκέφτομαι και χαμογελάω.Αν και έχουμε άλλα δέκα λεπτά για να τελειώσουμε την άσκηση εγώ την έχω τελειώσει ήδη.Στο άγνωστο η αλήθεια είναι πως είμαι πολύ καλή.Συνηθίζω να μεταφράζω κείμενα και να λύνω ασκήσεις και μόνη μου αφού γνωρίζω καλά πως για να περάσω Νομική πρέπει όλοι οι βαθμοί μου να είναι άριστοι.Ο Ελευθεριάδης κάθεται απέναντι μου και κοιτάει κάτι στο κινητό του.

"Καλά δεν του έχουν πει να μην παίζει με το κινητό μες στην τάξη;" αναρωτιέμαι και εκνευρίζομαι μαζί του.Τότε τραβάει τα μάτια του από την οθόνη και με κοιτάει.

"Παπαδοπούλου;Τί έγινε;Τελείωσες κιόλας;" με ρωτάει και ένα μειδίαμα εμφανίζεται στα χείλη του.

"Ναι,τελείωσα." του λέω στρέφοντας το βλέμμα μου στο τετράδιο.

"Δώσε μου το τετράδιο να την δω τότε." μου λέει και τείνει το χέρι του.

Αμέσως σφίγγω το τετράδιο πάνω μου και κουνάω το κεφάλι μου αρνητικά."Δεν χρειάζεται.Θα  ελέγξουμε όλοι μαζί την άσκηση." του λέω και ελπίζω να συμφωνήσει.

Αν και διαβάζω πολύ και είμαι σίγουρη για τις γνώσεις μου δεν έχω το απαραίτητο θάρρος για να φανώ..να δείξω δηλαδή τις γνώσεις μου.Κορίτσια όπως η Δώρα και η Χριστίνα έχουν ήδη βρει αρκετούς λόγους για να με κοροιδεύουν,αν λοιπόν δείχνω στην τάξη τις καλές μου επιδόσεις χαρακτηρισμοί όπως "φυτό","σπασικλάκι" και τέτοια δεν θα αργήσουν να κάνουν την εμφάνιση τους.

"Φέρε μου το τετράδιο και άσε τώρα τα πολλά πολλά.Τα παιδιά έχουν ακόμη δέκα λεπτά μπροστά τους.Θα δω αν την έκανες σωστά και αν όχι στον χρόνο που έχεις θα την διορθώσεις." μου λέει και φαίνεται πως δεν είναι διατεθειμένος να το συζητήσει περισσότερο.

"Καλύτερα να περιμένω." του λέω για μια ακόμη φορά.

"Παπαδοπούλου μην κάνεις σαν μωρό.Δώσε μου το τετράδιο." λέει και η Χριστίνα γυρνάει και μας κοιτάει.

"Αχ Άννα σταμάτα να προσπαθείς να τραβάς την προσοχή με κάθε τρόπο.Το τετράδιο σου ζήτησε όχι το χέρι σου." μου λέει η Χριστίνα και μου ρίχνει ένα δολοφονικό βλέμμα.

"Σε δέκα λεπτά." του λέω και κλείνω το τετράδιο μου.

Σηκώνεται από την καρέκλα και έρχεται προς το μέρος μου."Είπαμε πως δεν έχω όρεξη για παιχνίδια." λέει και παίρνει το τετράδιο μου στα χέρια του.

Είναι αρκετά αφοσιωμένος στο να "ελέγχει" την άσκηση μου ώστε βρίσκω λίγο χρόνο να τον παρατηρήσω.Τα χαρακτηριστικά του μαρτυρούν πως είναι αρκετά νέος.Γύρω στα 24-25 φαντάζομαι εγώ.Το τζιν πουκάμισο που φοράει αναδεικνύει το καλοσχηματισμένο του σώμα και ο συνδυασμός με το μπεζ παντελόνι είναι αρκετά πετυχημένος.