Wrong Timing

Chapter 28

Humito ako sa tapat ng bahay ni tito,nakita ko agad si silver binitiwan ko ang gamit na dala ko at sinugod siya

Bogsh!

Sinapak ko,ayon na uwi kami ngayon sa suntukan agad kong kinuha ang kwelyo niya

"Ano masaya kana ha!nakuha mo na ang gusto mo yong sirain kami palibhasa di mo matanggap na hanggang kaibigan ka lang,puta ka,fuck you jerk!" Sinuntok ko siya agad naman siyang umilag at ako naman ang sinuntok

"Oo,masaya na ako!ako dapat ang nasa pwesto mo ngayon sadyang mang aagaw ka lang" nagsuntukan kami walang nagpapatalo sa aming dalawa

"Tumigil na kayong dalawa oh,kayong dalawa makakatikim sa akin"damn that voice!

" dad"kita ko sa mata nito na hindi ito natutuwa sa ginawa namin kanina

"Wala paring pinagbago basagulero parin" agad akong napahawak sa panga ko sa sobrang galit

"Anong ginagawa mo dito dad?" Tanong ko sa kanya

"Kokunin na kita,alam kong may nagbago na sayo sana pag alis natin dito may natutunan ka" napatawa ako ng pilit

"Tang ina na buhay to oh!fuck" agad kong kinuha ang gamit ko at nilagay sa likod ng sasakyan

"Ven,aalis kana sama ako please" sabay yakap nito sa likod ko tumango nalang ako

"Aalis tayo mamaya,para makalimot sa sakit" hindi ko namalayan tumulo na pala ang luha ko

"Shh..stop crying,okay sabi ni tito mamayang 8pm ang alis natin,kakalimutan natin lahat ng to okay!" Tumango ako sinamahan niya ako puntahan ang mga nagpapa alala sa akin ng mga masayang alaala na dapat kalimutan

"I remember the day i first meet her in this place" naalala ko naman yong Wrong timing ang pagdating ko

Sunod naman ang sakahan kong saan ako nagtrabaho at sumaya maraming alaala ang bumuhos mga masaya

"This place was so meaning full to me,ang lugar nato ang naging witness ng lahat ng sinabi namin" lumandas bigla ang luha ko ang sakit!para akong bakla sa ginagawa ko pero wala akong paki!

"It's time na para kalimutan to masyado kanang nasasaktan " niyakap niya ako narinig kong humihikbi siya kaya pinabayaan ko nalang

"Thank you for taking care of my son arlando" nag manly hug naman sila nagpaalam na kami sa kanila

"Ito na ang huli,paalam" binuksan ko ang pinto ng sasakyan at pinapasok si sandy,papasok na sana ako ng may biglang sumigaw sa pangalan ko

"Ven,parang awa wag mo akong iwan magpapaliwanag ako please ven" lumuhod siya sa harap ko at umiiyak

Hindi!ven wag kang bibigay maging bato ka sinaktan ka niya ng todo!

"Let go!sawa na ako mandy masakit dito oh!sobra kaya please tumigil kana...sawang sawa na ako" umiling naman siya at niyakap ako

"No ven,i know you love me please ven please wag kang magsawa masakit din ito sobra" pwersa ko siyang pinatayo hinawakan ko ang magkabilang balikat niya

"It's over,let's end this shit!" Sabi ko umiyak nanaman siya

"Shit ba ang tawag mo sa pagmamahalan natin ven,hindi yon shit ven hindi" piyok niyang sabi sa akin

"Tumigil kana mandy,ayaw ko na paalam" sumakay ako agad sa kotse sabay pag tulo sa luha ko agad namang tumakbo ang kotse nakita ko side mirror na tumatakbo si mandy parang hinahabol niya ang kotse habang umiiyak  nakita koring niyakap siya ni silver sa likod para akong namatay sa nakita ko

Paalam mandy,mahal na mahal kita di magbabago iyon!