Always Have You (In my <3)

Chapter 1: Don't Get In!

*Harry's POV*

"Heart?" tanong ko kay Alice nang makalapit ako sa kanya.

"Can't you state the obvious huh?" she answered.

She threw the stick away and sat in the center of the heart she had drawn facing the ocean. I look at her as she closed her eyes and took a deep breath. I chuckled softly para di niya ko marinig. Suplada lang eh. Pero crush ko pa din yan. Mahal na nga eh.

Ritwal niya na ata to araw araw. Umupo ako sa tabi niya ng dahan dahan. I guess, di niya ko naramdaman. I stare on her face. Her cheeks are rossy.. her lips are red. She really looks like an angel.. baka nga tinapon dito sa pagkamaldita niya. XDD

Di ko napigilan ng palad ko ang mapupula niyang pisngi.

"HARRY!!" nagulat ako nang bigla siyang dumilat at sinapak ako. Walanjo namang wagas makasapak. =___=

"O-ooyy! Teke nga! Masakit yun ah!  Anong ginawa ko na naman ba?"

"Urrghh!! You're so matanda na!!"

"What?! Sino? Sinong matanda? Suntukan ano?"

"EEEEEEHHHH!!! Get out! Get out!! GET--- OOOOOUUUTT!!" sigaw niya habang tinutulak ako palabas sa pusong ginuhit niya. I covered my ears with my hands. Ang tinis lang ng boses ni manang eh. -___-

OO nga pala. Ayaw niyang may pumapasok sa inihuhugis niyang puso sa buhangin. Naalala ko tuloy noong mga bata pa kami.. kanya kanya pa kaming puso niyan eh.

"Eto na. Eto na.. wag ng sumigaw. MAINGAY!" reklamo ko. "Aalis na ko sa puso mo.." I murmured.

"What did you say?"

"Nothing babe.. I said you're pretty and I love you so much."

"WHAAT?? What did you just say?!!" the usual reaction. Nagugulat pag yan ang sinasabi ko. Syempre, ayoko siyang mawala kaya.. babawiin ko ang sinabi ko. Haisshh. DUWAG ka talaga Harry. >___<

"Bilang kaibigan ooy! Wag assuming, lagi kong sinasagot yan sayo. Bungol ka talaga bespren."

"Harry! Ayan na naman yang bungol na yan ha! Ano ba yan?!"

I covered up my ears again. "Di ka talaga mahilig sa sigawan ano?"

She gets out from the heart and walks towards me. "Ano nga kasi Harry?"

"Ayoko ngang sabihin! Bleeeh!" tumawa ako para asarin siya.

I run to the sea. NAkita ko siyang akmang hahabol na.. just like the old days. When we, the 2 crazy kids met and always go wild on our shore.. our playground.

"Harry!! Humanda ka talaga pag nahuli kita!" sigaw niya habong hinahabol ako.

"Di mo ko mahuhuli bantot!!" tatawa kong sagot habang tumatakbo.

"Bantot your face!! Pungkol ka naman!" natatawa biya ring pang asar habang habol pa din ng habol sa likuran ko..

Sana nga lang pwedeng ganito parati. Masaya. Pero.. sorry Alice. Di ko na ata kayang pigilan ang nararamdaman ko para sayo. Mahal talaga kita.. di lang bilang kaibigan. Bibigyan mo kaya ako nang pagkakataon pag nagtapat ako?