Artik cesaretimi toplayıp içeri girmem lazımdı yoksa ilk iş gününden kovulacaktim.kapıya doğru ilerlerken kalbimin sesini duymamazliktan geldim ve icimdeki coollugu dışa sergilemeye başladım.umarım pot kırmam.
Kendimden emindim her ne kadar acemi olsamda bunu da yapacağıma inanıyordum daha doğrusu yapmalıydim.
Hem kendim için hemde ailem için.
Kırmızı dar bi pantolon uzerime lacivert kazak gitmiştim.aman ne güzel ilk iş gününden 1-0 geridesin diye söylemiyordum kendime sonrada "nasıl olsa daha yeniyim tolerans tanırlar" diye umud ettim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Geri Dönüş
ChickLitSabah erkenden alarmın calmasiyla yerimden zorda olsa kalktım.Kim sabahın köründe sıcacık yatağını bırakıp işe gitmek isterdi ki.tabiki de kimse ama şartlar bunu gösteriyordu.17 yaşındaydım ve durumumuz pek iyi olmadığı için okuldan erken tatile ayr...
