dramagirl

de middagpauze...waar ik voor vreesde

De bel gaat. Tijd voor de middagpauze. Het is nu of nooit, now or never.

Ik ga nog langs de toiletten en doe nog een beetje lipgloss op.

Ik check mijn haren nog eens die nog goed zitten.

In één van de toiletten hoor ik gesnik. Ik kijk om me heen, ik ben verder de enige in dit toilet dus ga ik aan de deur luisteren. Ik hoor het slot in de deur vallen dus doe snel alsof ik mijn handen was.

In de spiegel zie ik...Jasna...met betraande ogen.

Ik zit naast Jasna op een bankje ergens tussen de struiken.

Die struiken zijn zowat het enige groene op deze school.

Eigenlijk verschrikkelijk, ze kunnen toch een paar bomen of bloemen planten?

Zo veel moeite is dat toch niet? Maar daar gaat het nu niet om, nu gaat het om het snikkende meisje met de uitgelopen mascara. Haar schouders geven kleine snokjes. Wanneer ze na enkele minuten ophoudt met wenen kijkt ze met haar betraande ogen die ondertussen rood van het wenen zijn naar mij. 'Gaat het?' Uh...Ja hoor, maar vind je het niet raar om hier met mij te zitten? ''Ik bedoel dat ik je niet ken, daarom mag je wel weggaan als je wil...ik dacht gewoon...'

'dat je met me kon praten?' Dat kan je, je mag alles vertellen tegen me hoor'

'Jonathan wil me niet ' ze zei het razendsnel en begon toen weer te huilen.

Ik wist niet goed wat te doen dus aaide wat over haar rug. Ik voelde haar wervelkolom heel goed.

Jasna was ook echt mager. Niet zo mager als Olive, perfect, Jasna was perfect.

'Je dacht waarschijnlijk dat het niet mogelijk is dat ik iemand niet kan krijgen hé?'

'Wel, iedereen denkt dat denk ik...en het verbaast me eigelijk wel moet ik toegeven...'

'Hij zei dat hij iemand in zijn gedachten had, die hij er niet uit kon krijgen en dat hij het dan als bedrog zou voelen moest hij dan een stel zijn met mij, maar dat is toch geen bedrog want hij is enkel met haar in zijn gedachten...toch?'

'Ja dat is wel zo' aarzel ik, ik vond het redelijk ingewikkeld, al dit gedoe.

'Maar kom nu even mee met me'

Ik nam haar hand vast en ging met haar naar het toilet.

Daar deed ik met een papieren zakdoekje haar uitgelopen mascara af en deed nieuwe op.

Ik stiftte haar lippen opnieuw en kamde haar haren. Haar haren waren perfect.

Vroeger dacht ik altijd dat ze een pruik aanhad, maar nu weet ik zeker dat een mens

wel degelijk zo prachtig haar kan hebben.