1.Bölüm

491 10 7
                                    

Allahım inanmıyorum 18 yıldır anne ve baba dedigim insanların gerçek ailem olmadıgını ögreniyorum işe bak ya hangi insan yeni dogmuş bebegini başkasına verir ya nasıl bi ruhsuzluktur ya bi saattir sakinleşmeye çalışıyorum

annem: Kızım sakin ol konuşalım lütfen dinle

babam:Evet kızım dinle bizi yavrum.

ben:Ya ben yıllarca sizi ailem bildim şimdide gerçek ailem olmadıgınızı ögreniyorum nasıl bi duygu içinde olmamı bekliyosunuz he gelip sarılayımmı size gerçek ailem olmadıgınız için saçmalık!

annem:kızım dinle anlatıcaz sana herşeyi tamam

ben:Dinliyorum

annem:Bak kızım yıllar önce babanla benim o kadar ugraşmamıza ragmen çocugumuz olmadı evlat hasretiyle yanıp tutuşuyorduk.O sıradada senin biyolojik ailenle para karşılıgı anlaşma yaptık ama onlar bu anlaşmaya uymadılar.

ben:Gerçek ailem kim peki nerdeler?

babam:Mardinde yaşayan bi aile

ben:Peki benim bundan neden şimdi haberim oluyor?

annem: kızım biyolojik annen çok hastaymış ve seni görmek istiyomuş son nefesinde kızım gitt bi gör istersen.

ben:hayır asla gitmem aslaa o beni daha bebekken bırakmış şimdi bana ihtiyacı yok ben odama çıkıyorum rahat bırakın beni

Saatlerdir düşünüyorum ama onu görmem lazım beni neden başkasına verdi sorucam bütün nefretimi kusucam ona
Sabah oldu ve ben gece hiç uyumadım kapı tıklatıldı

Ben :Gir

Annem: Kızım hayla aynı fikirdemisin ? Gitmiycekmisin ?

Ben :Hayır anne gidicem.

Başıma ne geleceginden habersiz mardin için bavulumu hazırlamaya başladım.


TöreHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin