Nieuwe start

Oudejaarsnacht

Uitdrukkelijk ratelde Wolfs maar verder over alle dingen die hij kon doen als hij dat geld wint. Hij zou op een tropisch eiland gaan wonen. Dat zeker. Eva en fleur zou hij meenemen. Zij mochten dan bij hem in zijn grote villa komen wonen. Geen werk meer. Geen schoonmaak. Geen was. Geen vaat en geen bootschappen. Koken zou hij nog wel doen. Dat vond hij zelf veel te leuk om te doen. Misschien dat hij wel een klein restaurant begon. Geld had hij dan genoeg. Ja, Wolfs zag het al helemaal voor zich. Morgen zou hij met zijn voeten in het zand staan. Ergens op een tropisch eiland in de Caribische zee. 'Aarde aan Wolfs.' Zwaaide Eva voor zijn ogen. Geschrokken keek hij op. 'Mooi je bent er weer.' mompelde Eva en stapte uit de auto.

Stevig stapte ze door over het vrijthof. Wolfs, haar op de hielen volgend. In burger gekleed, maar wel in dienst. Het was iets van zoveel minuten voor twaalf. Het afsteken van vuurwerk nam af en langzaam aan trokken de meeste mensen naar binnen om daar het nieuwe jaar in te luiden. Eva en Wolfs zouden dat op straat moeten doen, oplettend om de controle te houden.

Leunend tegen een muurtje en met haar handen in haar zakken keek Eva uit over het plein.

'Niet slim van die deal Wolfs.' Zei ze. Haar blik op twee mensen gericht die verderop stonden. 'Hoezo niet.' Haalde hij zijn schouders op. 'Omdat je het toch nooit wint.' Eigenwijs als dat hij was schudde hij zijn hoofd. 'Zeg nooit nooit.' Volgde er. Eva zuchtte en wilde net haar mond open om weer wat te zeggen toen ze onderroken werd door de porto.

'Versterking gevraagd bij inbraak op juwelier. Dader is voortvluchtig. Mannelijk postuur. Zwarte kleding, Donkere sporttas en een capuchon op...' Klonk er door de porto. Het adres werd doorgegeven en allert keken ze elkaar aan. 'Dat is hier achter.' Zei Eva. Gelijk kwamen ze in beweging. Wolfs antwoordde de meldkamer en Eva liep vast vooruit. Speurend keek ze om zich heen. De zwarte schim die haastig voorbij sprintte trok haar aandacht. Dit moest hem wel zijn. 'Wolfs!' riep ze achter om. Wolfs keek op en zag Eva hard weg rennen. Vlug stopte hij zijn porto weg en trok een sprintje Eva achter na.

Eva's staart danste op de rug. Met grote passen vloog ze vooruit. 10 Meter voor haar liep de verdachte. Op de vlucht voor Eva die beetje bij beetje dichterbij kwam. De man wist dat hij gevolgd werd. Hij had haar horen roepen en hoorde hoe ze hem achtervolgde. Haar felle en korte voetstappen werden duidelijker met de minuut. Zijn zware gestamp, langzamer en langzamer. Hij werd moe, zijn benen begonnen te verzuren en hij ging minder hard lopen. Haar er uit lopen kon hij niet meer, daarvoor rende ze te hard. Het was slechts een kwestie van tijd voordat hij zich zou laten pakken. Tenzij hij haar kwijt kon raken. Maar Eva liet dat niet zomaar gebeuren.

Volledig opgegaan in de achtervolging, volgde Eva de man die zich een pad tussen de menigte door baande.

Hij liep een druk gebied door. iets wat in zijn voordeel was. ze moest op schieten, wilde hem te pakken krijgen en dat zo snel mogelijk.

Op de achtergrond hoorde ze de mensen aftellen. Echt aandacht voor de jaarwisseling had ze alleen niet. Dit ging voor nu. Ze moest hem te pakken krijgen.

Er werd van alles over de porto gemeld. Wolfs die een eindje achterop liep, hield Eva in de gaten en antwoordde de vragen van de meldkamer. Ook hij kreeg van heel de jaarwisseling amper wat mee. mensen stroomden uit de huizen de straten op en begonnen elkaar uitbundig Nieuwjaar te wensen. Het vuurwerk werd de lucht in geschoten en knalde aardig weg. Het was oppassen en ontwijken geblazen. Het werd steeds lastiger voor hem om Eva nog te volgen. De verdachte sloeg een steegje in. Eva ging hem achterna maar Wolfs raakte ze kwijt. Een tijd lang hoorde hij niets van haar. Wanhopig keek hij om zich heen. Overal waren mensen. Ze lachte hard, dronken een glaasje champagne, omhelsde elkaar, gaven drie zoenen en stoken vuurwerk op. Het was een overwelmende drukte. Een heel orkest aan knallen galmde door de straten en de hemel werd kleurrijk verlicht. Zoekend keek hij om zich heen terwijl hij frustreert door liep. Hij moest haar vinden. Wat als haar iets overkwam. Wat als iemand haar iets aan deed. Hij wreef het zweet van zijn voorhoofd en wierp een blik op zijn horloge. Vijf over twaalf, was het. Al zeker 10 minuten was weg. Al die tijd had hij niks meer van haar gehoord en dat baat hem zorgen.

'Verdachte opgepakt in de Helmstraat.' klonk een stem buitenadem in zijn oor. Wolfs' hart maakte een sprongetje van vreugde. Het was Eva. Als een speer rende hij naar de straat toe en al gauw zag hij haar staan. De sporttas lag naast haar op de stoep. De verdachte duwde ze tegen de muur. 'Eva!.' Eva's rode hoofd keek op. Wolfs ,nog moe van het rennen, strompelde naar haar toe. 'Goed werk.' complimenteerde hij haar. Ze lachte flauw. Samen met verdachte wachtte ze op het busje die de man zou afvoeren. Eva hield de verdachte vast, en Wolfs stond met zijn de sport tas in zijn handen. 'Ik ben nou wel benieuwd of ik de jackpot heb.' mompelde hij kijkend in de tas gevuld met juwelen. Eva schudde zuchtend haar hoofd.

Een busje kwam aangereden. Nog steeds na hijgend overhandigde Eva de verdachte aan haar collega's en keek toe hij instapte. Toen de wagen de straat uitgereden was liet Wolfs zijn vingers door de hare glijden en pakte haar hand. Opgelucht draaide Eva naar hem toe. Het zweet stond nog op haar voorhoofd. Haar wangen waren rood gekleurd. 'Gelukkig Nieuwjaar nog.' Lachte ze. 'Gelukkig Nieuwjaar.' Zei Wolfs en boog voorover om kort zijn lippen op die van haar te drukken.

Fijne jaarwisseling iedereen!