Başa Dönmek

45 3 0
                                    

İşler son derece yoğun geçiyordu.Arkadaşlarım tatildeki fotoğrafların gönderdiklerinde zoruma gitmiyor değildi ama bu yaz ailem için dişimi sıkmalıydım.
Çalışmakta bi nevi yaz tatilini değerlendirmekti.
Burdada yeni arkadaşlar edinmiştim,yeni dostluklara yelken açmıştım,işte tek tutundugum yanı burasıydı.
Akşamları canlı müzik gelmesi iş yerinin açısından son derece iyiydi fakat bizler için aynı şeyi söylüyemicem.
Ahmet ve Gamze olmasa kesin bitmiştim ben.
Sürekli hareket etmek,tepsi taşımak son derece yorucuydu.
Evde durumlar biraz daha düzelmişti.
Bu benim mutlu olmamı sağlayan tek etkendi.
Okullar kapandiktan sonra otobüs aşkımı da görmemiştim.Mümkünse o ukalayi görmemeliydim.
Büyük konuşmuş olacam ki içerisi dolup taşarken gözüm masanın birisine çarpmısti.

O,
Evet o,
Kahretsin ki o..
Nerden bilebilirdi ki burayı ?
Yoruldum bahanesiyle izin alıp mutfağa geçmiştim.İçimden lütfen gitmiş olsunlar diye dua ediyordum.
Salona tekrar çıktığımda bugün kötü gün olduğunun adını koymuştum.
Hala gitmemislerdi ve yanlarında bu sefer kızlarda vardı.
Hayır olamaz,inanamiyorum! Birisi işaret ediyordu,sanırım bisey isteyecekti.
Görmemezlikten gelmeye çalıştım fakat herseyde olduğu gibi bu da başarısızlıkla sonuçlandı.
Şef yanıma gelip fırçayı basmıştı.
Ses çıkartmadım ve dediğini yapmak zorunda kaldım.

Yüzümü yere eğip,
"Birşey mi istemiştiniz" dedim.Masadaki herkes alayla gülümsediler ve içlerinden bi tanesi,
"Wi-fi şifresi ile birlikte numaranızı alabilir miyim,acaba" demesiyle yüzümün yarı sinirden yarı şaşkınlıktan kizardigini tahmin edebiliyordum .
Wi-fi şifresini verdikten sonra hızla masadan uzaklaştım.Bugünlük bu kadar yeter desemde yetmiyordu işte.
Bu sefer kızlar ellerini gel anlamında salladılar.
Şef yanımda olmasa gitmeye hiç niyetim yoktu açıkçası,ama bunu mecburen yapmalıydım çünkü tek dayanağım burasıydı.
Tekrardan masaya yaklaşıp,
"Buyrun"dedim.
Kızlar oldukça havali görünümlerinden taviz vermeden samimi olmayan bir gülüşü yüzüne yerleştirdiler.

"Canım git bize 6 tane portakal suyu getir fakat soğuk olsun"dedi kollarından bileğine kadar dövmesi olan kız.
Kafami onay anlamında sallayarak gidecekken,
"Yaa şeyy birisi nar suyu olsun, yada dur en iyisi şeftali getir,yok yok oda hafif kaçar elma suyu olsun,evet evet elma suyu olmali bence de "deyip gülmeye başladılar.
Sabır dilenmekten başka çarem yoktu.Saate baktığımda çıkmama 1 saat kaldığını görüp şükrettim.
Tepsiye istediklerini yerleştirirken Ahmet yanima geldi,
"Onları bana ver,ben götürürüm hoşlanmadığın her halinden belli.Ne dediler sana"diyerek sorularını peş peşe sıraladı.
"Birşey demediler sadece yoruldum" deyip küçük pembe yalanımi ortaya sürdüm.
İnanmadığını belli eden bi kaç birşey söyledikten sonra tepsiyle bar bölümünden çıktı.
Arkasından salona girdiğimde,masadakilerin yüzünün düştüğünü gördüm.
Ahmet servisi yapıp,yanıma geldiğinde teşekkür edip diğer masalara yöneldim.

~Yarım saat sonra~
Şefin cagirmasiyla odasına gittim.
İlk defa onu sinirli görüyordum.Oturmami işaret edip direk konuşmaya başladı;
"İşe ihtiyacın olduğunu biliyorum ama burada kendi kafana göre kurallar koyamazsın,siparişi masadan sen aldıysan sen götürmek zorundasın kimse senin işini yapmaya mecbur değil "
diyerek konuşmasını bitirip benden birşey duymayı ister gibi sessizliğe büründü.
"Ben kimseye işimi yaptirmiyorum,bu işe başlarken herşeyi göze alarak başladım.Masaya siparişi götürmek zor bisey değil fakat masadakiler önünde alay konusu olursam iş değişir.Hiçbirşey gözüktüğü gibi olmadı arkadaşım bana yardim etmek istedi sadece" diyerek sözü bitirdim.
O sert çıkışmıştı fakat bende altta kalmamıştım.Salon doluyken rencide edilmek kötü birşeydi sonuçta.
"Gidebilirsin yarında gelmene gerek yok " demişti.
Hadi ama ben herşeyi anlatmıştım,buna rağmen böyle bir tepki beklemiyordum.
İnsanları kategoriye koyup öyle davranıyorlardı anlaşılan.Ve bende kaybeden taraftım.Herzaman olduğu gibi kaybetmiştim.
Girdigim bu mücadeleyi başaramayacağımi bildiğim halde girmiştim ve sonuç..
Yenilgi,kocaman bir yenilgi.
Ama ben yenilmezdim.Hırslı değildim ama yenilgimi kabul etmez ,yenene kadar uğraşırdım.Bu seferde böyle olacaktı.
Elbet birgün bende yenen taraf olacaktım.

Geri DönüşHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin