Secrets-HP//ON HOLD\\

006: Blue Butterfly

(Het liedje in het begin heet Best I Ever Had van Gavin DeGraw)

Helena DeRose

"Melt Antartica
Savin Africa
I failed Algebra, and i miss you sometimes
We're at war again
Save the world again
You can all yoin in, but you can't smoke inside"

Zachtjes zingend loop ik naar Toverdranken. Gelukkig heb ik Hunter, anders zou ik dit vak nooit overleven. Volgens mij mag Sneep mij niet echt... Ik zou wensen dat hij eens een keer ziek was. Dat herindert me eraan; Hunter is ziek vandaag. O god. Ik stap net op tijd het lokaal binnen. Iedereen zit al ergens, behalve ik natuurlijk. "Mevrouw DeRose, ga astublieft zitten." Sneep kijkt me sluw aan. Wanneer kijkt hij niet sluw?  "Nu graag, we hebben niet de hele dag de tijd." en natuurlijk zit de, zoals altijd gelukhebbende ik, naast Malfidus. Zoals ik al zei; O god. Ik ga stijfjes zitten. "Leerlingen, ik heb een plan bedacht. We gaan de drank Hijack maken." Boos geroezemoes klinkt door de zaal. Weet die gast wel hoe moeilijk het is om Hijack te maken? "Aangezien het voor sommige nogal een lastige drank kan zijn, werk je samen. Met het persoon dat naast je zit. Geen gemaar! Alles, echt allés, moet je samen doen! Ik zet de instructies hier op het bord." Hij zwaait met zijn stok en er verschijnt een enorm grote lijst op het bord. "Veel plezier." Zegt Sneep nog, gemeen grinnikkend. Fijn hoor. Hijack maken. Met Malfidus de Modderbloedjeshater (woord voor galgje, wedden dat niemand het raad?!) Kan het nog erger? "Dus.... Laten we maar beginnen, Malfidus. Ik pak de ingediënten wel." zeg ik langzaam. Snel loop ik naar de ingediëntenkast. Iedereen zit wel bij iemand die hij of zij aardig vind. Behalve ik natuurlijk. Ik zucht, en zie dat er ook iemand van Griffoendor ziek is. Die geluksvogel. Mag die lekker met Hunter, terwijl ik met Malfidus de vuile puurbloed opgescheept zit. Terwijl ik  terugloop, zie ik dat Lorena naast Ron zit, en Harry naast Hermelien. Harry en Hermelien krijgen waarschijnlijk een Boven Verwachtingen. Ik en Malfidus denk ik een Zwakzinnig. Ik loop door, negeer Malfidus en begin aan de Hijack. Dit gaat een lang uur worden....

~♡♡♡♡♡~

"Hey Bel, wist je dat de vuurbeker overmorgen al bekend gaat maken wie gewonnen heeft?" Oh shit, dat was ik helemaal vergeten. Het Toverschool Toernooi. Mijn leven is nog niet erg genoeg. Ik zucht even, en begin zonder na te denken Truly, Madly, Deeply van One Direction zachtjes te zingen. Ik heb ooit gehoord dat als je gestrest bent, dat zingen helpt. Ik voel me nogal gestressd, dus ga ik zingen.

"Truly, madly, deeply
I am, foolishly, completly falling
And somehow you kicked all my walls in
So baby say you always keep me
Truly, madly, crazy, deeply in love
With you
In love, with you"

Ik hoorde een tweede stem naast me, en ik zie Malfidus geschrokken naar mij kijken, en ik kijk geschrokken terug. Jongens houden toch niet van One Direction ofzo? Ik kijk rond en ik zie dat we gelukkig al mogen gaan. God zij dank, ik had het hier geen moment langer overleefd.

~♡♡♡♡♡~

Ik loop buiten, samen met Finn. Lorena had al afgesproken met Harry, Ron en Hermelien, Hunter was nog ziek en Holden was met Danielle. Ik zie een blauwe vlinder, en glimlach. Ik heb altijd een ketting om van een blauwe vlinder, sinds ik naar Zweinstein ga. Het is vertrouwd, en vlinders maakt het niet uit wie je bent, hoe je er uit ziet of op wie je valt. Vlinders nemen je zoals je bent. Daarom hou ik zo van vlindets, en dieren in het algemeen. Met uitzondering van spinnen. Ik zie Finn ergens heen kijken, en ik volg zijn blik. Er zit iemand te huilen. Ik kijk Finn aan, en we beginnen tegelijk naar het persoon toe te rennen. "Hey, waarom huil je- Hunter?" Ik en Finn kijken geschrokken naar Hunter. Zijn bruine haar ziet er niet uit, terwijl het normaal altijd netjes zit, en zijn goudbruine ogen staan verdrietig en gebroken. Ik zie nu pas de blauwe plekken op zijn armen, en hoe hij met een arm over zijn buik zit. Finn snelt er heen. "Wat is er gebeurt Hunter? Heeft iemand je geslagen?" Hunter wil wat zeggen, maar krijgt een steek van pijn. Finn bukt zich en knuffelt Hunter, hopend om de pijn weg te halen. Hunter trekt de kleine jongen op schoot en begraaft zijn betraande gezicht in de blonde haren van de jongen. Ik laat de twee jongens alleen. Hun hebben, heel snel, een band gekregen waarvan ik alleen maar kan dromen.

Edited 28/03/2016