Sensizlik..

Bölüm-10-

Kuzularım selam yeni bölüm sizlerle
Hazalın Ağzından;
Uyandığımda sabah olmuştu olgunun kolları arasında huzurlu ve bir o kadar da rahat bir uyku uyudum. Hareket ettiğimde olgun uyandı
"Günaydın Hazalım"
"Günaydın sevgilim"
"Rahat uyudun mu?"
"Çok rahat uyumuşum sen?"
"Bende çok rahattım inan sana has olan kokunu içime çekerek uyumak vazgeçilmez yani hiçbirşeye değişmem hatunum"
"Olgun her kız sevgilisinin ona Hatunum demesini ister ben daha sana söylemeden sen demeye başladın bazı şeyleri kendi kendine idrak edebilmen gerçekten süper bişey aradığım erkekte tam olarak bu işte"
"Bak Hazal ben zamanında çok kırıldım incindim ağladım erkek adam ağlamaz sözüne inat ağladım hıçkıra hıçkıra hemde çok darbe aldım yaralandım hayatta kalma sebeplerim yok olup gitti canımdan çok sevdiklerim beni bırakıp gitti insan canını kaybedince yaşayamaz işte bende canımı kaybettim çok zor bişey inan bana çok zor anı değerlendir ve sakın kimseyi üzme sonra üzecek kimsen kalmıyor ha tabi birde sevecek kimsen"
"Ben ben bilmiyordum Özür dilerim sanırım hatırlattım çok çok özür dilerim"
"Önemli değil bitanem şimdi sen varsın sana tutunuyorum yaşama sebebim sensin şimdi"
"İnan bana seni asla bırakmayacağım"
"İnanıyorum sana hadi gidelim"
Kalktık ve arabaya doğru yürüdük arabanın yanına geldiğimizde kapıyı açtı bende bindim oda yanıma bindi ve sürmeye başladı bizim evin önüne geldiğimizde durdu:
"Ben işe gidiyorum malum babam rahat bırakmıyor kızmasın yine görüşürüz"
"Tamam canım görüşürüz"
Öpüp sarıldık sonra indim ve evin kapısından içeri girdim Asansörden oldum olası çok korkarım binemem bunun için merdivenlerden tam gaz yukarı çıktım evin kapısını açıp içeri girdim odama geçip üstümü değiştirdim yatağıma girip telefonumla oynamaya başladım sonrası karanlık uyudum..
------------------
Bu bölümde kısacık olsun hadi öptüm bays bays