Ga zonder mij. ft. Dioni Jurado-Gomez

O.O7

Mmhh, wat zou ik nu eens gaan doen. Ik vind dat het wel tijd wordt voor een middagje bakken. Gewoon speciaal iets terug doen naar Sandra en Dioni. Ja dat ga ik doen! Een appeltaart maken volgens het recept van mijn moeder.

Ik pak snel mijn iPhone en de sleutels daarna trek mijn schoenen en jas aan, en loop naar buiten. Ik besluit even lekker lopend te gaan om een frisse neus te halen. De hele weg is het rustig tot dat ik aan kom bij de jumbo. Ja natuurlijk, duhuhh denk ik in mezelf. De jumbo bevind zich haast naast een middelbare school en nu hangen er alleen maar pubers die tussenuren hebben. Ik loop door de menigte heen op zoek naar een winkelmandje. Daarna begint de hele zoektocht naar de benodigdheden. Wanneer ik voorbij de kassa ben loop ik de winkel uit met een winkeltas vol. "Heee Lisa!" wordt er geschreeuwd. Ik kijk om me heen, en zie een stukje verderop Dioni hangen met een groep jongens. Hij wenkt dat ik moet komen. Zou ik nu wel gaan vraag ik me af in mn hoofd. Toch loop ik op hem af een lach een beetje. "Zozo spanjaard weer een nieuwe chick?" vraagt een jongen met blond haar. Ik kijk Dioni met grote ogen aan, en ik zie dat hij een beetje begint rood te kleuren. "Nee man, dit is mijn zusje" zegt Dion na een tijdje. Uhm oke akward dit... "Nou uh ik ga maar weer es" en ik wil me gelijk omdraaien. Maar wordt tegen gehouden door Dioni. "Doe voorzichtig, zie je zo" en hij geeft een kus op mn wang. Ik voel dat ik aardig begin te blozen en draai me dit keer wel snel om en loop in een rap tempo weg. Zonder nog om te kijken.

Wanneer ik de voordeur van het slot haal en binnen stap schop ik mijn schoenen uit. Zet de boodschappentas neer in de keuken en ren naar boven. Snel trek ik een onesie aan en zet mijn haar vast in een hoge slordige knot. Dan ren ik weer naar beneden en sluit de boxen aan op mijn telefoon. Never forget you komt op en ik ga in de muziek mee. Beginnen met de appeltjes schillen, nog een heel karweitje...

Na een tijdje ben ik klaar met het rozijnen weken en de appels schillen en ga helemaal mee "rappen" met Sterrenstof dat nummer vond ik vroeger echt geweldig. En ken hem daarom ook van achter naar voren en van binnen naar buiten.

In een keer uit het niets zie ik een hand vol met bloem/meel of wat dan ook op me afkomen. "Whahahahaha lies wat zie je witjes" zie ik Dioni kort daarna lachen. Het lijkt wel alsof hij dood gaat van het lachen want hij ligt languit over de grond. "Dioniiiii" zucht ik. Zonder na te denken ren ik naar het bloem en pak twee handen vol en gooi het over Dion heen. "Whaaa nee mijn haaaaaaar" gilt hij als een meisje. Dit keer is het mijn beurd om me dood te lachen.

Na een tijdje plof ik op de bank en kijk om me heen. Dioni naast me, languit liggend op de bank met zijn benen op mijn schoot. Overal zijn kleding, en ook de mijne, zit het onder grote vlekken. Ik gooi Dion zijn voeten van mijn schoot. "Hee! Ik lag net lekker" zeurt Dioni. "Ha lekker voor je" zeg ik en draai me om. Terug naar de keuken.

De tijd is voorbij gevlogen en ik zit nu rustig op de bank. Dioni is te vinden in de danskamer en ik kijk wat naar de tv.

Ik loop op het gepiep af in de keuken en open de oven. Met ovenhandschoenen aan haal ik de taart uit de oven. Ik zet hem op het aanrecht neer en laat hem afkoelen.
"Heeheey ik ben thuis!" hoor ik Sandra roepen nadat de voordeur dicht is gevallen. "Ik ben in de keuken maar nog niet kijken!" roep ik terug. Verder krijg ik geen antwoord dus ik ga der vanuit dat ze niet komt kijken. Nadat de taart is afgekoeld haal ik de springvorm ervanaf en snij hem aan. Ik zet de drie schoteltjes met een vorkje en een stuk taart op de lage tafel. "Ohh dat ziet er lekker uit, is dat voor ons?" vraagt Sandra verbaast. (Onderhand is Dioni ook erbij komen zitten). "Jaa ik wil jullie gewoon graag bedanken, ik ben niet zo goed in van die hele verhalen maar ik wil graag zeggen dat jullie nu al super veel voor me betekenen." en ik kijk Sandra en Dioni aan. "Ahh dat is heel lief, wij houden ook van jou!" ik glimlach .

Onderhand is het al een paar uur later en lig ik in bed. Denkend aan hoe mijn leven er nu voor staat. Vandaag was een dagje dat alles wel lekker ging. Ik ben toch blij met familie Jurado-Gomez. Wat op het eerste gezicht er helemaal niet op leek.

De deur gaat zachtjes open. Dioni staat daar in de opening. "Lisa, zullen we nog even een film kijken?" vraagt hij lief en ik zie dat hij een beetje bloost. Ik knik en hij komt naast me zitten, hij is een beetje stiller/gedraagd zich anders dan normaal. "Sup?" vraag ik aan hem. "Nou uhmm gewoon, gezellig toch? Of wil je liever slapen?" antwoordt hij. "Uh nee joh, dit is ook wel leuk. Kies jij de film?" zonder antwoord te geven staat hij op en stopt een DVD in. Idk hoe de film heet hahah maar het is vast een leuke. Toch voel ik mijn ogen moe worden. Na een half uurtje heeft Dioni het ook door. "Kom maar tegen mij aanliggen" stelt hij lief voor. Even twijfel ik, is dit wel goed? Maar ik ben zo moe dat ik amper kan nadenken, ik laat het maar en val rustig in slaap.