BEN ASLINDA SENDİM

ALBÜM

-Yektadan

Derin kapıyı çaldığında Elif geldi zannettim neden öyle bir hisse kapıldım ki, hem artık asla gelmezdi biliyorum o yaptığımdan sonra...

Derine kapıyı açtığımda içimi garip hüzün kaplamasının sebebi Elifin İstanbula gitmesiymiş anladım ki... Hoşçakal bile demeden gitti aslında onu anlayabilirdim. Derinden kaçıyor olabilirdi fakat Derin ile barışmışlardı ama yine o gece ağlayarak kapıma gelmişti beynim ve iç sesim aynı anda bütün bu olanlara 'error not found 404' gösterip mavi ekran vermişti... Acaba Elif ne zaman dönecekti? Ya hep orda kalırsa diye düşünmeye başladım bu fikir iliklerime kar yağıyormuş hissini vermişti umarım Elif en yakın zamanda döner, beni bu düşüncelerimden sinirden yerinde duramayan Derinin sözleri çıkardı;

"Hayır koduğum İstanbulunda ne varda gidiyor! Hemde bana haber vermeden! Artık çok oldu bu kız, sinrlerimi getiriyor... Sikicem ya gerçekten böyle işin anasını..." Sağ elimin yumruğunu öyle bir sıktım ki tırnaklarımın avuç içimi kestiğini hissedebiliyorum ama yapabildiğim sadece;

"Hey hey! Sakin ol biraz düzgün konuş lan gitmişse gitmiş ne var bunda hem ailesi orada değil mi yanlarına gitmiştir, bu olanlar onu yormuş olmalı. Derin sende biraz dinlenip kafanı toplamalısın abi şu halini bir bak!" sesimi sakin tutmak için fazla efor harcadım doğru, 'ama Elif için değer değil mi?' diye söze karıştı iç sesim.

"Lan nasıl sakin ol kız benim sevgilim, sevgilim nasıl benden habersiz gider bir de arıyorum telefonları kapalı..." sustu Derin bende daha fazla bir şey deyip sinirlenmek istemedim hem ne diyebilirdim ki? Sevgilisiydi! Elif Derinin sevgilisiydi! Derin ile Elif sevgiliydi!  Derin aklına bir şey gelmiş gibi durdu ve tekrar konuşmaya başladı;

"Yekta  benim İstanbula gitmem lazım yani iş için...Emre amca bir şey demezdi gerçi onu pek görmezdim ama yatılı kalacağım yerler için izini ondan alırdım kafe sorun olur mu bir kaç günlüğüne yani Elifi hemen alıp geleceğim... Belki ailesiyle tanışırım yani tatilde birlikte gidip tanışacaktık zaten ben sadece durumu biraz öne alacağım" ne diyebilirdim ki kalbim asla diye bağırıyordu fakat onu dinleyemezdim mantıklı yanımı dinlemek zorundaydım o da tamam de gitsin sevgilisini getirsin barışsınlar ve onlardan uzak dur diye çanlar çalıyordu! İç sesimde olaya karıştı, dalga geçiyordu benimle resmen 'Bence tamam de ama bende geleceğim de ve Aşkını ondan önce bul ve getir sonra evlenme teklif et ömür boyu mutlu olun (!)' ahh lanet olsun iç sesim mantığımdan ağır bastı ve ağzımdan kelimeler bir anda döküldü;

"tamam ama bende geleceğim yani şey... bizimkilerle biraz vakit geçiririm hem özledim..." iç sesim devreye girdi yine 'Elifi değil mi onu özledin en çok?' ona cevap vermeyip Derinin yüzüne baktım

"tamam lan hatta iyi olur... ama kafe o ne olacak sen yokken?"
"Bir şey olmaz kafeye hem Cenk var o sahip çıkar. Şimdi sen biletleri hallet bende bir çanta hazırlıyayım sonrada sana geçeriz sende eşyalarını toplarsın"
Kafasıyla onayladı Derin beni bende daha fazla bir şey demeden hazırlanmak için çıktım odama... aslında çok heyecanlıyım çünkü Elifi göreceğim bir yandanda Üzgünüm çünkü Derin Elifin  ailesiyle tanışacak yani durumları ciddi aslında ciddi olmasalar bile Elif ile birlikte olamayız o arkadaşımın sevgilisi her şeyden öncede beni sevmiyor bile...

-Derinden
Hava alanından çıktıktan sonra bir taksi çevirdik Yekta ile, İstanbula gelmeyeli uzun zaman olmuştu ailemin düşmanları yüzünden İstanbuldan ayrılıp Bosnaya yerleşmiştim...İstanbulun havası hemen insanı Kendine çekiyor, dünyanın en etkileyici parfümünü sıkmış gibi kokuyor İstanbulun  mavi asisi,  Yektaya baktığımda o da benimle aynı fikirdeymiş gibi etrafa bakıp gülümsüyordu...

Yektanın ısrarlarına dayanamayıp onlarda kalmayı kabul etmiştim, Yekta iyi bir adamdı vesselam kısa sürede sevmiştim onu belki önceden olsa işlerim için bana yardımcı olmasını bile isteyebilirdim... Yektaların evi benim yaşadığım ortamdan çok farklıydı aile sıcaklığı her haliyle kendini belli ediyordu, bu durumu kıskanmadan edemedim, Yektanın hayatını kıskanmadan edemedim keşke bende böyle bir aileye sahip olsaydım bu kadar pisliğe bulaşmamış olsaydım, sevdiğim kadına yalan söylemek zorunda olmasaydım ailemin benide bulaştırdıkları pisliğin içinde kayboldum ve oradan çıkamıyorum bir türlü hatta kendimi bir zaman sonra tamamiyle oraya aitmişim gibi hissi kaplamaya başladı içimi kötülükle doğmuşum gibiydi her şey sonra Elifi gördüm onun için değişmeye çalıştım bir gün patlak vereceğimi biliyordum ama bu kadar kısa sürede olacağını ben bile tahmin etmemiştim...