Wrong Timing

Chapter 11

Ilang araw narin ang lumipas simula nong nag trabaho na ako sa sakahan ng pinya hindi narin naiilang si mandy sakin doon ko na diskubre na mabait talaga sya maalaga at mapagmahal kahit kanino

Naging malapit din kami sa isat-isa minsan nag kukulitan kami sa sakahan

"Ano ang trabaho mo sa manila?maganda ba don?" Tanong nya habang nilalagay ang mga pinya sa basket

"Wala,happy go lucky lang ako don..well maganda naman sa manila pero mas maganda dito hindi masyadong maingay....." Sagot ko sakanya saglit nya akong tinignan at binaling ulit ang tingin nito sa ginagawa

"Bakit pala tinawag itong bulaklak province??" Pag o-open topic ko sakanya inayos nya muna ang pagtatali ng basket bago humarap sakin

"Sabi ni ama,may mahiwagang alamat daw dito,gusto mo puntahan natin bukas at alamin kong bakit yan ang panganalan ng probinsyang ito" pagyaya nito sakin tumango agad ako sa sinabi nya

Umalis narin kami sa sakahan at hinatid sya sakanila nag paalam na kami sa isat-isa umuwi narin ako sa bahay na may dalang ngiti sa labi

Sinalubong agad ako ni silver ng mga tanong tungkol kay mandy kong kamusta na ba ito o kahit ano hanggang sa hapag kainan

"Ven,okay lang ba sya kahit na iinitan doon??" Tanong ulit nito sakin kailan kaya to titigil sa pagtatanong

"Silver,kumain ka ng maayos nasa hapag kainan tayo wag kang tanong ng tanong dito kay ven" paghihinto ni tito kay silver sa pagtatanong sakit at binaling ang tingin sakin "Ven,kamusta naman ang trabaho mo?tumawag ang iyong ama sakin kanina kinakamusta ka" tsk!kinakamusta pa pala ako ng magaling kong ama

"I'm okay,maganda naman mag trabaho doon maaliwalas,maganda ang paligid...about dad tell him that i'm fine" sabay tayo sa upuan at lumabas ng bahay para magpahangin ng kaunti masyadong maingay si silver panay pangungulit sakin na kamusta na si mandy tsk!

Napag desisyonan kong maglakad lakad kahit medyo madilim na sa daan habang naglalakad ako may naaninag akong babae malapit sa poste naka sout ito ng jacket at pajama

Pinag masdan ko sya ng mabuti hanggang sa tumingin ito sa kinaroroonan ko napag tanto ko si mandy pala ito kaya agad akong lumapit dito

"What are you doing in here??"tanong ko agad hindi ba sya natatakot baka mapano sya dito gabi pa naman

"Wala!" Mahina nitong sagot sakin tumingin ako sa gilid ng poste may nakita akong dalawang bato sa gilid nito pwede rin itong magsilbing upuan

"Upo,mo na tayo" pagyaya ko dito sabay kaming umupo pansin ko masyado syang malungkot ngayon

"Mind to share your problem?" Pag alok ko dito tinignan nya ako ng matagal at tumngin ulit sa kawalan

"Si ama may sakit *sniff* hindi pa namin nabibinta ang mga pinya sa palengke *sniff* ano ang gagawin ko saan ako hahanap pang gamot *sniff* si nanay naman wala dyan andon sa tiya ko nag tratrabaho din *sniff* hindi nan pwede na ang mga ibang trabahador ang magbinta" paiyak nitong paliwanag may kong ano sa puso ko ang nagsasabi na tulongan ko sya

Pinaharap ko sya sakin at hinawakan ang magkabilang pisngi nito kita ko sa mata nito ang pagkalungkot pinawi ko ang luha nya gamit ang hintuturo ko

"Shhh...don't worry i will help you okay!kahit walang bayad tutulongan kita tahan na " pagpapatahan ko dito at hinalikan ang noo nito

"Salamat ven,maraming salamat" tumango pang ako at hinatid ito sa bahay nila