Cam Kırıkları

Gökyüzü Dar Gelir Bazen

Gündüzleri gülüşlerime bakar insanlar, geceleri hıçkırıklarımı duymadan.
Gündüzleri rimelimi görürler, geceleri nasıl aktığını bilmeden...

B.E

Şimdilerde herkesin diline dolanır olmuş Aşk. İnsanları sevmeyi bile bilmeyen insanların Aşktan bahsetmeleri kanıma dokunuyor. Ben 3 yıl boyunca acı çekip bir kere dahi yüzüne Aşkım diyemememe rağmen şimdilerde herkes aşık oluyor. Sakız olmuş "Seni seviyorum" lar, "Aşkım" lar. 3 günlük kızlar/erkekler 'e söyleniyor. Düşünsene ya. Senelerce sevene de aşık deniyor,  üç güne de. Hele bazıları var ayda bir aşık oluyor. Tamam hoşlantı olur. İstersen 100 kişiden hoşlan ama hepsine de aşkım deme be kardeşim.

Uçurtması elinden kaçıran küçük bir kız çocuğundan farksızım şimdi.
Uçurtmam özgür belki ama ben çok yalnızım.
B.E

Ve ben delice yanında olmak isterken sırf sen benden uzakta mutlu ol diye seni bıraktım. Sen benim gökyüzünde hayran hayran baktığım uçurtmamdın. Seni çok sevdim ama seni kırmaktan da çok korktum. Ve seni özgür bıraktım, bıraktım ki gökyüzünde rüzgarlarla dans et.

Bazen vazgeçmek gerekir. Bazen sevdiğiniz insanlara zarar vermemek için onlardan uzak kalmak gerekir. Bencilliği bir kenara bırakmak. Çok sevdiğiniz zaman onun için yapmayacağınız hiçbirşey yoktur. Diğer insanlardan vazgeçersiniz, kendinizden ve en acısı da ondan. Vazgeçmek de büyük bir devrimdir.

Çok güzel gülüyorsun adam
Çok derin bakıyorsun, canımı yakıyorsun.
Çok güzel kırıyorsun beni
Öyle ki enkaz ediyorsun.

B.E

Ve ben senin elini hiç tutmadım. Sarılmak istedim. Senden başka kimseye sarılmadan sadece sana sarılmak. Keşke beni iteceğini bilmeme rağmen ansızın sarılacak kadar cesur olsaydım. Ama korktum işte. Herkesi karşısına alacak cesareti olan ben, sana gelince korkaklaştım. Kimsenin içeri girmediği buzdan duvarlar sen olunca eriyip gitti. Ve ben sen gittikten sonra o duvarların arkasında yine yalnız kaldım.

Ve bu eller hala kimsenin elini tutmadı. Hep seni bekledi, tek seni istedi. Ve ben hala kimseye sana baktığım gibi bakmadım sevgili. Herkesin hayran olduğu gözler bir tek seni gördü.

B.E

Sende biliyorsun işte. İkimiz de biliyoruz. Ne benden sonra seni ben kadar sevecek biri olacak, ne de ben başkasını seni sevdiğim gibi sevicem. Oysa sen beni hiç sevmedin. Belki ilerde beni de sever birileri. Belki den de severim yeniden. Ama zor işte. Zor.

En kötüsü de ne biliyor musun?
Ben sana kimsenin bilmediği yaralarımı açtım. Ve sen onların üzerine basa basa ardında bırakıp gittin beni...

B.E

Sevgili değildik belki. Belki nefret ettin benden ama beni dinledin, kimse yokken yanımda oldun. Bana beni arkadaş olarak da olsa sevdiğini söylediğin an yaşadığım mutluluğun tarifi yoktu. Ve sonra sen tüm söylediklerinin yalan olduğunu söyledin. Benden nefret ettiğini. Ve sana yemin ederim bu çok acıttı.  Gittin. Ve ben bittim.

-Artık sen ve ben diye bişey yok.
- Bitti işte.
Bunları söyledin bana. Peki sen ve ben var mıydık gerçekten?  Olmayan bişey yitirilebilir mi?
"Artık sen ve ben diye bişey yok. Bitti işte. Bittik. Bittim."