Chapter 9

17 2 2
                                    

Devie Louvelle.

"Yep. This is our house. OUR house. We'll be living here. I'm yours. And you're mine. Got it?"

"E-Eh?"

Ano daw? Anong sabi ng bad boy na 'to?

I'm shocked when he cupped my face and smiled. Nilapit niya pa ang mukha niya sa 'kin.

"What, babe? Surprised?"

'Yung boses niya.. 'Yung boses niya! Bakit.. bakit ang sweet? Leche, alam ba niyang kinikilig ako? Feeling ko, kamatis na ako, e.

"B-Blake..."

Ayan. Anong sasabihin mo, Devie? Wala? Gano'n? So may gano'n?

Nakalapit pa din ang mukha niya sa akin. Maybe 3 inches lang ang layo.

Ilang minuto kaming nagkatitigan. He suddenly kissed the tip of my nose kaya nanlaki ang mata ko.

"Halika na, babe! Let's get inside." Saka siya naglakad papunta sa loob.

Napakagat-labi ako. I don't know this feeling. Pero, alam niyo ba 'tong feeling na parang naghihinayang ka? Parang naghihinayang ka na sa ilong ka lang hinalikan. Kasi ine-expect mong sa labi ka hahalikan.

"Hey, Dev! Come here na!" I heard him said.

Alright. Baka meron pang second kiss mamaya. Tutal, malandi naman kaming dalawa.

*

"This'll be your room."

Tinignan ko siya pero nginitian lang niya ako, kaya napangiti din ako.

"Th-Thank you..."

Kanina pa 'tong hapon, eh. Kanina pa 'kong nauutal. Ganito ba talaga ang epekto niya pagdating sa 'kin?

"You're always welcome, babe. Saka lang tayo mag-tabi sa iisang kama sa future natin. Ang ikli pa naman ng suot mo. You know I'm a pervert. Baka 'di ako makakapagpigil." Sabay iwas niya ng tingin.

Natawa ako sa huling sinabi niya. Oo nga, pervert nga pala 'to. Naknang. Oh, I almost forgot something.

"Blake." Tinignan niya 'ko at ngumiti.

"Yeah?"

Sasabihin ko ba? 'Wag na lang. Pero.. aish! Bahala na!

"W-Why are you calling me with such endearments?" Nasabi ko na din.

He stared for a while at tumingin siya sa baba ng nakangiti.

"Tatawagin ba kitang ganyan, kung..."

Bigla naman akong na-curious.

"Kung?"

Tumingin siya sa 'kin.

Lumapit siya sa akin at hinalikan ako sa pisngi. Aba! Naka-dalawa na siya, ah!

Gusto mo naman?

Duh? Malamang.

"You'll know soon." Ngumiti siya at unti-unting lumapit saakin. Napapikit ako dahil akala ko, sa labi niya ako halikan, pero sa noo pala.

"Goodnight, my Devie. Sleep tight."

Hah! Ang sweet ng boses niya pagkasabi niya! Wahaha! Imagine-in niyo! Oh, ano? Inggit kayo?! Wahahaha, teka. Ansaya ko ata?

OhEmGie! Strike 3 na pala 'yon!

Agad akong tumalon sa kama.

Naramdaman kong nag-vibrate ang phone ko.

Unknown calling...

Sa sobrang saya ko, in-accept ko agad.

["Evie..."]

Nanlaki ang mata ko. Isa lang ang tumatawag niyan sa 'kin. At lalong kilalang-kilala ko ang boses niya.

"Oh bakit?"

["P-Please, p-pumunta ka sa ba-bahay.. I'm.. hot— I mean, nilalagnat ako."]

Eh?

Naalala ko tuloy ang sinabi sa 'kin ni Blake kanina.

"'Wag na 'wag kang magbalak na takasan ako. You're mine."

Bigla nanaman tuloy akong kinilig! Lang'ya.

"Eh, Conway?"

["Tch. I'm just kidding. Wahahaha!"]

Hindi ako natawa, pero bigla lang din akong tumawa. Dala lang siguro kay Blake. Hahaha.

"Sira!" Sabi ko ng natatawa pa din.

Umupo ako sa kama.

["Hahaha. Akala mo totoo?"]

"Hmm.. medyo. Hahaha!"

["Fuck it. I'm sorry, Evie. It's getting late. Baka mapuyat ka pa. Sige na, you need to sleep. Goodnight."]

"Goodnight."

Bago pa mag-end ang call, narinig ko siyang nagsalita.

["I love you..."]

Mali lang siguro ang pagkarinig ko.

May kung anong sinabi ang utak ko, kaya napatingin ako sa may door side. Nagulat ako when I saw Blake, nakasandal. Ang bad boy niyang tignan, ta's ang hot pa. Lang'ya.

"Rule number one, you're not allowed to talk to anyone except for me, your asshole brother, and your dad."

Nanlaki ang mata ko.

"Eh ang mga relatives ko?!" Complain ko. Hindi niya lang ako pinansin.

"Rule number two, you're not allowed to smile and laugh with them. I'm the only one who's allowed to make you happy. I'm gonna kill someone who'll make you happier than I do."

"What?!" Inirapan lang niya ako.

"Rule number three, you're not allowed to like nor love someone, unless it's me."

Hindi na ako nag-complain. Are you serious? Just to say, I love him so much.

"Rule number four, no one is allowed to kiss you, hug you, hold your hand, or something so sweet as shit. I'm the only one who's allowed to do that."

Inirapan ko lang siya.

"And lastly..."

"Ayoko na! Leche ka, ewan ko sa 'yo! I— hehe. Sabi ko nga, makikinig ako." Tignan ba naman daw ako ng matalim? Hey, nakakatakot kaya ang isang 'to.

"Rule number five, I'm your property, and you're my property. You're mine, and I'm yours. Got that?"

"Eh kung ayaw ko?" I was preffering about the rules. Siyempre, pakipot muna.

"I'll rape you. So there's no fuckin' way for you to say no." Napalunok ako. Hindi ko alam kung seryoso siya.

"Tch. Goodnight." He kissed my cheeks and run away. Woah.. Strike four.

*

12 a.m. na, pero 'di pa din ako inaantok.

Pa'no ba naman, tuwing pinipikit ko ang mata ko, biglang nagfa-flash ang mukha ni Blake na nakangiti. Ay, enebe!

Tumigil ako sa pagi-instagram. Tumayo ako at nilibot ang room na 'to. I smirked. Kwarto ko daw 'to, eh.

Same din naman halos sa room ko, eh. Yellow light, so medyo dim. May CR, bed of course, lamp, table, couch, computer set and such.

Lumapit ako sa may computer. Actually, dito siya sa pinakagilid. Lumapit ako sa chair.

Until something caught my attention. Ano 'yong.. parang pulang tela na kung ano sa ilalim ng table ng computer?

Lumuhod ako at unti-unting kinuha 'yon.

Nanlaki ang mata ko at napahawak sa bibig ko.






Bakit may red undies sa loob ng kwarto ko?!

Secret LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon