Het is 16:34, dat betekent dat we nog 31 uur en 26 minuten hebben voordat het spel begint. De man zei dat het een spel op leven en dood was. Of was het bluf? Ik kreeg enveloppen met aanwijzingen. Evy doet vreemd. Wat is er aan de hand. Ik heb het gevoel dat ik het bijna weet, maar ik kan er net niet bij. Net als bij een wiskunde proefwerk, je weet het antwoord bijna, maar het lukt je nét niet. De deur slaat met een knal tegen de muur aan. Daar staan ze, Lulu en Peet. Ze kijken lichtelijk geïrriteerd. "Waar was je nou?" We zouden toch samen gaan ontbijten?" beet Lulu me toe. Oh ja, dat had ik afgesproken vannacht, shit! "Sorry helemaal vergeten! Ik was bij-" Niet vertellen, het is misschien wel kostbare informatie wat ik in handen heb! "Waar was je?" vroeg ze. "Meiden, ophouden! De sfeer wordt hier niet beter op." zegt Peet verstandig. Hij heeft gelijk. Lulu kijkt me nog even arrogant aan, dan draait ze zich om en loopt weg. "We hebben de lichtjes gevolgd naar de volgende locatie," legt hij uit. "Maar het enige wat we aantroffen was een lege kamer met een geur alsof er iets verbrand was." Ik besluit dat ik Peet wel in vertrouwen kan nemen. "Peet, dit is geen gewoon spelletje bingo. Het gaat om je leven. Je moet er voor gaan, anders betekent dit je dood."
JE LEEST
Bingo (Deel 1)
RandomVandaag, een zonnige dag in Augustus, gaat het onmogelijke gebeuren. Ik ga naar een bingoclub. Oersaai. Mijn vriendengroepje en ik doen het voor Sydney. Ze kreeg gisteren een brief. Blijkbaar een speciale brief ofzo. Er stond in dat ze een uitverkor...
