Sensizlik..

Bölüm-4-

Yazarın ağzından;
Hıçkıra  Hıçkıra ağlamak istiyordu.  Biriktirdiği acı dolu duyguları dışarı atmak istiyordu.Canı çok acıyordu. Hayatın acı olaylarını yaşamından silmek istiyordu.
Kapının arkasına yığıldı. İçinden bir his kalkıp arkasından gitmesi gerektiğini söylüyordu ama gururu bunu kabullenemiyordu zaten kabullense bile kalkıp gidecek gücü yoktu. Hazal her zaman duygularına yenilen bir kız aşık olmaması gerektiğini biliyor fakat buna engel olamıyor aşık olursa çok bağlanacak terk edildiği zaman çok üzülecek. İşte o bilindik anlardan birinde şuan. Ani bir kararla kalkıp kapıyı açıp koşmaya başladı canından çok sevdiğinin arkasından deli gibi koşuyor. Arkasından iremin bagrislarini umursamadan...
Hazalın Ağzından;
Gitmeliyim arkasından Gitmeliyim çok seviyorum ve onu asla bırakmayacağım bırakmam bırakamam..
"Cenker!!!" Sesimi duyduğu anda arkasına döndü ve olduğu yerde durdu bunu fırsat bilip koştum ve sarıldım. Şaşırmış olmalıydı bir kaç saniye sonra ellerini belimde hissettim.
"Beni ne kadar mutlu ettin bilemezsin Hazal" sesi titremisti ve fisildayarak söylemişti.
"Seni bırakamam ki ben bu kadar çok severken sana arkami dönemem" onun aksine biraz kırgınlıkla söylemiştim.
"Özür dilerim Özür dilerim Özür dilerim Özür dilerim Özür dile.."
"Sus tamam sus affettim"
İkimizde çok içten çok sevimli bir kahkaha attık çok özlemişim böyle içten olmayı..
"Seni çok seviyorum" böyle içten söylemeye devam ederse onu içime bile sokabilirim kalbime en dibine en ortasına...
------------
Selam canlar umarım güzel gidiyordur çünkü çok çaba harcıyorum daha doğrusu harcıyoruz bazı bölümleri arkadaşım yazıyor bazı bölümleri ben yazıyorum çok duygusal ya da çok kahkahalı bölümleri birlikte yazıyoruz sizin begenileriniz çok çok çok önemli öptümm çok çok :**