The Day Before You

CHAPTER 10

Ly's POV

"Bitawan mo ako ano ba!!!"
Nagpupumiglas ako mula sa mahigpit na pagkakahawak ng isang malaking lalake.

"Miss kung ayaw mong masaktan tumahimik ka nalang--"

"Tama na. You may now leave."

Sabi ng isang lalake-- sya yung kanina pa sumusunod sa akin!

"Sino ka ba--"

Naputol ang sasabihin ko nang bigla syang lumapit sa akin sa ako inuyog uyog.

"What the hell!!!----"
----

"Hey miss- wake up!"

Ramdam ko ang pagtagaktak ng pawis sa mukha ko.

Saka ko lang narealize na nasa ibang bahay ako. Kanino to?! At anong ginagawa ng lalakeng ito rito?

"Sino ka ba talaga---"

Iba't ibang thoughts ang bigla nalang pumasok sa isip ko..

Thought #1. Tauhan sya ng tatay ni Teejay.

Thought #2. Isa sya sa mga sindikatong nangunguha ng lamangloob at saka ibebenta.

Thought #3. Rapist!!!!

Thought #4. ISIS at irereto ako maging suicide bomber.

Thought #5. Or Talent Scout- nagandahan sa akin kaya gusto ako maging artista.

at

Thought #6. Si Peter. Pero nagparetoke.

--

"I'm Zach."

Pakilala nya.

Umabot na yata sa Paris ang utak ko sa sobrang layo ng lipad.

"Bakit ako nandito?"

Bakit iba na ang suot ko? Bakit dito ako nakatulog? Bakit?

"Because--"

"Zach, breakfast is ready. Come on." Isang matandang babae ang biglang bumukas ng kwarto.

I saw him smirked. Then we headed our way to the dining area.

"Come on. Ihahatid kita sainyo after the meal."
---

"Zach-" nasa loob na kami ng sasakyan nya at on the way pabalik sa bahay namin.

"If you're going to ask again about what happened--"

"Please tell me." Sabi ko habang sya ay patuloy lang sa pagmamaneho.

----

Zach's POV

(A/n: Here's your very first POV Zach--- and guys! Guys! Guys! Vote and comment daw kayo for more fun! Hehe)

"Please tell me" she said. For the nth time. Gahd this is so depressing!

I cannot tell her the reason.

Not yet.

"Could you just be thankful that I saved you-- for how many times?" Pissed. I answered her. I hate questions like this.

"Saved? Kanino mo ako iniligtas? Ha?" Naguguluhan nyang tanong sa akin. Hay.

*flashback*

I've been watching her for a few days since the news came.

Alam kong nasa paligid lang ang mga hayop na umaaligid sakanya.

At tama nga ako.

Sa pension house palang ay ramdam ko na ang pag aligid ng dalawang lalake. Nag check in pa ito.

Hindi ako umalis sa labas ng pension house at hinintay ko lang matapos ang shift nya.

"Are you alright miss?" Tanong ko sa babae na nadapa. Pft. That was funny.

We argued a little hanggang sa pinilit nyang maglakad papalayo kahit paika ika sya.

Umuulan pa. Kaya nya kayang umuwi?

I stayed at the waiting shed meters away from the pension house.

I tried to help her pero mukha pa kong masama! Psh. Hindi pa sya pumayag na ihatid ko pauwi.

Hindi ko naman sya pwedeng pilitin dahil baka makahalata sya.

Ugh. I'm tired. Bahala sya dyan.

"I see you need help that's why I am offering. But it turned out that I am wrong soo..." I started the engine before waving goodbye to her.

Hindi naman talaga ako umalis eh.

Nandito pa ako nagtatago sa damuhan sa gilid ng kalsada na dadaanan nya.

Nung nasa shed kasi kami ay may nakasunod na kaagad sakanyang lalake.

Mabilis ko syang hinila saka tinakpan ang bibig para di sya makasigaw.

"Ssshhh.." I said. Saka hinintay na makalayo ang lalakeng sumusunod sakanya.

Stupid. That man is too slow.
---