Kalbimin Şarkısı

Özlem

Evimize vardık sonuçta
size kısaca evimizi anlatayım evimiz genelde öğrencilerin kaldığı, 6 katlı biz ise 3. Katta oturuyoruz. Evimiz Üniversiteye yakın merkeze 10 dk uzaklıkta yani konum olarak da çok güzel.

Annemin kırk kez tembih ettiği gibi Besmele çekip sağ ayağımla eve girdik.

Derya'nın ne yaptığını çözmeye çalışırken bana doğru dönerek
"Mina hadi gelsene hemen temizliğe başlamalıyız." dedi
Bende temizlik yapmayı severim ama bu kadar da değil ama diye kendi kendime düşünürken elime viledayı verdi.

Viledayı elimden atarak odama gittim.
Derya tabiki bu sırada bir şeyler

geveliyordu. Odama uzun süre baktım ve yatağa sırt üstü uzanarak bugün uçakta kavga ettiğim çoçuğu düşünmeye başladım.
Nedenini bilmediğim bir şekilde sürekli aklımı işgal ediyordu. Adını bile bilmediğim insanı nasıl bu kadar düşünebilirim.

Bu düşüncelerden kurtulup eşyalarımı yerleştirmeye koyuldum. Kıyafetlerimi yerleştirdikten sonra üstüme eşofman takımı giydim ve Zeki arkadaşım Derya ne yapıyor merakı ile odasına girdim.

Bu kız kafasını yastığa gömmüş ne yapıyordu. İnamıyorum yılların ağlatamadığı Derya ağlıyordu...

"Derya iyi misin? "diye sordum
Tabiki cevap yoktu.
Normalde sarılıp onu teselli etmem gerekiyordu fakat Derya sarılmaktan nefret ederdi. İlk defa ne yapacağımı bilemiyordum.

Derya sonunda yastıktan kafasını kaldırabilmişti. Bi ara nefes alıyor mu diye merak edip bakmıştım. En sonunda pes etmişti artık konuşabilirdik.

"Derya Hanım hayırdır sizi hiç ağlarken görmedim bu ağlamanızı neye borçluyuz"diye sordum
Tabiki alaycı sorum karşısında azıcık gülümsedi.

Bende ona gülümsedim. Göz yaşlarını silip "bu kadar yabancılık çekeceğimi düşünmüyordum"

"Derya birlikte buraya alışacağız emin ol. Hadi hazırlan seni neyin iyi edeceğini biliyorum. "

Derya" tamam hazırlanıyorum ama nereye gideceğiz bari onu söyle."

"Sen sadece hazırlan"dedikten Sonra odama geçtim hazırlanmak için..

Mavi kotumu üstüme bordo tuniğimi giydim. Odadan çıkıp Derya ya "hadiii" diye bağırdım. Ayakabılarımızı giyip apartmandan iniyorduk inamıyorum
"Derya telefonumu unuttum sen bekle beni ben telefonumu alıp gelicem "deyip merdivenleri koşarak çıkmaya başladım taa ki çarptığım an kaslarını hisettiğim o cüsseye çarpana kadar.

Kendimi toplayıp kim olduğunu bakmak için kafamı kaldırdığım an uçakta kavga ettiğim yeşilin en güzel tonu ile karşı karşıya kaldım.

" Sen beni mi takip ediyorsun acaba?? " diye sordum

Gözleri kadar ukala olan bay göz" Başka işim yok özrümü bile kabul etmeyen bir kızı takip edeceğim. "dedi

Aslında haklıydı ama ne yapabilirim diye düşünürken ağzımdan birden" Kusura bakma acelem vardı"kelimeleri döküldü.

Ben ne yaptım diye düşünürken elini bana uzattı "Bu arada adım Ege" elini hala bana uzatıyordu bu durumda benim de adımı söyleyip elini sıkmam gerekiyordu. Merdivenlerden inmeye başladım tam bu sırada arkamı dönüp "Mina" dedim
"Mina ne "dedi
" diyorum ki adım Minaa " diye bağırırken
Apartman kapısına ulaşmıştım kapıyı açıp bana ters ters bakan Derya ile karşı karşıyaydım..

Telefondan yazıyorum Kelimeleri yanlış yazarsam şimdiden özür dilerim. ❤❤❤