POV SYDNEY----
Het kleine voorwerp is een doosje. Eerst het briefje, dan het doosje, denk ik bij mijzelf. Ik begin met het lezen van de inmiddels geopende brief. "Geachte Sydney Giersen,
--Tot mijn grote vreugd mag ik U mededelen dat U een uitverkorene bent. En niet zomaar eentje. U mag meedoen aan een bingoavond!-- Maar het is geen gewone bingoavond, daar zal U zeer snel achter komen. Verder verklap ik niets. U moet komen met 14 mensen, doet U dat niet? Dan zal de komende week geen pretje voor je zijn. En U heeft vast gemerkt dat ik twee keer twee streepjes in deze brief heb gezet. Tot daar mag U het je vrienden vertellen, verder niet. Dat is strikt verboden en tegen de regels. Doet U dat toch? Dan heeft U een probleem. Ik weet namelijk dat je alleen thuis bent vandaag. Nadat je deze brief hebt gelezen kun je niet meer terug, schat.
Vriendelijke groeten,
'Nu nog onbekend'
Lichtelijk in paniek lees ik de brief nog eens een keer. Oké, rustig, het zal vast leuk worden. Toch kan ik mezelf niet gerust stellen. Dan werp ik een blik op het doosje. Die hoort ook bij deze brief. Met trillende handen maak ik het doosje open. Verbaasd kijk ik naar de inhoud. Veertien keer de letter 'I', Veertien keer de letter 'P', veertien keer de letter 'R'. Er zit maar één keer het woordje 'winnaar' in, wat mij zorgen baart. Ook zitten er heel veel getallen in. De cijfers 0 tot en met 9. Wat heeft dit in vredesnaam te betekenen?
Met paniek in mijn lichaam ren ik naar de telefoon. Als ik het nummer van mijn ouders in wil tikken, bedenk ik me dat het geen enkele zin heeft. Want "je kunt niet meer terug, schat". Ik stuur een berichtje in de whatsappgroep 'FRIENDS TILL THE END'. In die groep zitten achttien mensen, inclusief ik. Genoeg om uit te nodigen-denk ik. Ik weet niet waarheen, en dat is het allerergst. Radeloos bedenk ik wat ik ga sturen. Een uitzichtloos halfuur later dringt het tot me door dat het totaal geen nut heeft om wat te sturen, ik moet het persoonlijk doen. Ze persoonlijk uitnodigen. Naar de huizen van de 'uitgenodigden' toe. Een moeilijke stap, want wie wilt er nou mee naar een bingoclub? Nou, als het mij gevraagd zou worden, zou ik niet mee willen gaan. Waarom doet de gene die hier achter zit zo geheimzinning? Wat is hier in vredesnaam aan de hand?
JE LEEST
Bingo (Deel 1)
RandomVandaag, een zonnige dag in Augustus, gaat het onmogelijke gebeuren. Ik ga naar een bingoclub. Oersaai. Mijn vriendengroepje en ik doen het voor Sydney. Ze kreeg gisteren een brief. Blijkbaar een speciale brief ofzo. Er stond in dat ze een uitverkor...
