Karamsar

-güzel miyim?-

"Öyle olduğunu söylememiştim zaten."

"Ama öyleymişim gibi davranıyorsun. Ben senin eskilerin gibi değilim anladın mı? DEĞİLİM"

Bi anda o da benim gibi bağırmaya başladı. "DEĞİLSİN ZATEN. BEN ONLARI UNUTMAK İSTİYORUM ANLAMIYOR MUSUN? YETER YA. BEN ARTIK ESKİSİ GİBİ DEĞİLİM. DEĞİŞMEYE ÇALIŞIYORUM. Değişeceğim de!"  Değişeceğim de derken sesi yavaş yavaş kısılıyordu. Yanlış bişey söylemiştim. Bu cümleyi kurmamam gerekirdi. Gerçekten değişecek gibiydi ama ilk günün akşamı söyledikleri sanki... sanki beni onlardan biri gibi görüyordu. Yani öyle hissettiriyordu. Daha fazla bu konuda konuşup onu üzmek istemedim. Evet belki beni sevmeyeceğini biliyorum. Ama onu yinede seviyorum. Hatırladığım kadarı ile wattpad de bir hikayedeki paragraf beni yansıtıyordu.

   Bazen diyorum sil lan heryerden kontrol etme. Ne facebookunu, ne whatsappını kontrol etme. Bakma ne yapmış, ne yazmış, nereye gitmiş. İlgilendirmiyor seni. Sevgilin mi? Hayır! Sadece senin olmadığı halde herşeyinmiş gibi sahiplendiğin kişi. Sevgilin olmayan sevdiceğin kısacası. Umurduyor mu seni? Gittiğin yerleri ezberliyor mu? Çevrimiçiykrn kiminle konuştuğunu merak ediyor mu? Onun hiç canı yanmıyor. Sevmiyor seni çünkü diyorumama olmuyor işte sevmeye devam ediyor insan!!

Evet belkide gerçekten beni bahsediyordu yada sadece ben öyle anlamak istiyordum. Belkide Eda tamamen haklıydı. Ben karamsar olabilirim. Evet bunu öğrenmenin bir yolu vardı.

"Bende ne buluyorsun? Güzel miyim? Hayır. Neden ben?"

"1. Sana aşık olduğumda herşeyine aşık oldum.
2. Evet dünyalar güzelisin
3. Ben hayatımda bi tek sana aşık oldum. Bu yüzden sen!

Gerçekten ben güzel miyim???