My Flirt Husband (On going)

12

JOYCE's PoV

"Ba-bakit ka nga pala nandito?" Natatarantang tanong ko kay Arjay

"tsk! Instead of asking how are you , bakit ka nga pala nandito ang tinatanong mo! How bad!" Parang baklang sabi niya.

"Totoo nga! Bakit ka nga pala nandito?" Pagseseryoso ko.

"Basta. Kumain ka muna." alok niya sa akin nung 11 inches niyang Hawaiian pizza.

"Naku! Naku! Naku! Baka 'pag ako kakain. Baka kulang pa 'yan. By the way? Nasan na pala ang tatlong 'yun?" Tanong ko sa kanya kahit alam ko namang hindi niya alam kung nasaan sila.

"Sinu?" Tanong niya sa akin.

Umiling nalang ako bilang sagot

"Wala"

Tipid na sagot ko.

"Kamusta ang love life mo Joysi?" napalitan bigla ang ekpresyon ng mukha ko.

Ang masaya biglang nagging seryoso.

Ngumiti nalang ako at kinagat ang pizza.

"Masaya naman"

Ika-pitumpot walong pagsisinungaling.

"the joysi before is still the joysi now!"

He cupped my face habang nakayuko ako.

"Look at me." Pilit niyang inaangat ang mukha ko para makita niya lang.

"I still know you Joysi. You never change. Your the still joysi that I've known"

Nung nakita niya ako halatang may pag aalala ang hitsura niya.

"This is all because of your husband?" biglang pumaos ang boses niya. Kaya inangat ko ang mukha ko just to face him.

"Bakit.....kailan.....kanino?" hindi ko alam kung Ano ang una Kong itatanong.

"hahah! Bakit ko nalaman? Simpli lang. Kailan ko nalaman? Maaga palang. Kanino ko nalaman? Syempre senses lang" natatawang sabi niya.

"Pleaseee naman Arjay mag tino ka nga! Ang sama mo pa paring kausap!" nagtatampong sabi ko.

He pinched my cheeks.

"Your so cute talaga. Tara na nga hatid na kita sa inyo" tumayo siya sabay iwan ng pera sa table.

"what?! Are you sure na ihahatid mo talaga ako?!" Nagtatakang tanong ko.

"Obviously!" naka grin na sagot niya.

**

Nandito na kami sa parking lot.. I feel so frighten

"Arjay 'wag mo nalang kaya akong ihatid? Kasi....." pinutol niya ako sa pagsasalita.

"kasi baka makita tayo ni Lance?"

Nanlaki naman ang mata ko nung narinig Kong binanggit niya ang pangalan ni Lance.

"how do you know him?" Tanong ko.

"My senses" proud na sagot niya.

I glared at him

"Your so cute talaga. Pasok ka na nga" sabi niya sabay bukas nung pintuan.

"Bahala ka;" pumasok nalang ako sa kotse. Alam niyo na mahirap makipag talo sa isang Taong alam mong Wala lang kalaban-laban.

"Kaya ikaw parin e" bulong niya bago niya ako pagsirhan ng pintuan.

What does 'Kaya ikaw parin' means?

Tanong ko sa sarili ko.

Ako parin ba talaga ang mahal niya?
Hindi parin ba talaga nagbago ang nararamdaman ni Arjay para sa akin?

**

On the way na kami ni Arjay sa Subdivision,

"hey! Ba't ang tahimik mo ata diyan ah?" tanong niya sa akin after how many years (exagge pa more)

Napatingin ako sa kanya.

Tingin siya sa akin. Tingin sa daan. Sa akin. Sa daan. Sa akin. Sa Daan. Sa akin.

" 'wag mo nga akong titigan. Nakaka conscious kaya!" sabi niya sa akin.

"Bakla!" pang aasar ko sa kanya.

"Laos na 'yan. Para sagutin kita ng Halikan kita di yan e!" sabi niya sabay grin

" yuck! Hoy lalaki! Hindi ako obsessed sa halik mo okay?! At saka sinabihan kita ng bakla not because para sabihan ako ng halikan kita di yan e sinabi ko yan dahil totoo!" pagdedpensa ko sa sarili.

"okay." ngiting aso na sagot niya.

Huminto na ang kotse sa harap ng??? Wait?

"kailan mo pa nalaman na dito kami nakatira?" taas kilay na Tanong ko.

"That is one of my senses"

Bumaba agad siya sa sasakyan sabay binuksan ako ng pintuan ng kotse.

Sana ganito si lance

Nasagi bigla sa isip ko.

"Thank you Arjay"

Nakangiting sabi ko.

"You are always welcome Joysi" nakangiti niya namang sagot.

"Ehem!" pareho kaming napatingin ni Arjay sa harap ng gate ng may biglang nag fake cough

"Lance?!"

Sabay na tanong namin ni Arjay.

I THINK THIS IS TROUBLE